Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
630 – Hə, bəzi adamların gözündə belə olub, – Jülyen Altamirayla söhbət edəndən bəri parlayan gözlərini qaldırıb qıza baxdı, onun üzündə çox da gizlədə bilmədiyi nifrət ifadəsi vardı. – Amma alimənsəb adamların bədbəxtliyindən o, Merin Senada vəkil idi! BaĢqa cür desək, madmazel, – o zəhərli-zəhərli əlavə elədi, – o özü burada gördüyüm bəzi perlər kimi öz karyerasını baĢladıb. Amma Ģübhəsiz ki, qadınların gözündə onun dəhĢətli bir çatıĢmazlığı olub – Danton eybəcər idi! Oğlan axırıncı sözlərini çox tez və qeyri-adi dərəcədə qəribə və nəzakətsiz tərzdə dedi. Jülyen ona hörmət və qürurla təzim edərək dayandı. Bu duruĢuyla sanki“mənə ona görə maaĢ verirlər ki, sizə cavab verim və mən həyatımı bu pulla təmin edirəm”, – demək istəyirdi. O, qızın üzünə baxmadı, Matildasa özünün gözəl gözlərini iri açaraq, kəniz kimi Jülyenin qarĢısında dayanmıĢdı. Bir müddət susaraq belə dayanandan sonra, oğlan sahibindən əmr gözləyən qul kimi qıza baxdı. Və
www.vivo-book.com
631 gözləri Matildanın nəsə qəribə bir ifadəylə düz ona baxan gözləriylə toqquĢsa da, tezcə qızdan aralandı. – O necə də yaraĢıqlıdı! – Matilda axır ki, özünə gələrək düĢündü. – Amma ədəbsiz Ģeylərə necə dözür! Heç özünü düĢĢünmür. Yox, o Kelyus, ya da Kruazenuaya heç oxĢamır. Bu Soreldə nəsə mənim ziyafətlərdə özünü Napoleon kimi aparan atama oxĢar bir Ģey var. Qız Danton məsələsini tamam unutmuĢdu. “Yox, mən doğrudan da bu axĢam darıxıram”. Matilda qardaĢının qolundan yapıĢaraq, onun narazılığına baxmayaraq, ziyafət salonunu dolaĢdı. Qız ölüm hökmünə layiq görülmüĢ qrafla Jülyenin nədən danıĢdığını bilmək istəyirdi. Ziyafət salonunda az qala izdiham vardı. Axır ki, qraf Altamira əlində məcməyi olan xidmətçiyə yaxınlaĢıb dondurma götürmək istədiyi anda, qız onlara çata bildi. Qraf yanpörtü dayanıb, Jülyenlə söhbət eləməkdə davam edirdi. Qəfildən qraf onun əliylə eyni anda məcməyiyə uzanan qolu gördü. Qolçaqların qəribə tikiliĢi, deyəsən, diqqətini cəlb elədi, qanrılıb bu qolun sahibini görmək istədi. Elə həmin www.vivo-book.com
632 anda da baxıĢları nifrətini güclə gizlədə bilən sadəlövh və alicanəb gözlərlə toqquĢdu. – Bu adamı görürsünüz? – o, sakitcə Jülyenə dedi. – Bu knyaz Araçellidir, o səfirdi ***. Bu səhər o mənim ölkəmə təhvil verilməyimi tələb edib. Bunun üçün sizin xarici iĢlər nazirinə, cənab de Nervala müraciət eləyib. Baxın, odur o, vist oynayır. Cənab de Nerval məni ölkəmə təhvil verməyə razıdır, çünki min səkkiz yüz on altıncı ildə biz sizə iki-üç siyasi qaçaq təhvil vermiĢik. Əgər məni kralımıza təhvil versələr, o iyirmi dörd saat ərzində məni asdıracaq. Məni həbs edənlərsə yəqin ki, bu gözəl bığlı cənablardan biri olacaq. – Əclaflar! – Jülyen az qala hündürdən qıĢqırdı. Matilda bu söhbətin bir sözünü də qaçırmadı. Onun bütün darıxmaq hissi keçib getmiĢdi. – Onlar elə də əclaf deyillər, – qraf Altamira etiraz elədi. – Mən ona görə özümdən danıĢdım ki, sizin yaxĢı təsəvvürünüz olsun. Hər beĢ dəqiqədən bir özünün Qızıl Runa ordeninə tamaĢa edən knyaz Araçelliyə baxın. O bu oyuncağı öz sinəsində görəndə sevindiyindən özünə gələ www.vivo-book.com
633 bilmir. Bu məzlum subyekt anaxronizm kimi bir Ģeydir. Yüz il əvvəl Qızıl Runa ordeni böyük Ģərəf idi, amma həmin dövrlərdə o bu ordeni almağı ağlına da gətirə bilməzdi. Bu günsə, belə adlı-sanlı adamların arasında bu ordenlə qürur duymaq üçün Araçelli olmaq lazımdır. O bu ordenə görə Ģəhərləri yerləyeksan eləməyə hazırdı. – Bəlkə bu ordeni elə belə Ģeylərin bahasına əldə eləyib? – Jülyen acı-acı soruĢdu. – Yox, lap belə də deyil, – Altamira soyuq-soyuq dedi. – Ola bilər ki, o öz vətənində liberal kim tanınan otuz nəfər mülkədarı çaya atdırsın. – Qaniçən! – Jülyen bir də az qala qıĢqırdı. Madmazel de La-Moll onların yanında dayanıb, böyük maraqla bu söhbətə qulaq asırdı, qızın gözəl saçları az qala oğlanın çiyninə dəyirdi. – Siz hələ çox gəncsiniz! – Altamira dedi. – Sizə demiĢdim, Provansda mənim bir ərli bacım var. O elə indi də pis deyil, mehribandı, xeyirxahdı, öz borcunu bilən nümunəvi ailə anasıdı, özü də qətiyyən riyakar deyil.
www.vivo-book.com
634 “Bu nə demək istəyir?” – madmazel de La-Moll düĢündü. – O xoĢbəxt yaĢayır, – qraf Altamira sözünə davam elədi, – min səkkiz yüz on beĢinci ildə də beləcə yaxĢı yaĢayırdı. Həmin vaxt mən onun Antib yaxınlığındakı mülkündə gizlənirdim. O, marĢal Neyin edam edildiyini biləndə, sevindiyindən az qaldı rəqs eləsin. – Siz nə danıĢırsınız? – heyrətlənmiĢ Jülyen az qala qıĢqırdı. – Öz partiyana ürəkdən bağlı olmaq bax, budur. On doqquzuncu əsrdə bütün ehtiraslar saxtadır. Buna görə də Fransada insanlar belə darıxır. Heç bir qəddarlıq hissi duymadan qəddar hərəkətlər eləyirlər. – Lap pis! – Jülyen dedi, – Əgər bir cinayət edirsənsə, onu həvəslə eləməlisən: yoxsa həmin iĢin heç bir yaxĢı tərəfi olmaz. Əgər onlara zərrə qədər haqq qazandırmaq mümkündürsə, o da ancaq buna görə ola bilər. Madmazel de La-Moll bu hərəkətin öz ləyaqətinə yaraĢıb-yaraĢmadığını düĢünmədən irəli gəldi və az qala Jülyenlə
Altamiranın arasında dayandı. Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|