222
“Ərəblər izzətli və cəlalətli Allahın kəlamını öz yerindən təhrif etdilər”.
Bu
dəstə hədislərin zahirini, qiraətlər arasındakı fərqlər kimi mənalandırmaq
olar, nəinki Qurandan nə isə çıxarılmış, başqa sözlə, “azaltma təhrifi” baş vermişdir.
Yaxud Əbuzər nəql edir ki, Həzrət Rəsulallah (ə) Qiyamətdə bir dəstənin belə
deyəcəyini buyurdu:
.ُﻩﺎَﻨْﻤَﻠَﻅ َﻭ ُﻩﺎَﻨ ْﻀَﻐْﺑَﺃ َﻭ ُﻩﺎَﻨْﻳَﺩﺎَﻌَﻓ ُﺮَﻐ ْﺻَ ْﻷﺍ ﺎﱠﻣَﺃ َﻭ ،ﺎَﻧِﺭﻮُﻬُﻅ َءﺍَﺭَﻭ ُﻩﺎَﻧْﺬَﺒَﻧ َﻭ ُﻩﺎَﻨْﻓﱠﺮَﺤَﻓ ُﺮَﺒْﻛَ ْﻷﺍ ﺎﱠﻣَﺃ
“Siqli-əkbəri (Quranı) təhrif etdik və kənara atdıq. Siqli-əsğərə (itrəti)
düşmən
kəsildik və ürəyimizdə onlara kin bəslədik, onlara zülm etdik.”
Bu kimi hədislərdə də “təhrif” sözü “azaltma təhrifi” mənasında deyildir. Bu-
rada “məna təhrifi” və “təfsir be-rəy” (şəxsi rəy əsasında təfsir) nəzərdə tutulur.
Bu mətləbə İmam Baqirin (ə) buyurduğu hədisi (bu hədisi bir qədər əvvəldə qeyd
etdik) sübut gətirə bilərik:
... ُﻩَﺩﻭُﺪُﺣ ﺍﻮﻓﱠﺮَﺣ َﻭ ُﻪَﻓﻭُﺮُﺣ ﺍﻮُﻣﺎﻗﺃ ْﻥﺃ َﺏﺎﺘِﻜْﻟﺍ ِﻢِﻫِﺬْﺒَﻧ ْﻦِﻣ َﻥﺎﻛ َﻭ
““Allahın kitabını kənara atmaları”nın nişanəsi bu idi ki, onlar Quranın hərflərini
(kəlmələrini) qoruyub saxladılar, lakin onun hüdudlarını (mənasını) təhrif etdilər.”
2) Bir
qrup hədisdə qeyd olunur ki, Quranın bəzi ayələrində İmamların (ə) adı
olmuş və onların düşmənləri bu ayələri təhrif etmişlər.
Halbuki, bu kimi hədislər ayələrin şəni-nüzulunu bəyan edir. Məsələn, əgər
bu hədislərdə “ﱟﻰِﻠَﻋ ﻰِﻓ ْﺖَﻟَﺰَﻧ” ifadəsi işlənibsə , bu o demək deyildir ki, “ﻰِﻠَﻋ” (Əli)
kəlməsi ayənin sözü imiş və ayədən çıxarılıbdır.
Dəyərli “əl-Bəyan” kitabının müəllifi deyir:
Əmirəl-möminin Əlinin (ə) adının Quranda gəlmədiyinə dair sübutlardan biri
“Ğədir-xum” hədisidir. Bu hədisdə sərih şəkildə buyurulur ki, Həzrət Peyğəmbər (s)
Əli ibn Əbu Talibi (ə) Allahın əmri ilə imam (ümmətə başçı)
təyin etdi və Allah Öz
Peyğəmbərinə vəd verdi ki, onu camaatdan qoruyacaqdır. Əgər Əlinin (ə) adı Quranda
gəlsəydi, artıq onun Peyğəmbər (s) tərəfindən imam təyin edilməsinə və müsəlmanların
toplantısına ehtiyac olmazdı, habelə, Həzrət Peyğəmbər (s) bu məsələni çatdırmaqda ca-
maatdan çəkinməzdi. Xüsusilə də, “Ğədir-xum” hədisini Peyğəmbər (s) vida həccində
və ömrünün axır günlərində buyurmuşdur. Halbuki,
Quran ayələri demək olar ki, bu
hadisədən əvvəl nazil olmuş və müsəlmanlar arasında yayılmışdı.
