__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________75
Y u s i f. Uf!.... Sənin sözlərin mənim ürəyimi dağlıyır. And olsun (ayağa
durur, bərkdən) bizim məhəbbətə! And olsun bu yolda tökülən göz yaşlarıma!
And olsun bu zülflərə (əli ilə göstərir) ki, məni kəmənd edibdir! Hərgah
məqsuduma çatmasam, özümü bir dəqiqədə həlak edərəm....
X ə d i c ə (əlini ürəyinə qoyub). Dəxi bir az sakit oldum. (Tərəfə.) Mən
bundan elə bu sözləri gözləyirdim. (Yusifə.) Dəxi mənim üçün bu sözlər kifayət
edər.
(Dişqarıda səs gəlir.)
Y u s i f (tələsmiş). Mən dəxi gedim, gəlib bizi burada görərlər, yaxşı olmaz.
X ə d i c ə. Gedə bilərsən....
Y u s i f (Xədicənin əlini öpüb). Salamat qal! (Dişqarı çıxır.)
X ə d i c ə. Xoş gəldin! (Xədicə, tək.) Məhəbbət, həqiqət yaxşı şeydir! Mən
Yusiflə asanlıqla ayrıldım. Çünki istəmədim onun ruhuna zəhmət verim.
Hərçənd o gedəndə ağlamaq istədim, amma xeyr, mən ağlasaydım Yusifin ürəyi
xarab olardı, mən dəxi ona tab gətirə bilməzdim.... Eybi yoxdur, səbir edərəm.
Aşkar ağlamayıb, pünhan ağlaram. (Əyləşib üzunü tutur. Anası içəri daxil olur
və Xədicəni bu halda, görüb onun yanına gedir.)
DÖRDÜNCÜ GƏLİŞ
Xədicə və Nigar.
N i g a r. Xədicə, ay balam, nə üçün belə oturubsan, yatırsan?
X ə d i c ə (birdən qalxıb). Yox, yatmıram.... Bir az yorulmuşam, dincimi
alıram.
N i g a r (tərəfə). Görəsən genə nə olub? Üzündən qəm dəryasına batmış
görünür.... Ay balam, genə allaha şükür, nə olub sənə belə pozulubsan?
X ə d i c ə. Heç....
__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________76
N i g a r (yavuq gedib). Axı de görüm, nə olub sənə? Hərgah azarlısan, adam
göndərim həkim gəlsin.
X ə d i c ə (başı aşağı). Mənim həkimim ... sizsiniz....
N i g a r. Yəni kim?
X ə d i c ə. Səninlə atam....
N i g a r. Mən sənin sözlərindən əsla baş aça bilmirəm. (Yavuq gedib əlindən
tutur.) Ay balam! Bircə dərdini desən görüm. (Tərəfə.) Qaydadır, görmüşük
qızın nə dərdi olsa anasına deyər. Amma bu evi yıxılmışın qızı heç görmədim ki,
bir otura mənimlə söhbət edə. Eh, özün bil, sabah-birigün ərə gedərsən, sənin də
canın qurtarar, mənim də.
X ə d i c ə (tərəfə). Uf!....
N i g a r. Heç ah-vay eləmə. Az qalıbdır, iş düzəlibdir. Bir ay çəkməz ki,
toyun olar....
(Hacı İbrahim içəri daxil olur.)
BEŞİNCİ GƏLİŞ
Hacı İbrahim, Nigar və Xədicə.
H a c ı İ b r a h i m (Xədicəni qəmgin görüb). Genə nə var, ana-bala oturub
kimin qeybətini edirsiniz. (Xədicə ayağa durur.)
N i g a r. Heç kəsin. Öz dərdimiz məgər azdırmı?
H a c ı İ b r a h i m. Nə olub allaha şükür! Bir qızın var, onu da bu yavuqda
ərə verərsən gedər.
N i g a r. Doğrudan, iş nə tövr oldu?
(Xədicə dişqarı çıxır.)
H a c ı İ b r a h i m. Kişiyə söz verdim. İndi gərək hazırlaşaq.
N i g a r. Yaxşı, de görüm, yerinə yetibsənmi, görək necə adamdır: atası
kimdir, anası kimdir?
H a c ı İ b r a h i m. Arvad, sən allah, qoy görək. Yenə arvadlığına salma.
Nəyinə lazımdır kimin oğludur, kimdir və ulu babasının adı nədir? Pulu ki var,
hamısından yaxşıdır.
__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________77
N i g a r. Məgər pulu çoxdurmu?
H a c ı İ b r a h i m. Ay sağ olmuş! Pulunamı söz var! Malınamı söz var!
Mülkünəmi söz var! Hamısı bol! Ye, iç, yat! Bundan yaxşı dəxi nə istəyirsən?
