www.vivo-book.com
559
ĠĢ burasındaydı ki, qaraqabaq abbatın əsl kübar
cəmiyyətin doğrudan da nə olduğu barədə sadəcə təsəvvürü
yox idi. Amma özünün yansençi dostlarından eĢitmiĢdi ki,
bu adamlar böyük salonlara ancaq bütün partiyalara yarına
bilmək bacarıqlarının, ya da Ģübhəli tərzdə qazandıqları var-
dövlətin sayəsində düĢə bilirlər. Bu axĢam o kövrəldiyindən,
Jülyenin inadkar suallarına uzun-uzadı cavablar verirdi ki,
qəfildən hamı haqqında ancaq pis Ģeylər danıĢdığının fərqinə
vardı. Xristian xeyirxahlığına ürəkdən inanan bu qatı
yansençi həyatda yaĢadığı müddətdə özüylə mübarizə
aparmağa məhkum idi.
– Abbat Pirarın üzündə bu axĢam maraqlı ifadə var. –
Jülyen divanın yanına qayıdanda madmazel de La-Moll
dedi.
Əslində, qız haqlı olsa da, dedikləri Jülyenin xoĢuna
gəlmədi. Abbat Pirarın bu geniĢ salona yığıĢanlar arasında
ən Ģərəfli adam olduğuna Ģübhə yox idi, amma indi bir az da
vicdan əzabı çəkən, qırmızı civzələrlə dolu üzü doğrudan da
eybəcər görünürdü.
www.vivo-book.com
560
– Gəl, bundan sonra fizioqnomika elminə inan, – Jülyen
düĢündü. – Bu dəqiqə boĢ bir Ģeyə görə vicdan əzabı çəkən
abbat Pirarın üzü dəhĢətli hala düĢüb, amma casusluqda ad
çıxarmıĢ Napyenin tərtəmiz üzü sevincdən parıldayır.
Abbat öz həmfikirlərinin ümumi maraqları naminə bəzi
güzəĢtlərə gedəsi olmuĢdu – o özünə qulluqçu tutmuĢ və əla
geyinməyə baĢlamıĢdı.
Jülyenə birdən elə gəldi ki, qonaq otağında qəribə nəsə
baĢ verir: hamının nəzərləri qapıya dikildi, söhbətlər
yarımçıq kəsildi.
Xidmətçi axırıncı seçkilərdən sonra hamının diqqətini
cəlb eləmiĢ məĢhur baron de Tollinin soyadını elan elədi.
Jülyen yaxına gəlib, barona diqqətlə baxa bildi. Baron seçki
kollegiyalarından birinin sədriydi və seçkilər zamanı onun
ağlına əla bir fikir gəlmiĢdi – partiyalardan birinə verilən
bütün
səsləri
gizlətmək.
Kəm
gələn
səsləri
bərabərləĢdirməkdən ötrü altında Allah bilir kimlərin imzası
olan baĢqa seçki kağızlarından istifadə eləmiĢdi. Amma
seçicilərdən kimsə onun bu cəsarətli fırıldağını tutmuĢ və
www.vivo-book.com
561
təbii ki, bunu gizlətməyi lazım bilməmiĢdi. Və Baron de
Tolli hamının “heyran”lığını qazanmıĢdı.
Yazıq baron həmin hadisədən sonra hələ də özünə
gəlməmiĢdi – onun rəngi də hələ ağappaq idi. Cənab de La-
Moll baronu soyuq qarĢıladı. Yazıq baron bir göz
qırpımında yoxa çıxdı.
– Yəqin o, cənab Kontun
56
yanına tələsir, buna görə
belə tez yoxa çıxdı, – qraf ġalvenin bu sözünə hamı güldü.
Cənab de La-Mollun (onun nazir təyin olunacağı barədə
söz-söhbətlər gəzirdi) bu gün yüksək çinli məmurlarla,
Ģübhəli ad çıxarmıĢ intriqapərəstlərlə dolu parıltılı salonunda
bu gün ilk dəfə cavan Tambo da göründü. O elə də dərin
mülahizələriylə fərqlənməsə də, bu çatıĢmazlığını son
dərəcə çılğın nitqləriylə ört-basdır etməyə çalıĢırdı ki,
gələcəkdə biz bunun Ģahidi olacağıq.
Jülyen bir dəstə gəncə yaxınlaĢanda Tambo:
– Axı o adama niyə on il həbs cəzası vermirlər ki?! –
deyirdi. – Belə əclafları zirzəmidə saxlamaq lazımdır ki,
56
Məşhur gözbağlayıcı
www.vivo-book.com
562
qaranlıqda gəbərib getsinlər, yoxsa onlar daha çox zəhər
ifraz eləyib, daha təhlükəli olarlar. Onu min ekü cərimə
eləməyin nə mənası var axı? Məgər o kasıb-zaddı? Lap tutaq
ki, belədi, bu daha yaxĢı olardı. Amma onun cəriməsini
onun Ģöhrəti ödəyəcək. Yox, beləsini beĢ yüz frank
cərimələyib, özünü də on il həbsə – qaranlıq zirzəmiyə
atmaq lazımdır!
“Ġlahi! Bunların nəzərdə tutduğu o dəhĢətli adam kimdir
görəsən?” – həmkarının çılğın ahəngi və əl hərəkətlərindən
təsirlənən Jülyen düĢündü. Akademikin qardaĢı oğlunun
arıq, qansız sifəti həmin an doğrudan da iyrənc görünürdü.
Tezliklə Jülyen baĢa düĢdü ki, söhbət hansısa müasir
Ģairdən gedir.
– Ah, əclaf! – Jülyen az qaldı qıĢqırsın, oğlanın
hirsindən gözləri yaĢarmıĢdı. – HəĢəratın biri! YaxĢı, dayan,
mən bu sözləri hələ sənin yadına salaram!
“Bu da sənə baĢlarında bu markiz olan dəstənin
adamları, – oğlan düĢündü. – Ġndi adına min söz dedikləri o
Ģair satılsaydı, indi döĢünə nə qədər orden-medal
taxardılar!”
www.vivo-book.com
563
Bayaq markiz de La-Molla danıĢan abbat Pirar uzaqdan
iĢarəylə Jülyeni yanına çağırdı. Həmin an Jülyen baĢını
aĢağı salıb, hansısa yepiskopun məsləhətlərinə qulaq asırdı
və axır ki, yepiskop onu çənəsinin altından buraxanda, oğlan
abbata yaxınlaĢmaq istədi, amma indi də zəhlətökən Tambo
ruhaninin yaxasından əl çəkmirdi. Bu əclafın abbatdan
zəhləsi gedirdi, o bilirdi ki, Jülyenin bu evdəki hörməti
abbatdan asılıdır, buna görə də indi Pirara yaltaqlanırdı.
– Görəsən, o həĢərat nə vaxt öləcək, canımız ondan nə
vaxt qurtaracaq? – məzlum mirzə bunları hörmətli lord
Hollan haqqında deyirdi, özü də elə həvəslə danıĢırdı ki, elə
bil çılğınlıqla Ġncil oxuyurdu.
Amma adamın üstündə Allah var: bu adam müasirlərin
tərcümeyi-hallarını əla bilirdi və indicə Ġngilis kralının
himayəsi altında hansısa təsir gücünə malik olanların
hamısının ümumi mənzərəsini təsvir eləmiĢdi.
Abbat Pirar o biri qonaq otağına keçdi. Jülyen onun
arxasınca getdi.
Abbat Jülyenə dedi:
Dostları ilə paylaş: |