Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

uning boshi uzra engashdi. Bo'ri bolasi yanada mahkamroq yerga qapishib
oldi. N o m a ’lum narsa m oddiylashdi va hatto uni ushlash uchun q o'lin i
uzatdi. Bo'ri bolasining junlari hurpayib, kichkina so'yloq tishlari yarqirab
ketdi. U n i silam oqchi bo'lgan odam birdaqiqa to'xtab qaddini rostladi-
da, oppoq tishlarini ko'rsatib dedi:
— 
Vabam-vabiska ip pit ta! (Qaranglar! S o'yloq tishining oppoqligini
qarang!)
Boshqalari uning gapidan xoxolab kulib yuborishdi va bo'ri bolasini
o'zi bilan olib qolishga unday boshlashdi. H in d u n in g q o'li tobora
yaqinlashgan sari bo'ri bolasining vujudida ikkita qarama-qarshi tuyg'ular
jo'sh urardi: biri itoat etishga undar, ikkinchisi kurashga da’vat etardi.
Pirovardida bo'ri bolasi sabr qilishga qaror qildi. U ikkala tuyg'u izmidan
chiqm ay turdi, shunga binoan to qo'l badaniga tekkuncha itoat etib
turdi, keyin esa birdan boshini silkib g'archcha tishladi. O'sha zahoti
boshiga tushgan zarbdan yonboshiga yiqildi. O lishish ishtiyoqidan asar
qolmadi. Bo'ri bolasi itoatkor kuchukchaga aylandi go'yo, orqa oyoqlariga
o'tirib uv soldi. Lekin qo'li tishlangan inson g'azabini bosolm ay ikkinchi
marta yana sop qoldi. Bo'ri bolasi yana yiqildi va o'rnidan turib yana,
bu safar balandroq ovozda uv soldi.
H indular kulib yuborishdi, ularga qo'shilib qo'li tishlangan ham
rosa kuldi. Ular qo'rquv va og'riqqa chidayolm ay uvillayotgan bo'ri
bolasini qurshab olishdi. D a fa ta n , bo'ri bolasi to'xtab, sergak tortdi.
Hindular ham jim qolishdi. Bo'ri bolasi yaqin atrofda yangragan ovozn i
tanidi va so'nggi b o rch o 'zib nola qildi, uning so'nggi nolasida zorlanish
em as, quvon ch , tantana ohanglari kuchliroq yangradi, aloha u jim
bo'ldi va o'zining mehribon, shiddatli va qo'rqmas, har qanday dushman