etmiş və tanınmaya təqdim edilərkən əsl sifəti məlum oldu
ğundan onu aradan çıxarmaq mümkün olmamışdı. Qriqoryan
uzun müddətə azadlıqdan məhrum edilsə də, sonradan onun
cəzasının qalan hissəsini çəkmək üçün Ermənistana göndəril
məsi də çox şeylərdən xəbər verir. Xatırladaq ki, Adolf Sukia-
sov adlı erməni hətta məhkəmədə şahid kimi ifadə verərkən
«Sumqayıt hadisələrini azərbaycanlılar yox, ermənilər özləri
törədiblər», - deyə etiraf etmişdi.
Sumqayıtda yaşayan ermənilərin bir qisminin erməni
millətçi-ekstremist fikir daşıyıcıları olmasına dair məlumatla
ra keçmiş Azərbaycan SSR DTK-nın arxivində saxlanan və is
tintaqa təqdim edilmiş «Nalyotçik» («Basqınçı») kodu altında
əməliyyat işinin materialları arasında olan sənədlərdə də rast
gəlinir. Məsələn, əməliyyat işinin 146-147-ci vərəqlərində rus
dilində tərtib edilmiş siyahıdan görünür ki, bu siyahı Sumqa
yıt şəhərindəki hadisələr ərəfəsində DTK orqanları tərəfindən
hazırlanmış 47 ekstremist erməni barəsindədir. Qeyd edək ki,
adları çəkilən ermənilərin heç biri şəxsən zərər çəkməmişdir.
1991-ci ilin avqust ayında Moskvada baş vermiş çevrilişlə
əlaqədar başlanmış cinayət işi üzrə yaradılan istintaq qrupu
nun tərkibində intihar etmiş sabiq SSRİ daxili işlər naziri Boris
Puqonun xidməti otağında aparılan axtarış zamanı rəflərdəki
sənədlər arasında Mesxeti türklərinin Özbəkistandan qovulma
sı, Dağlıq Qarabağ və digər bu cür hadisələrlə əlaqədar ayrı-
ayrı qovluqlar aşkar edilmişdir. Qovluqdakı sənədlərdə Dağ
lıq Qarabağda fəaliyyət göstərmiş «Krunk» təşkilatı, onların
üzvləri barədə, ümumən Dağlıq Qarabağ hadisələri haqqında
SSRİ DİN-ə daxil olan ilk məlumatlar öz əksini tapmışdır. Bu
məlumatlar həm Ermənistan, həm də Azərbaycan daxili işlər
nazirliklərinin arayışlarından, eləcə də SSRİ DİN-in müvafiq
idarələrinin məlumatlarından ibarət olmuşdur. Bu faktın özü
də onu göstərir ki, bütün baş verənlər barədə SSRİ rəhbər
218
liyinin ilk günlərdən ətraflı məlumatı olmuş, lakin müəmmalı
səbəblərdən gözlənilən hadisələrin qarşısını almağa heç bir
cəhd göstərilməmişdir.
Sumqayıt hadisələrinin başvermə səbəblərini araşdırarkən
bir sıra maraqlı təfərrüatlar üzə çıxır. Məlum olur ki, elə bu
gün də erməni və ermənipərəst qüvvələr Sumqayıt hadisələri
nin kökünü 1963-cü ildə axtarmağa çalışırlar.
Sumqayıtlı jurnalist, 1988-ci ildə bu şəhərdə törədilən iğ
tişaşların törənmə səbəblərini ilkin araşdıranlardan biri Eyruz
Məmmədovla söhbətimizin bəzi məqamlarını oxuculara təq
dim etmək istərdik:
Sumqayıt.
7 noyabr 1963-cü il. Sumqayıtlılar Böyük
Oktyabr sosialist inqilabının 64-cü ildönümünü qeyd etmək
üçün Lenin meydanında nümayişə çıxmışdılar. Sumqayıt Bo
ru-Prokat Zavodunun metallurqları meydana daxil oldular və
dayandılar. Nümayiş iştirakçıları əllərindəki portretləri yuxarı
qaldırıb şüarlar səsləndirirdilər: «Rədd olsun sovet imperiyası!»
