52
vəzifələrini yerinə yetirməmiş kommunistlər üzərində açıq, nümayişkaranə
xarakterli məhkəmələr qurun.
Vartaşen və Qutqaşen rayonlarında əhalini tərksilah etmək və antisovet
ünsürlərdən təmizləmək üçün kifayət qədər çekistlər heyəti ilə təmin etmək
lazımdır.
Bizə çatan informasiyalar sırf hərbi xarakterlidir. Direktiv və DSİ
orqanlarına siyasi, çekist işləri ilə əlaqədar informasiyalar verilməsini təmin
etməyinizi xahiş edirəm. Bu məlumatlar bizim tədbirlərdən sonra yaranmış
vəziyyəti əks etdirə bilsin»
45
.
Bu göstərişlərin məzmunundan çıxış etsək, deyə bilərik ki, doğrudan da
Beriya üçün bəşəri və əxlaqi dəyər mövcud olmamışdır.
Yaşayış məntəqələrinin «antisovet elementlərdən təmizləmək» ifadəsinin
üstündən diplomatik pərdəni götürsək bu, yüzlərlə insanın qətlinə fitva verilməsi
demək idi. Açıq xarakterli məhkəmələrin qurulması, hərəkat iştirakçılarının
yaxınların, əzizlərinin girov kimi həbs edilməsi, saysız-hesabsız insan faciəsinə
bais olan çekist fəaliyyəti - bütün bunlar bir məqsədə xidmət edirdi; əhalinin
gözünü qorxutmaq, insanları mənəvi köləliklə barışmağa məcbur etmək.
Lenin və Stalin dövlət idarə üsulunun təməl metodu kütləvi terror siyasəti
bütün dəhşəti, vəhşəti ilə xalqımızın üzərinə yeriməkdə idi. Üsyançılar şəhəri tərk
etdikdən sonra M.C. Bağırov raykom binası önündə dayanan zirehli avtomobillərin
qarşısında dayanaraq ora toplaşan Şəki sakinlərinə bunları söyləmişdir: «Sizin
həmyerlilərinizdən biri cəlladların əli ilə qətlə yetirilərkən demişdir ki, Sovet
hökuməti var və olacaqdır. O da və həlak olan başqa yoldaşlar da bizim
gələcəyimiz uğrunda həyatlarını qurban verdilər. Onların xatirəsini müqəddəs
tutun. Hakimiyyətimizə, torpaqlarımıza, fabrik və zavodlarımıza göz dikənlərə
qarşı mübarizə aparın»
46
.
Görəsən hansı gələcəkdən bəhs olunurdu? 1937-ci il 1930-cu il üçün yaxın
gələcək idi. Bəlkə həmin gələcəkdən söhbət gedirdi. 1937-ci ildə hər səhər dan
yerindən boylanan günəşin al qırmızı şəfəqləri gecə ikən güllələnmiş
soydaşlarımızın yerdə göllənmiş qanında bərq vururdu. Doğurdanmı kimsə belə
gələcək üçün qan tökməyi özünə rəva görərdi?
Ümumiyyətlə, 1934-cü il yanvarın 1-dən 1939-cu il yanvarın 1-dək olan
müddət ərzində Azərbaycanda 27458 nəfər güllələnmişdir.
Üsyan yatırıldıqdan sonra Şəkidə qətl günləri başlanır. Amansız
repressiya dünyaya ağlın gözü ilə baxan kişilərə qarşı yönəlmişdir. O kişilərə ki,
əxlaqi saflığın, qürur və məğrurluğun, şərəf və ləyaqətin, müdriklik və zəkanın
canlı mücəssəməsi olmaqla xalq ruhunun təmsilçiləri idi. Onların bir çoxunun
45
Baş Arxivlər idarəsi. f. 1, s. 231, iş 52, v. 21
46
Л.Аскеров, Записки Чекиста, Баку 1981, c. 95
53
üsyanla heç bir əlaqəsi olmasa da, insana qənim kəsilən rejimin yaratdığı naqis
ictimai-siyasi mühitə öz mənfi münasibətlərini gizlətmədiklərinə görə, bu mühitə
uyğunlaşmaq istəmədiklərindən məhv edildilər. Onların arasında İstanbul
darülfünunu bitirmiş Hacı Yusif Əfəndi, Hacı Abdurahman, Hacı Məmməd oğlu
Baba, Məcid oğlu Hümmət də var idi.
