- 76 -
mövzularından biri idi. Cavid həmin məsələlərə bədii təfək-
kürün işığında baxmağa çalışdığı halda, İqbal həm poeziya,
həm də fəlsəfənin imkanlarını bu yolda səfərbər etmişdi.
Maraqlı burasıdır ki, həm şair, həm də filosof olmala-
rına baxmayaraq, daha çox şair kimi tanınan Cavid və Cüb-
randan fərqli olaraq məhz filosof və siyasi xadim kimi ta-
nınan M.İqbal yaradıcılığında da eyni problemlər və hətta
eyni süjetlər nəzərə çarpır. M.İqbalın fəlsəfi görüşlərini təh-
lil edən alman tədqiqatçısı Annemari Şimmel peyğəmbər
mövzusunun şərhi ilə bağlı onu İ.Göte ilə müqayisə edərək
yazır: «İqbalın Göte ilə olan münasibəti daha genişdir –
ümumi fikir bənzərliklərinə xüsusi əhəmiyyət verməsək belə,
Götenin «Məhəmmədin tərənnümü» adlı məşhur bir şeirini
oxuyarkən istər-istəməz M.İqbalın «Cavidnamə»də Zinde-
rud (yaşayan irmak) ismi ilə ifadə etdiyi təsəvvürlər yada
düşür. Həqiqi mömin peyğəmbər də ən yüksək mərtəbədə
mövcud olan bu irmak sifətini özündə görməlidir».
1
İ.Götenin H.Cavidlə, «Faust»un «İblis»lə müqayisəsi-
ni biz ayrıca əsərdə vermişik. Ona görə də, bu paralel üzə-
rində dayanmadan, diqqəti bir daha eyni dövrdə yaşamış bu
iki böyük sənətkarın zamanın ruhundan doğan eyni prob-
lematikaya müraciətinə və bir sıra məsələlərdə eyni fəlsəfi
dünyagörüşündən çıxış etdiklərinə yönəltmək istərdik. Za-
man elə zaman idi ki, indi ancaq döyüş yox, həm də qarşı-
lıqlı anlama və vəhdət tələb olunurdu. Əlbəttə, söhbət şərlə
1
А.Шиммел. Юн сюз. М.Икбал. Жавиднаме, (çевирен
А.Сжщиммел), Анкара, Кцлтцр Баканлыьы, 1989, сящ. 17.
- 77 -
vəhdətdən getmir. Söhbət şərə aparan yolların səmtini də-
yişməkdən, əqlin hissi tərbiyə etməsindən gedir. Fəlsəfə
müstəvisində bu problemlər ilk dəfə olaraq İran ərazisin-
dəki fəlsəfi təlimlər, peşəkar filosofların əsərləri avropalı-
lara pozitiv mövqedən M.İqbalın «Persiyada metafizikanın
inkişafı. Müsəlman fəlsəfəsi tarixinə töhvəsi» əsəri ilə təq-
dim edilmişdir.
1
M.İqbal özü bir peşəkar filosof kimi
ingilisdilli fəlsəfə məkanında yenilik idi. O özü ilə yeni bir
dünya – Şərq (islam) fəlsəfi fikrinin özünəməxsusluqlarını
gətirirdi. Bu – vəhdətə doğru addım idi.
Lakin M.İqbalın xidməti heç də orta əsr İslam fəlsəfi
məktəblərində yaranmış əsas ideyaları Qərb dünyasına çat-
dırmaq deyildi. İqbal həm də yaradıcı bir filosofdur. Onun
«İslamda dini düşüncənin yenidən təşəkkülü» əsəri yeni
dövrdə cəmiyyətə və dünyaya müasir baxışlar sistemi kimi
təqdim olunur.
M.İqbal vəhylə verilən həqiqətlərin insanların həya-
tında önəmli rolunu qəbul etməklə bərabər, belə bir mövqe-
dən çıxış edirdi ki, Allah təala insanlara həm də əql ver-
mişdir və onlar bütün sonrakı uğurlara əqli imkanlarından
istifadə edərək nail olmalıdırlar. İslam dünyasını geri qoyan
isə vəhylə verilənlərdən ziyadə, əqllə verilənlərdən imtina
edilməsi cəhdləridir.
1
См.: М.Я.Корнеев. Философия совершенного человека Мухам-
мад Икбала… – История современной зарубежной философии:
компаративистский подход. Санк-Петербург, «Лань», 1997, стр.
288.
- 78 -
M.İqbal «İslamda dini düşüncənin yenidən təşəkkülü»
əsərində yazırdı: «İslamda təsəvvüfün vəzifəsi mistik təcrü-
bələri nizama salmaq idi. Lakin qəbul etmək lazımdır ki, bu
məsələyə tam elmi şəkildə yanaşan yeganə müsəlman mütə-
fəkkir İbn Xaldun (1332-1406) olmuşdur». Yeni dövrdə isə
mistik təcrübə ilə elmi-fəlsəfi təfəkkür erasında körpü atan
Şərq poetik ənənələrini qoruyub saxlamaqla bərabər, Qərblə
onun öz dilində danışan ən azı iki böyük mütəfəkkir vardır
ki, bunlardan biri M.İqbal, o biri isə H.Caviddir. Təəssüf ki,
Qərb dünyası M.İqbalı kifayət dərəcədə tanıdığı halda,
Cavid haqqında demək olar ki, heç bir təsəvvürü yoxdur.
Bunun səbəblərindən biri isə budur ki, Qərb sadəcə gözəl
poeziyaya olsa-olsa ekzotika kimi yanaşa bilər. Tərcümədə
bu poeziyanın da gözəlliyi itir. Cavidin tərənnüm etdiyi
ideya dünyasından isə nəinki Qərb, biz özümüz də kifayət
qədər xəbərdar deyilik.
- 79 -
Cavid, Əfqani və Sabir
Əlbəttə, H.Cavidin bir tərəfdən təsəvvüf fəlsəfəsi,
onun İbn Ərəbi, Fəridəddin Əttar kimi nümayəndələri ilə,
digər tərəfdən də sosial-siyasi pafos, inqilabi-demokratik
bir əhval-ruhiyyə və onun M.Ə.Sabir kimi bir nümayəndəsi
ilə müqayisə olunması təəccüblü görünə bilər. Sanki dia-
metral əks tərəflər bir araya gətirilir. Lakin Cavid yaradıcı-
lığı qütbləri ehtiva edəcək dərəcədə tutumlu və zəngindir.
Cavid yaradıcılığı heç vaxt vahid bir ideya üzərində
qurulmuş geniş və rahat yola çıxmayıb; o, çox mürəkkəb,
bəzən hətta ziddiyyətli görünən bir yaradıcılıqdır.
Azərbaycan ədəbi tənqidində Cavid poeziyası əsasən
romantizm mövqeyindən, gerçək həyatdan ideala doğru can
atan bir sənət nümunəsi kimi təqdim edilir. Doğurdan da,
Cavidin əsərləri cari həyatın konkret problemləri ilə bağlı
olmaqdan daha çox, gündoğandan günbatana, min il əvvəl-
dən min il sonraya qədər geniş məkan və zaman arealını
əhatə etməklə bu günlə az səsləşirmiş kimi görünür. Yəni
ilk tanışlıq Cavidin bir realist olmaması, daha çox xəyal
aləmindən çıxış etməsi təəssüratını yaradır. Təəssüf ki, bu
sadəcə ilk tanışlığın təəssüratı olmayıb, ədəbi tənqidimizin
Dostları ilə paylaş: |