«Yaşasın müstəqil Azərbaycan!» Nümayişçilərin əksəriyyəti
gənclər idi. Onlar Səməd Vurğun adına mədəniyyət sarayının
qarşısına vurulmuş N.Xruşşovun iri portretini də cırıb atdılar.
Kommunistlərin nümayişi pozuldu. Milislə gənclər arasın
da qarşıdurma yarandı. Şəhər rəhbərləri qaçıb kabinetlərdə
gizləndi. Milis rəisinin, hərbi komissarın poqonları qoparılıb
yerə atıldı. Gənclər «Yaşasın müstəqil Azərbaycan!» deyərək
nümayişin istiqamətini Lenin küçəsi ilə yox, Nizami küçəsi ilə
davam etdirməyə başladılar.
Respublika rəhbərliyi güc strukturlarını Sumqayıta yeritdi,
nümayiş dağıdıldı, onun təşkilatçılarını tutdular, bəzilərini an
tisovet təbliğatında iştiraka görə həbs etdilər.
Oxucular haqlı olaraq sual verə bilərlər: 1963-cü ildə
mövcud quruluşa qarşı keçirilən aksiyanın 1988-ci ildə Sum
qayıtda baş verən qanlı aksiya ilə nə əlaqəsi var? Təbii ki, heç
219
bir. Amma bəzi ermənipərəst publisistlər indi də 1988-ci il
hadisələrinin kökünü 1963-cü ildə axtarmağa çalışırlar. Qələ
mi Ermənistana və erməni xalqına xidmət edən rus publisisti
V.Danilov «Niyə Sumqayıt?» adlı cızmaqarasında tarixçilərin
unutduğu bir hadisəni oxuculara çatdırmaq istəyir.
1963-cü il noyabr ayının 15-də Kubanın SSRİ-dəki səfiri
Karlos Olivares Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Ko
mitəsinə bir məktub göndərir. Məktubla tanışlıqdan sonra onu
Mərkəzi Komitəyə dəvət edirlər. Səfir bildirir ki, o bu məktubu
Sumqayıtda Mərkəzi Elektrik Stansiyasında təcrübə keçən dörd
nəfər gənc kubalının xahişi ilə yazmışdır. Gənclərin dediyinə
görə, noyabr ayının 7-də Sumqayıtda baş verən iğtişaş zamanı
azərbaycanlılar ruslara, ermənilərə qarşı aqressiv çıxış edirdi
lər. Onlara hədə-qorxu gəlir, Azərbaycanı tərk etmələrini tə
ləb edirdilər. Əks təqdirdə onlara qarşı daha amansız tədbirlər
görəcəklərini söyləyirdilər. Belə münasibət kubalı tələbələrə
qarşı da yönəlmişdi.
Mərkəzi Komitədə Olivaresə bildirmişdilər ki, biz 7 noyabr
hadisələrindən sonra bir çox məsələləri aydınlaşdırdıq. Sizin
tələbələrin Sumqayıtdan Kubaya qayıtmalarını soruşanda isə
onlar «Biz burada təcrübəmizi başa vurduqdan sonra vətənə
qayıdacağıq» demişlər. Çıxılmaz vəziyyətdə qalan səfir söhbə
tinin istiqamətini dəyişərək qeyd edir ki, azərbaycanlıların er
mənilərə qarşı münasibəti çox pisdir. Onlar ermənilərə hədə-
qorxu gəlir, Azərbaycanı tərk etməyi tələb edir, əks təqdirdə
onları qətlə yetirəcəkləri ilə qorxudurdular.
Danilov adını çəkdiyimiz cızmaqarasında 1963-cü illə
1988-ci il arasında bir paralel axtarır, bunu siyasi xarakterli
yox, m illi məsələ kimi qələmə verir. Qeyd edir ki, 1988-ci
ildə Sumqayıtda baş verən hadisə birdən-birə meydana gəl
məmişdir. Azərbaycanlılar bu «genosid»ə çox-çox əvvəl ha
zırlaşmışdılar.
220
Dostları ilə paylaş: |