Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
6 Ģeydir. Öz iĢimin xarakteri haqqında yalnız bir dəfə Ģübhə ilə düĢünməli olmuĢam və məhz buna görə də bu sətirləri yazıram. “E” blokunun mərkəzindəki geniĢ dəhlizin döĢəməsinə yaĢıl limon rəngində linoleum döĢənmiĢdi və buna görə də baĢqa həbsxanalarda “Sonuncu Mil” adlandırılan Ģey Kold Mauntində “YaĢıl Mil” adlandırılırdı. Zənnimcə, dəhlizin uzunluğu – aĢağıdan yuxarıya, cənubdan Ģimala doğru təxminən altmıĢ addım olardı. AĢağıda karser, üstdə isə “T” formalı dəhliz vardı. Sola döngə həyat demək idi – əgər günəĢin yandırdığı gəzinti həyətində baĢ verənləri belə adlandırmaq olarsa. Bir çoxları elə belə də deyirdilər; çoxları heç bir aĢkar fəsada uğramadan uzun illər beləcə yaĢayırdı. Oğrular, odvuranlar və seksual cinayətkarlar öz söhbətləri, gəzintiləri və xırda iĢ-gücləri ilə burada yaĢayırdılar. Sağa döngə – tamam baĢqa məsələ idi. Əvvəlcə siz mənim kabinetimə düĢürsünüz (buradakı xalça da yaĢıl idi, onu dəyiĢmək fikrində olsam da, dəyiĢmədim), arxasında, sol tərəfdə Amerika bayrağı, sağında isə Ģtatın bayrağı olan masamın önündən keçirsiniz. Otağın uzaq divarında iki qapı vardı – birisi mənim və baĢqa gözətçilərin (bəzən hətta rəis Mursun da) istifadə etdiyi balaca tualetə, ikincisi isə anbara açılırdı. YaĢıl Mil adlandırılan yol burada bitirdi. Buranın qapısı kiçik olduğundan, oradan keçəndə baĢımı əyməli olurdum, Con Koffi isə az qalırdı oturaraq keçsin. Siz əvvəlcə balaca bir meydançaya çıxırsınız, sonra üç beton pillə ilə taxta döĢəməyə
www.vivo-book.com
7 enirsiniz. Bu blokdakı qonĢu otaqla tamamilə eyni, qızdırılmayan, metal damlı balaca bir otaqdır. QıĢda bura elə soyuq olur ki, nəfəs alanda adamın ağzından buxar çıxır, yayda isə istidən boğulmaq olar. Elmer Manfredin edamı zamanı – otuzuncu ilin ya iyulu, ya da avqustunda, – zənnim məni aldatmırsa, edama Ģahidlik edən doqquz nəfər istidən huĢunu itirmiĢdi. Anbarın solunda yenə də həyat vardı. Alətlər (hamısı çarpaz zəncirlərlə bərkidilmiĢ barmaqlılar arxasında bağlı saxlanırdı, elə bil, bunlar kürək və kərkilər yox, karabin tüfəngləri idi), əsgilər, həbsxana bağçasında yaz əkini üçün toxum torbaları, tualet kağızı qutuları, həbsxana mətbəəsi üçün altlıqlar... hətta beysbol rombunu və futbol sahəsində xətləri iĢarələmək üçün əhəng torbası. Məhbuslar otlaq ərazi adlandırılan yerdə oynayırdılar, ona görə də Kold Mauntində bir çoxları payız axĢamlarını həsrətlə gözləyirdi. Sağ tərəfdə – yenə ölüm: güclü palıd ayaqları, bir çox insanın həyatının son anında onların soyuq tər damcılarını canına hopdurmuĢ geniĢ qoltuqaltıları, Baks Rocers komikslərindəki uĢaq robotun kepkasına oxĢayan və adətən, stulun söykənəcəyindən qayğısız Ģəkildə asılan metal baĢlığı ilə taxta platformanın üstündə duran Qoca Qığılcım. Stuldan çıxan kabel onun arxasındakı Ģlak-pasa blokundan olan divardakı dəlikdən keçirdi. Yanda üzünə sink çəkilmiĢ vedrə vardı. Onun içinə baxsan, metal baĢlığın ölçüsünə tam uyğun yumru süngəri görə bilərsən. Edamdan öncə onu duzlu suda isladırlar ki,
www.vivo-book.com
8 baĢlıq naqillə gələrək süngərdən keçən sabit cərəyanı məhkumun beyninə yaxĢı keçirsin.