Bəli, 1930-cu ilin baharında suya təşnə olan Şəki torpaqlarına yaz
yağışlarından daha çox qan və göz yaşları axırdı. Fövqəladə komissiyanın Şəki
şöbəsinə yenicə rəis təyin edilmiş Bədəlov, onun köməkçiləri Novruzov, Qavril
Şabanov bu qətmanın təşkilatçıları idilər.
Qavril Hambarsumoviçin ən «sevimli əyləncəsi» ataları övladların
güllələnmə səhnələrinin tamaşaçısına çevirmək idi. Gözlərinin qabağında
güllələnərək məhv edilən övlad itkisinin ataya gətirdiyi sinə dağının, kədərin
dərinliyini təsəvvür edin.
Bideyiz kəndində Səməd adlı gənci, sonra isə atası Gülməmməd kişini və
daha 5 nəfəri güllələyərək cəsədlərini kənd qəbiristanlığının yaxınlığında
əvvəlcədən onların özlərinə qazdırılmış çalaya tökmüşdülər. Şəki şəhərində, qala
divarların önündə, Qurcana dərəsində, Baş və Aşağı Göynük kəndlərində, Zəyzid,
Baş Layısqı və digər kəndlərdə belə ağır cinayətlər törədilmişdir. Bu cəlladların
göstərişi ilə hətta üsyanda iştirak etməyən, hədsiz təqiblərdən ehtiyat edərək
gizlənən adamların da evləri yandırılır, ailə üzvləri həbs edilərək zindana atılırdılar.
Onlar adamları özlərinə qəbir qazmağa məcbur edir, sonra elə həmin çalaların
yanındaca güllələtdirirdilər. Həmin qətllərdə Azərbaycanın hüquq-mühafizə
sistemində və xüsusi xidmət orqanlarında geniş şəbəkə yaratmış daşnak-
kommunistlərin nümayəndəsi Qavril Hambarsumoviç Şabanov daha fəal rol
oynayırdı. Bu iyrənc hayk M.C.Bağırovun geniş səlahiyyətlər verdiyi
Qriqoryanların, Markaryanların himayəsinə sığınaraq sonralar da kifayət qədər türk
qanı axıtdı.
M.C.Bağırovun məhkəməsində X.Qriqoryanın atasına xitabən yazdığı
məktub oxundu. Həmin məktubda o bildirirdi ki, 100 nəfər türkü (azərbaycanlını)
güllələmiş, 500 nəfər isə növbədədir. Sonra isə o öyünürdü ki, bununla da öz
millətinə xidmət etmiş, onun intiqamını almışdır.
47
Görün, xalq necə dəhşətli təhlükə ilə nəfəs-nəfəsə dayanmışdı. İnsan
həyatının bütün sahələrini özünün mütləq nəzarəti altına almış, hər şeyi öz
iradəsinə tabe etmiş totalitar rejim şəraitində Azərbaycanın Daxili İşlər
Komissarının müavini vəzifəsi kürsüsündə qəlbində Azərbaycan xalqına qarşı
sonsuz nifrət, cibində isə 100 nəfər azərbaycanlının güllələndiyindən iftixarla bəhs
etdiyi məktub gəzdirən ikiayaqlı vəhşi əyləşmişdi. Bu qan içən cəllad Ermənistanın
Qafan rayonunun Sevakar kəndindən olan Qriqoryan Xozen İvanoviç idi. Ən
acınacaqlı hal bu idi ki, qriqoryanlar mənsəb, hakimiyyət düşkünü olan və bunların
47
C. Həsənov. Ağ ləkələrin qara kölgəsi. Bakı, Gənclik, 1991, s. 132