Əbu Bəsirin nəql etdiyi səhih hədisi də sübut gətirə bilərik və biz bu hədisi
əvvəldə qeyd etdik. Bu hədisin axırında İmam Sadiq (ə) buyurub:
ُﻝﻮُﺳَﺭ َﻝﺎَﻘَﻓ َﻦْﻴَﺴُﺤْﻟﺍ َﻭ َﻦَﺴَﺤْﻟﺍ َﻭ ﱟﻰِﻠَﻋ ﻰِﻓ ْﺖَﻟَﺰَﻧ َﻭ ْﻢُﻜْﻨِﻣ ِﺮْﻣَ ْﻷﺍ ﻰِﻟﻭُﺃ َﻭ َﻝﻮُﺳﱠﺮﻟﺍ ﺍﻮُﻌﻴِﻁَﺃ َﻭ َﷲ ﺍﻮُﻌﻴِﻁَﺃ ْﺖَﻟَﺰَﻧ
.ُﻩ َﻻ ْﻮَﻣ ﱞﻰِﻠَﻋ ﺍَﺬﻬَﻓ ُﻩ َﻻْﻮَﻣ ُﺖْﻨُﻛ ْﻦَﻣ :ِﷲ
““
ِﺮْﻣَ ْﻷﺍ ﻰِﻟْﻭُﺃ” (əmr sahibləri) ayəsi Əli ibn Əbu Talib (ə), İmam Həsən (ə) və
İmam Hüseyn (ə) barədə nazil olub. Rəsulullah (s) buyurdu: “Mən kimin mövlası
və başçısıyamsa, bu Əli onun mövlası və başçısıdır.”
223
Bu cümlələrin mənası Quranın təfsiridir. Çünki hədisin əvvəlində Əbu Bəsir İmam
Sadiqdən (ə) soruşur ki, camaat deyir: “Nə üçün Əlinin (ə) və Əhli-Beytin adı Qu-
randa gəlməmişdir?” İmam (ə) cavabında buyurur: “Namaz qılmaq hökmü Quranda
gəlmiş, lakin namazın rəkətlərinin sayı açıqlanmamışdır. Zəkat
vermək hökmü Qu-
randa gəlmiş, amma onun nisab həddi açıqlanmamışdır. Həcc yerinə yetirmək hök-
mü Quranda gəlmiş, amma təvafların sayı qeyd edilməmişdir. Bütün bunları Quranın
müfəssiri olan Həzrət Peyğəmbər (s) bəyan etmişdir”. Sonra İmam Sadiq (ə) “Allaha,
Rəsulallaha və əmr sahiblərinə itaət edin” ayəsini izah edir və şübhə yeri qalmır ki,
“ﱟﻰِﻠَﻋ ﻰِﻓ ْﺖَﻟَﺰَﻧ” ifadəsində sözügedən ayənin şəni-nüzulu nəzərdə tutulmuşdur.
Bu hədis İmamların (ə) adının Quranda gəldiyini və sonradan Qurandan çıxa-
rıldığını bəyan edən bütün rəvayətlərə cavab ola bilər.
Qeyd edilən digər dəlillərin cavabı, məsələn, xəlifə Osmanın dövründə Qura-
nın cəm edilmə üsulunun təhrifə zəmin yaratması, Abdullah ibn Məs`ud və Ubəyy
ibn Kə`bin mushəfində bəzi mətləblərin mövcud olması, qiraətlər arasında
fərqlərin
olması kimi məsələlərin cavabı tam aydındır. Əvvəldə Quranın cəm edilməsi,
səhabələrin mushəflərinin müəyyən cəhətləri, qiraətlər arasında fərqlərin ortaya
çıxması səbəbləri barəsində etdiyimiz bəhslərə yenidən nəzər salmaqla bu cavabları
əldə etmiş olarıq. Bu məsələlərlə Quranın təhrifi arasında heç bir əlaqə yoxdur.
Fəslin əsas mətləbləri:
1. Mühəddis Nurinin Quranın təhrifə uğradığına dair
qeyd etdiyi on iki dəlildən
yalnız ikisi şiə mənbələrindən götürülübdür.
2. Şiə və əhli-sünnə qaynaqlarında Quranın təhrifi barədə olan hədisləri mü-
qa yisə etdikdə görürük ki, əhli-sünnə qaynaqlarında bu hədislərin sayı qat-qat
çoxdur, təhrifə sərih şəkildə dəlalət edirlər və sənədləri əhli-sünnə alimlərinin
nəzərində etibarlı hesab olunur.
3. İslamın səmavi kitabının təhrifə uğramaması bu ümmətin əvvəlki üm mət-
lərdən fərqli cəhətlərindən biridir.
4. Əli ibn Əbu Talibin (ə) mushəfində mövcud olan əlavə mətləblər
ayələrin
şəni-nüzulu, təfsiri, nasix və mənsux ayələr və başqa mətləblərdir .
5. Təhrif barədə olan rəvayətlərin əksəriyyəti Əhməd ibn Məhəmməd Səyaridən
və Əli ibn Əhməd Kufidən nəql olunmuşdur ki, onların hər ikisi azğın və yalançı
fərdlər olmuşlar.
6. Bəzi hədislərdə mövcud olan şahidlərə əsasən, “təhrif” ifadəsində “məna
təhrifi” nəzərdə tutulur. Bu mətləb bir çox hədislərdə sərih şəkildə bəyan edilmişdir.
7. İmamların (ə) adının
Quranda gəldiyini, yaxud filan ayənin İmam Əli (ə)
barəsində nazil olduğunu bəyan edən hədislərin hamısı şəni-nüzula dəlalət edir,
nəinki İmamların (ə) adı həqiqətən Quran ayələrində gəlmişdir.