P a ris nüsxəsi azərbaycan respubükast prezidentiNİN

B olu bəy qəzəblənib  qeyzlə  K oroğluya dedi:
-  A y haram zada,  m ən b ir d əfə də olsun o ə c la f Koroğlunu g ö r m ə -  
m işəm ,  sən isə  öz  evim də m əni  söyürsən.
K oroğlu dcdi:
-   Paşa  sağ  olsun,  bunlar  K oroğlunun  sözləridi,  siz  istediniz,  m ə n  
də  oxudum.  X oşunuz  gəlm ir,  oxumayım.
B olu bəy dedi:
-  Birini  də  de  görüm,  o  necədi?
K oroğlu  ürəyində  dedi:  “Y am an  yerdə  girə  düşm üşəm .  Y a x şısı 
budu  paşanı  qəzəbləndirim   ki,  m əni  qovsun,  yoxsa  buradan  sağ  q u r -  
tarm aram ”.
K oroğlu sazı  götürüb  dedi:
Ö züm ü  sə n ə  bildürrəm ,
A xan  göz yaşın  sildürrəm ,
Saqın  ki,  vallah  öldürrəm ,
B olu,  m ən  səni,  m ə n   səni.
B olu bəy qəzəblənib  dedi:
-   Yanşaq,  o  axm aq  K oroğlunun  belə  yav a-y av a  sözləri  çoxdu. 
Yoxsa,  m ən ona neyləm işəm  ki,  o,  m əni  öldürə?
K oroğlu dedi:
-   Paşa  sağ  olsun,  dedin  Koroğlunun  türkülərindən  de,  m ən  d ə  
dedim.  İstəm irsən,  dem əyim .  Paşa  doğru  deyirsən,  sənin  nə  günahın 
var ki?
K oroğlu sazı  bağrına basıb  dedi:
V errəm   gözlərün  oydurram ,
Y erinə  al  qan  qoydurram ,
Sallax  tə k   dərün  soydurram ,
Bolu,  m ə n   səni,  m ə n   səni.
Bolu  bəy  hirsindən  sakit  otura  bilm ədi,  qeyzlə  taxtından  ayağa 
qalxdı.
Q abaqlar  K oroğlunun  iki  m ehtəri  var  idi.  B unların  birinin  adı 
M əm m əd,  o  birinin  adı  isə  Q ə n b ər  idi.  M əm m ədlə  Q ənbər  qardaş 
idilər.  B ir  gün  K oroğlu  tövləyə  gəlib  gördü  atların  belini  toz-torpaq 
basıb.  Q əzəblənib  Q ənbərin  başm a  bir pam baca vurdu.  Q ənbər  elə  o
saat öldü.  Q ənbərin  qardaşı  M əm m əd  isə  qaçıb  gəlib  B olu  bəyin  töv- 
ləsində  m ehtər oldu.
Elə bu zaman m ehtər M əm m əd Bolu bəyin çadırmın qabağmdan ke- 
çirdi.  0 ,  Koroğlunun  sosini eşidib  onu tanıdı.  Koroğlu  saz çalıb  dcyirdi:
Sallax  tək d ərün  soydurram ,
Bolu,  m ən  səni,  m ən  səni.
M aym aq  osm anlılar  da  heç  nə  başa  düşm ədən  K oroğluya  qulaq 
asırdılar.  M əm m əd  astaca  gəlib  paşanın  ayaqqabılarım   götürüb  onun 
qarşısında dayandı.  Osm anlıların belə bir adəti var idi:  kim  böyük ada- 
mın  ayaqqabılarını  götürüb ona göstərsə,  böyük  adam   dərhal  başa  dü- 
şərdi  ki,  o  adam   ona  gizli  bir  söz  dem ək  istəyir.  Paşa  m ətləbi  başa 
düşdü.  Ç ölə  çıxıb  m ehtər M əm m əddən  soruşdu:  -  N ə  sözün  var?
