31
qaytarmaq üçün bəzi yarımçıq addımlar atmaq qərarına gəldi. Sovet imperiyasının
Müdafiə və Daxili İşlər nazirliklərinin, həmçinin Azərbaycan XTMD-nin 6 minlik
qüvvəsi ermənilərin baza rayonlarına qarşı yeridildi. Bu qüvvələrin 3 min nəfəri
Azərbaycan XTMD-nə məxsus idi və əsas ağırlıq da onların üzərinə düşürdü.
Aprelin 30-dan mayın 15-nə qədər davam edən əməliyyat nəticəsində Çaykənd
(Getaşen), Qarabulaq (Martunaşen), Hadrut istiqamətlərində ermənilərin bir sıra
baza məntəqələri ləğv edildi, canlı qüvvələri, o cümlədən Ermənistan Daxili İşlər
Nazirliyinin 11 əməkdaşı məhv edildi. Lakin Moskva əməliyyatı çox tez
dayandırdı və baza rayonlarının ləğv edilməsi başa çatdırılmadı. İyul ayında
Azərbaycan XTM Dəstəsi müstəqil şəkildə Goranboy rayonunun içərilərinə doğru
irəlilədi. Ağır döyüşlərdən sonra Manaşid, Buzluq, Erkəc baza məntəqələri
düşmənlərdən azad edildi. 1991-ci ilin yaz-yay əməliyyatından sonra ermənilər
ciddi şəkildə geri çəkildilər. İyulun 19-da vilayət soveti "qarşıdurmadan dialoq və
danışıqlar siyasətinə keçmək" haqda qərar qəbul etdi. Ermənilər bu vaxt qoşunların
Dağlıq Qarabağdan çıxarılması müqabilində Azərbaycanın tərkibindən çıxmağa
dair qərarlarını ləğv edəcəklərini bildirdilər. Partiya funksioneri Valeri Qriqoryanın
başçılıq etdiyi nümayəndə heyəti bu təkliflə Xankəndindən Bakıya gəldi. İyulun
20-də Bakıda V.Qriqoryanın qrupu ilə görüş keçirildi. Onların gətirdikləri
müraciətdə göstərilirdi ki, SSRİ və Azərbaycan SSR konstitusiyaları əsasında
danışıqlar aparmağa hazırdırlar. Bu, Dağlıq Qarabağın Azərbaycanın tərkibində
qalması demək idi. Nümayəndə heyəti Xankəndinə qayıtdıqdan az sonra, avqustun
10-da V.Qriqoryan öldürüldü. Bu hadisələrlə eyni vaxtda, iyulun 20-də L.Ter-
Petrosyan Novo-Oqaryovada M.Qorbaçovla görüşmüş və yeni ittifaq müqaviləsi
ilə bağlı güzəştə getməyə razılaşmışdı.
Sovet imperiyasının rəhbərliyində Siyasi böhranın dərinləşməsi və 1991-
ci ilin avqustunda baş vermiş dövlət çevrilişi vəziyyəti kökündən dəyişdi. Moskva
regionlar üzərində nəzarəti itirdi. Avqustun sonunda imperiyanın Dağlıq
Qarabağdakı hərbi qüvvələri idarəolunmaz vəziyyətə düşdülər, komandirlərin
əksəriyyəti erməni silahlı dəstələri tərəfindən ələ alındılar. Bu şəraitdə Ermənistan
Dağlıq Qarabağda geniş fəaliyyətə başladı. Sentyabrın 2-də burada 'Dağlıq
Qarabağ respublikası" deyilən qondarma qurumun yaradıldığı elan edildi.
Ermənistan işğal faktını gizlətmək üçün Qondarma "qurumu" ortaya atdı. Dərhal
ərazidəki 15 min nəfərlik erməni silahlı dəstələri "Dağlıq Qarabağ respublikası
özünümüdafiə qüvvələri" adı altında birləşdirildi, sonralar isə "DQR müdafiə
ordusu" adlandırıldı. Azərbaycan Ermənistanın Dağlıq Qarabağın "müstəqilliyi" ilə
manipulyasiya etməsinə cavab olaraq noyabrın 26-da bu ərazinin muxtariyyətini
ləğv etdi.