Şirvan mahalında iki kişi varsa, biri budur. Axı, dövləti qoyub Yusifə mən niyə
verim? Doğrudur, oxuyub, əli qələmlidir, amma aldığı altmış manat məvacibdir.
Onunla külfətini necə dolandırsın? Sən indi adam göndər qızın dayısına, gəlsin
toyun tədarükünü görək. (Nigar çıxır.)
H a c ı İ b r a h i m. Jox, bu iş çox yaxşı oldu. Doğrusunu demək, Yusif də
pis oğlan deyil. Amma nə fayda ki, az məvacib alır. Mənim bir qızımdan savayı
heç kəsim yoxdur və qızımı da versəm, yeznəm mənimlə gərək olsun. Yeznəm
də kasıb olsa, mənim dövlətimi iki ilin ərzində yeyib gedəcək. Amma hərgah
dövlətli olsa, bu dövlət qurtaran deyil.... (Nigar daxil olur.)
ALTINCI GƏLİŞ
Nigar, Hacı İbrahim.
N i g a r. Adam göndərdim. İndi ay kişi, bir iş var ki, qız bu işə razı olmaya.
Ondan ötəri ki, qonşu arvadların sözünə görə qızın könlü Yusifədir.
H a c ı İ b r a h i m. Arvad! Eyibdir, belə sözlər danışma, necə ki, qızın könlü
Yusifədir? Sən qız anasısan. Sən gərək ona nəsihət edəsən və hərgah razı olmasa
de ki, biz onun gələcəyi üçün çalışırıq və istəyirik ki, gələcəkdə o,bir parça çörək
yiyəsi olsun. Zəmanəmiz pul zəmanəsidir, ondan da savayı, kişinin əsli bəydir.
N i g a r. Özün bil. Amma bu iş çətin olacaqdır.
H a c ı İ b r a h i m. Heç bir çətinliyi yoxdur. Sən arvadsan, mən bilən işləri
sən bilməzsən. Qoy dayısı gəlsin, o, başa düşər.
(Niyaz bəy içəri daxil olur.)
__________________Milli Kitabxana__________________
__________________________________________________78
YEDDİNCİ GƏLİŞ
Hacı İbrahim və Niyaz bəy.
N i y a z b ə y. Salaməleyküm!
H a c ı İ b r a h i m. Əleyküməssalam! Gəl görək Niyaz bəy, əyləş. (Yer
göstərir, Niyaz bəy gəlib əyləişr.)
N i y a z b ə y. Xeyir ola, Hacı əmi?
H a c ı İ b r a h i m. İnşaallah ki, xeyirdir! Xədicənin işindən ötəri zəhmət
vermişəm.
N i y a z b ə y. Mən təəccüb edirəm sizin işinizə. Nə üçün bu vaxta qədər
belə işi qoyursunuz qala? Yusif necə ki, mən eşitmişəm, işə tul verməyinizdən
narazıdır.
H a c ı İ b r a h i m. A kişi, Yusif nədir--zad nədir? Qızı özgə adama verirəm.
N i y a z b ə y. Nə deyirsiniz? Mən sizin sözlərinizi başa düşə bilmirəm.
H a c ı İ b r a h i m. Nə başa düşməyi var. Qızı dəxi Yusifə vermirəm, özgə
adama verirəm.
N i y a z b ə y (təəccüblə). Kimə?
H a c ı İ b r a h i m. Çox yaxşı adamdır. Şirvan bəylərindəndir, çox yaxşı
mülkü-maşı var. Özünün deməyinə görə, kefi çox kökdür.
N i y a z b ə y. Hacı əmi, belə şeyi eləmə. Eyib şeydir. Xalqı üstünüzə
güldürməyin və görün bir oxuyub, tərbiyəsi vardırmı?
H a c ı İ b r a h i m. Ay sağ olmuş, mənim nəyimə lazımdır, bilim oxuyub ya
yox. Pul ki, var, hər şeydən yaxşıdır....
N i y a z b ə y. Elə deməyin. Nə qədər pulu çox olmuş olsa da, yenə Yusif
ondan məsləhətdir. Çünki zəmanəmiz belə zəmanədirki, indiki mədəiiyyətli və
mərifətli qulluq adamları bizim müftəyeyən bəylərdən əfzəldirlər. Zira ki,
bunların əlində qələm var və o qələmlə həmişə bir parça çörəkləri var. Amma
baxırsan bizim dövlətlilər öz nəfslərini pula satıb cürəbəcürə yollarla pul
qazanırlar və öləndən sonra onların tərbiyəsiz olan uşaqları qalan dövlətin
qədrini bilmirlər. Çünki asanlıqla əllərinə düşüb. Bir az müddətdə atadan qalan
dövlətin axırına çıxırlar.... Ondan
Dostları ilə paylaş: |