M əm m əd  dedi:
-   Paşa sağ olsun,  bu  qoşunu götürüb hara getm ək  istəyirsən?
Bolu  bəy  cavab  verdi  ki,  Ç əm libelə  gedib  Koroğlunu  tutmaq  isto-
yirəm.
M ehtər M əm m əd  dedi:
-  Paşa  sağ  olsun,  Çom libelə  getm ək  lazım  deyil,  Koroğlu  öz  ayağı 
ilo  gəlib bura çıxıb.  Oxuyan yanşaq  elə  Koroğlu  özüdü.
Paşa qo zəb lən ərək  dedi:
-   Ay  köpək  oğlu,  nə  zayıllayırsan?  K oroğlu  aslan  üroyi  ycyib  ki, 
tokbaşına golib  monim  çadırımda  oxusun?
M əm m od  dcdi:
-   Paşa  sağ  olsun,  ırıən  neçə  illər  K oroğluya  m ehtərlik  etmişom, 
onu  yaxşı  tanıyıram.  Y anşaq o özüdü.
Sonra  M əm m od  dedi:
-  Paşa,  siz o vələdüznanı yaxşı  tanım ırsınız.  Onun  əlli  min haram - 
zado  dəlisi  var.
Paşa  dedi:
-  Cam aatı  qorxuya  salma, bu Koroğlu  deyil!
M ehtər M əm m əd  dedi:
-   Paşa,  m ən  K oroğlunu  yaxşı  tanıyıram.  O nun  bir  xasiyyəti  var, 
desən ki, dustaqsan,  tez əllərini bir-birinin üstünə qoyacaq.  Gedin belo 
deyin,  o,  əllərini  bir-birinin  üstünə  qoydu,  bil  ki,  Koroğlu  özüdü,  yox 
elə  etınəsə,  əm r ver,  m əni  öldürtdür.
Bolu bəy  çadıra  gəlib  dedi:

---

-  Yanşaq,  daha  bəsdi,  sözünü  qurtar!
K oroğlu  sazı  götürüb  dedi:
Y olda duran  yol  oğluyam ,
M ən  m ərd   igidlor  quluyam ,
Y əqin bil  ki,  K oroğluyam ,
Bolu,  m ən  səni,  m ən  səni.
K oroğlu sözünü  qurtaran  kimi  paşa dedi:
-  Yanşaq,  dustaqsan.
Koroğlu özündən asılı olm ayaraq əllərini bir-birinin üstünə q o y d u . 
Bolu  b əy   əm r  edib:  “tutun  bu  yaram azı” ,  -   dedi.  B ir  neçə  adam   K o -  
roğlunun  başına  tökülüb  onu  tutmaq  istədi.  O,  sağ  əli  ilə  sağdakıları, 
sol əli  ilə isə soldakıları  gəbərdib yerə sərdi.  Paşa əlacsız qalıb q o ş u n u  
köm əyə  çağırdı.  Koroğlunu tutub  qollarını bağladılar.  Bolu bəy  s e v in -  
cək dedi:  “Daha ürəyim dəki  arzuya çatıb  düşm əni  ə lə   keçirdim ” .
Koroğlunu  ayaqyalm,  qolu  bağlı,  boynu  zəncirli  atların  q ab a ğ ın a 
salıb  İstanbula  doğru yollandılar.  Koroğlu  olmazın  əzab-əziyyətə  q a tla - 
şıb bu m invalla səkkiz m ənzil  yol  gəldi.  B olu bəy h ə r m ənzilə ç a td ıq - 
da  çadırın  qabağm da  m ıxtövlə  vurub  K oroğlunun  boynunun  zən cirin i 
ona  bağlayırdı.  Bolu  bəy  əti  yeyib  sümüyünü  Koroğlunun  başm a  v u -  
rurdu.  Yazığın  başına  min  bir  oyun  açırdı.  A xır  biçarə  Koroğlu  ca n a 
gəlib  Bolu bəyə  dedi:
-   A y  vələdiizna,  mon  səno  yalvaran  deyiləm ,  birdəfəlik  m ən i 
öldür,  sən  də  rahat  ol,  mon  do.