Ermənilər 1991-ci il sentyabrın ortalarında Goranboy rayonunun qərb
hissəsində hücuma keçərək bir neçə yaşayış məntəqəsini yenidən zəbt etdilər.
32
Oktyabrın əvvəlindən isə Azərbaycan türklərinin Dağlıq Qarabağdan çıxarılması
məqsədi ilə geniş əməliyyatlara başladılar. Moskvanın hələ də burada olan hərbi
qüvvələri bu əməliyyatlarda iştirak edirdilər. Oktyabrın 28-də ermənilər Xocavənd
(Martuni) rayonunun yaşayış məntəqələrinə hücum etdilər. Noyabrın 16-da
döyüşlər Hadrut rayonunun ərazisinə keçdi. Bu döyüşlər nəticəsində ermənilər
Dağlıq Qarabağın Azərbaycan türkləri yaşayan kəndlərinin böyük əksəriyyətini
zəbt etdilər. Noyabrın 24-dən etibarən Şuşa və Xocalı tam mühasirə vəziyyətinə
düşdülər, yalnız hava nəqliyyatı vasitəsi ilə əlaqə saxlanılırdı. Dekabrın ortalarında
Moskva hərbi qüvvələrini Dağlıq Qarabağdan çıxartmağa başladı. Əslində isə hərbi
hissələr silah, texnika və sursatlarını erməni dəstələrinə verərək çıxırdılar. Təkcə
81-ci operativ alayın 10 ədəd zirehli texnikası, 1000 ədəddən artıq atıcı silahı
ermənilərin ixtiyarına verilmişdi.
Sovet imperiyasının süqutu və işğalın yeni mərhələsi
1991-ci il dekabrın 8-də Belovejsk müqaviləsi ilə Sovet imperiyasının
süqutu rəsmiləşdirildi. Azərbaycan hələ avqust ayının 30-da müstəqilliyinin bərpa
olunması haqda Bəyannamə ilə çıxış etmiş, oktyabrın 18-də isə "Dövlət
Müstəqilliyi haqqında Konstitusiya aktı" qəbul etmişdi. Həmin dövrdə Ermənistan
da müstəqilliyini elan etmişdi. Bununla da Qarabağ münaqişəsi iki müstəqil dövlət
arasında müharibə xarakteri aldı. Həmin vaxta qədər Ermənistan Dağlıq Qarabağa
iddialarını müxtəlif adlar altında gizlətməyə, münaqişəni yerli ermənilərin hərəkatı
kimi təqdim etməyə çalışırdı. Bundan sonra Ermənistan Azərbaycana qarşı işğalçı
müharibəni açıq şəkildə davam etdirdi. Hərbi əməliyyatlara birbaşa Ermənistanın
Müdafiə nazirliyi tərəfindən rəhbərlik edilir və Qağlıq Qarabağda "Ermənistanın
ekspedisiya korpusu" deyilən hərbi birləşmə fəaliyyət göstərirdi. Bütün digər hərbi
qüvvələr və terror dəstələri bu korpusun tabeçiliyində idilər. Ermənistan silahlı
qüvvələrini Rusiyanın yardımı ilə formalaşdırır, bütün mühüm siyasi və hərbi
qərarları Rusiya ilə razılaşdırırdı. Rusiya regionu nəzarətdə saxlamaq üçün
Ermənistandan və onun Azərbaycana qarşı iddialarından istifadə edirdi.
Ermənistan öz siyasətini Rusiyanın maraqlarına uyğunlaşdıraraq ərazi iddialarını
reallaşdırmaq üçün bu münasibətlərdən maksimum yararlanmağa çalışırdı.
Azərbaycan Rusiya-Ermənistan ittifaqına qarşı ərazi bütövlüyünü bərpa etmək
uğrunda müharibə etmək zorunda qalmışdı.
Azərbaycan yeni yaranmış şəraitdə silahlı qarşıdurmaya hazır deyildi.
Hərbi birləşmələr yox dərəcəsində idi. Daxili İşlər Nazirliyi və Milli Təhlükəsizlik
strukturlarının azsaylı kontingenti geniş miqyasda döyüş əməliyyatları aparmaq