MiLLİ elyazmalari enstiTÜSÜ mahtumkulu bütün Eserleri Cilt Yayına Hazırlayan

BAHTIM KARADIR

Bu ne bela, bu ne hasret, ne kavga!

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Yalvarsam da, arzım yetmez  Hüda’ya,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Felek dost olmuştur hilekâr ile,

Derdimi dinlemez, desem söz ile,

İlimi sürgün etti dağı düz ile,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Köroğluca gayretimden ayrıldım,

Kocayıp ben kuvvetimden ayrıldım,

Gözüm nuru evladımdan ayrıldım,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

---

61

Akşam sabah yatamam ben hiç rahat,

Yüreğim sızılar, gönlüm bî-tâkat,

Kâbe’m, kıblem, kardeş oldular vefat,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Feleğe rastlayan avdan kurtulmaz,

Âdemoğlu, çekilen ok  atılmaz,

Yalnız erlerin hiç adı tutulmaz,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Akranlarım her bir işe bulaştı,

Dostlar ırak düştü, hicran dolaştı,

İhlâsım, muradım gama ulaştı,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Başıma şom felek her gün bürünür,

Hasta düşen gövde kime direnir?

Yamanlar gözüme aziz görünür,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Çobanım kayboldu, dağıldı malım,

İkbalim karardı, uçtu hayalim,

Altmışa az kaldı, kocayan yaşım 

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Gama sundum kendim, aklım dağıttım,

Saray vîran, kervanımı kaçırdım,

Menli Hanım, sevdasını unuttum,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

---

62

Bu dünya birçoklara sonsuz oldu,

Yoksul elin açtı, kuru sân oldu

1

,

Nâmertler mert oldu,İl’e Han oldu,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Neyleyeyim, geçti yiğitlik çağım,

Ağacı kurudu, boş kaldı bağım,

Dumanı savruldu, eridi dağım,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.

Mahtumkulu, tutmaz ağlar kararım,

Boş kaldı dükkânım, dağıldı varım,

Ayaklara düştü namusum, arım,

Acıyan olmadı, bahtım karadır.