O nlar  Çom libeldən  sokkiz  m ənzil  uzaqlaşdılar.  Bolu  bəy  yenə  də 
m ıxtövloni  yero  vurub  Koroğlunu  ona  bağladı.  Paşa  yenə  də  əti  yeyib 
süm üyünü  Koroğlunun  başına  clo  vurdu  ki,  yazığın  başı  yarılıb,  ü z- 
gözü  qana  bulandı.  Koroğlu  Bolu  boyo  dcdi:
-  Hökm   elo əllorim i  açsınlar,  bir türkü  dcyiın  ondan  sonra əm r ver 
məni  öldürsiinlər.
Paşa dedi:
-   Ay  haramzada,  boyom  görm odin  no  m üsibətlo  qollarını  bağla- 
dıq?  İndi  də  qollarımı  aç  dcyirson?
K oroğlu  qolu  bağlı  belo  bir  türkü  dedi:
L a f ey ləm ə  Bolu  paşa,
Sən  bülürsən,  m ən  bəbirəm .
Saqun,  qanuva bularam ,
D inim don  dönm üş k əbirəm .
Bolu b əy  dedi:
-  Ay axmaq,  qolu bağlı,  boynu zəncirli  indi  də bəbirlik eşqinə  dü- 
şübsən?
Koroğlu  ürəyində:  “m əni  qolu  bağlı,  boynu  zəncirli  görüb  kişilə- 
şirsən?”  -   deyib,  sözünə  belə  davam  etdi:
M əni  xakda  görüb  şad  olm a  düşm ən,
[Bu  gün]  m ən i  isə,  danla sənündür.
K oroğlu  dedi:
-  Paşa,  indi yox,  inşallah vaxtı  gəlib  çatanda qanına bulayaram.
K oroğlu  köksünü  ötürüb  belə  bir türkü dedi:
V arub  m eydanda  duranda,
Ç əkib bığlarım  buranda,
D işlərim   qam aşduranda,
İstərəm  polad  gom irəm .
M ərd  igidi  m ən  əy ə rəm ,
Qoşun  qabağın  kəsərəm ,
Saqun ki,  B olu  döyərəm ,
Ç eynənm iş  qara  dəm irəm .
Bolu boy  dcdi:
-  Ey K oroğlu,  qocahbsan,  bu  sözlər daha  sono  yaraşınaz.
Koroğlu  Bolu b əyin  sözünün  qabağında  dedi:
Koroğlu  der  acalm ışam ,
Xotkarlardan  bac  alm ışam ,
Ə gər ki,  yüz qocalm ışam ,
Y eno  B abayi-O m irom .
Koroğlu  fikrə  gedib öz-özünə dcdi:  “Bolu  boy düz deyir,  mon  bo- 
birəm,  gobirəm ,  dəm irəm   sözlərindon  iş  çıxm az.  Qolu  bağlı,  boynu 
zəncirli  bir  adamın  özünü  öyməyi  gülüncdü.  M ənim   Koroğlu  olm a- 
ğımı M əm m əddən başqa kimsə bilmir.  Bir m chtor sözü ilo də məni öl- 
dürm əzlər.  Yaxşısı  budu  ki,  Koroğlu  olm ağımı  danım ” .
Koroğlu  fıkrini  başına  yığıb  Bolu  bəyo  dedi:
-  Ay  qardaş,  m əni  hara  aparırsan,  yanşağa  bu  qodər ozab-əziyyot 
verməzlər,  bu  yekəlikdə  də  zarafat  olar,  m ən  d ə  yazığam  axı,  Allah 
sənin ənam ını  da kəssin,  atını  da,  x ələtini  də.

---