1932-ci il Con Koffinin ili idi. Təfsilatlar qəzetlərdə dərc edilmiĢdi. Kimə maraqlı idisə, kimin enerjisi Corciyanın qocalar evində öz həyatını baĢa vurmaqda olan qocanın enerjisindən çox idisə, bu məlumatlara baxa bilər. O vaxt payız çox isti idi, indiki kimi yadımdadır, çox isti idi. Oktyabr ayı lap avqustdakı kimi isti idi. Həbsxana rəisinin arvadı Melinda bir müddət Ġndianoladakı xəstəxanada yatdı. Həmin payız həyatımda ən ağır sidik yolu infeksiyasına tutulmuĢdum. Xəstəxanada yatacaq qədər ağır olmasa da, hər dəfə sidiyə çıxanda ölümü arzulayacaq qədər ağır idi. Bu, yanında siçan gəzdirən, baĢı yarı dazlaĢmıĢ fransız Delakruanın payızı idi. O, yayda gəlmiĢdi və makara ilə çox gözəl fəndlər edirdi. Lakin hər Ģeydən öncə, bu, Con Koffinin Detteriklərin əkiz qızlarını zorlayaraq öldürdüyünə görə ölümə məhkum edilərək “E” blokuna gəldiyi payız idi. Hər növbədə blokun mühafizəsini dörd və ya beĢ gözətçi təmin edirdi, amma onların əksəriyyəti müvəqqəti iĢçi idi. Din Stanton, Harri
www.vivo-book.com
9 Tervilliger və Brutus Hovell (yoldaĢları onu “Brutal” (Qaba) çağırırdılar, amma bu zarafat idi. Öz ölçülərinə baxmayaraq, o məcbur olmasa, milçəyi də incitməzdi) artıq həyatda yoxdular. Persi Uetmor da vəfat edib, bax o, əsil qaba idi, üstəlik də axmaq. Persi “E” blokunda iĢləmək üçün yaramırdı, amma onun arvadı qubernatorun qohumu olduğundan, o, blokda qaldı. Məhz Persi Uetmor – “Meyit gəlir! Bura meyit gəlir!” – deyə guya ənənəvi olan cümlələri qıĢqıraraq Koffini bloka müĢayiət etmiĢdi. Oktyabr ayı olmasına baxmayaraq, cəhənnəm istisi vardı. Gəzinti həyətinin qapısı açıldı və içəriyə parlaq iĢıqla bərabər, həyatımda gördüyüm ən nəhəng insan daxil oldu – təbii ki, həyatımı boĢa sərf etdiyim bu yolunu azmıĢ əclafların yurdundakı “istirahət otağında” qoyulmuĢ televizorda gördüyüm bəzi basketbolçular istisna olmaqla. Onun əllərinə və çəllək kimi geniĢ sinəsinə zəncir vurulmuĢdu, ayaqlarına zəncirli buxovlar taxılmıĢdı. O, yaĢıl dəhlizdə kameraların arası ilə irəlilədikcə, buxovların zəncirləri Ģaqqıldayırdı. Onun bir tərəfində Persi Uetmor, o bir tərəfində isə arıq və cılız Harri Tervilliger gedirdi. Onlar əsir alınmıĢ ayının yanı ilə gedən balaca uĢaqlara oxĢayırdılar. Hətta Brutus özü onun yanında xırda görsənirdi. Baxmayaraq ki, onun boyu iki metr olardı, özü də arıq adam deyildi. O, vaxtilə LCU futbol liqasının yarımmüdafiəçisi olmuĢdu. Onu komandadan çıxarandan sonra yenə doğma yerlərinə dönmüĢdü.
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|