Uçan Spagetti Canavarının Kutsal Kitabı Bobby Henderson

U çun SpM e-tti Ğ'^n^Vt^n
başının iki tarafındaki kulakları buldu ama öncesinde  bacaklarının 
arasındaki küçük Makarnâvi Uzvu keşfetti, ki bu FSM’nin en küçük 
uzvundan bile daha küçüktü ve kadınının da aynı şeyi düşünmekte 
olduğunu farketti ve bu yüzden  cüce adam dedi ki:  “Bana şu incir 
yapraklarından birini uzatır mısın?”
Kadın  sonradan  Adam’ın  o  kadar  büyük  bir  incir  yaprağına 
ihtiyacı  olmadığını  söyledi  ve  dünyada  bir  yerlerde  muhtemelen 
başka  bir  Adam’ın  olabileceğini  ima  etti,  belki  de  cennetin  bir 
bahçıvanı  falan  vardı.  Ve  cüce  adam  ona  uzun  uzun  bakıp  şöyle 
dedi:  “Tek kelime tatlım. Selülit.”
Sonra  ikisinin  de  gözleri  açıldı  ve  çıplak  olduklarını  anladılar 
ve  incir  yapraklarıyla  örtündüler.  Ve  Zeytin  Bahçesi’nde  süzülen 
FSM’nin  sesini  duydular  ve  saklandılar  ve  dediler  ki:  “Ne  işin 
var  burada?”  Sonra  FSM  dedi  ki:  “Neredesiniz?”  Adam  dedi  ki: 
“Buralarda  uçtuğunu  duydum  ve  korktum  çünkü  çıplaktım  ve  o 
yüzden saklandım.”
Ve  FSM  dedi  ki:  “Sorun  değil,  peki  şu  pek  lezzetli  galetaları 
nereye sakladığını söyleyebilir misin? Yaradılıştan beri ağzıma lokma 
koymadım.”
“Hepsini yedik,”  diye yalan söyledi cüce adam.  “Hiç galetamız 
kalmadı.”
Tufan
Sonra FSM yeryüzündeki adamın günahkârlığını gördü, küçük 
cücenin tüm düşünceleri adeta midesi tarafından yönlendiriliyordu.
Sonra  FSM,  “İyi,  ben  de  kendime  yemek  pişiririm,”  dedi  ve 
büyük bir Tanrısal Süzgeç yarattı ve dev bir kazanı suyla doldurdu 
ve suyu  ısıttı ve ağzına kadar makarnayla doldurdu ve  kısık ateşte 
sosu  pişirmeye  başladı.  Bütün  bunlar  o  kadar  uzun  sürdü  ki,  ni­
hayet  yemeye  hazır  olduğunda  ilk  yarattığı  insanlar  artık  hayatta 
değildi.  Ve  lavabonun  tıkanmamasına  dikkat  ederek  spagettiyle 
suyu Tanrısal  Süzgeç’e  döktü.  Ve yemeğini yerken  dalgınca suyun 
nereye boşaldığına baktı ve “Eyvah!” dedi.
Allah’tan  Nuh  ve  Nuh’un  oğulları  Ham,  Cheese,  Omel  ve 
Nuh’un  karısı  ve  oğullarının  karıları  bir  süredir  “Büyük  Nuh’un
-10 0-

---

A
Yüzen  Hayvan  Koleksiyonu”  üzerinde  çalışıyorlardı,  bu  projeyi 
de  Nuh’un  tasarladığı  dev  gemide  gerçekleştireceklerdi.  O  gün 
gökyüzünün kapakları açıldı. Ve tam kırk gün ve kırk gece dünyaya 
yağmur yağdı, gemi yüzdü ama leş gibi de koktu.
Bir süre Korsanlarla savaştılar, sonra gemi nihayet Ararat dağında 
karaya çıktı ve sular çekildiğinde Nuh ve ailesinin eve geri yürümesi 
çok  uzun  sürecekti.  Ve  kimse  ünikorn  çiftinin  nerede  olduğunu 
bilmiyordu,  ama  Nuh’un  oğlu  Ham’i  geminin  arka  tarafında  bir 
kamarada, gözle görünür bir şekilde boynuzu andıran bir kürdanla 
dişini karıştırırken buldular.
Scrapple Kulesi
Oğullan  da Nuh  gibi  gerçek girişimcilerdi.  Ve yayıldılar,  Ham 
güney  ülkelerine  gidip  Hamit’leri  kurdu,  Cheese  orta  ülkelere 
gidip Cheeseit’leri ve Omel de kuzeyde Omletleri kurdu. Gittikleri 
yerlerde yerel halkı doyurmak için aile lokantaları açtılar.
Zaman  zaman  gerçek  bir  başbelasına  dönüşebilen  ve  her  za­
man  ekstradan  para kazanmanın yollarına bakan  Ham,  yemekler­
den arda kalan domuz burunları ve talaşla yapılabilecek bir yiyecek 
keşfetmeyi kafaya koydu.  Bu rezilliğe “scrapple” adını verdi. Ve bu 
yiyeceğin pazarlamasında Nemrut’tan yardım aldı. Söylemeye gerek 
yok, pek alıcı bulamadı. Ve lokantanın arkasındaki scrapple yığınları 
güneşin altında sefil bir kule oluşturdular.
Yiyecek olarak satamadıkları için, Nemrut buna Scrapple Kulesi 
adını verip yakınından geçenlerden para toplamayı önerdi.  “Dünya 
aptallarla dolu,” dedi Ham’e ve Ham de bu görüşe katıldı.
Kısa bir süre sonra FSM  gökkubbede kötü bir koku olduğunu 
farketti.  Uçarak  aşağıya  indi  ve  dedi  ki:  “Şu  şeyin  berbat  kokusu 
cennete kadar geliyor.  Ne yaptığınızı sanıyorsunuz?” Nemrut hızla 
düşünüp cevap verdi:  “Bunu sizin büyüklüğünüzü övmek için inşa 
ettik.” Ama FSM yutmadı. “Size verimli olup dünyayı doldurmanızı 
söylediğimi sanıyordum,”  dedi Nemrut’a.  “Ve  sineklerle  değil,  in­
sanlarla.”  Nemrut’un  buna verecek cevabı yoktu,  ve FSM  dedi  ki: 
“Çabuk yıkın.”
-10 1-

---

Uç-t\,n £-pfoqe.tti
Scrapple Kulesi turistlerden beklediği ilgiyi görmediği için Nemrut 
FSM’nin  isteğine boyun  eğdi.  Ne yazık ki  tüm  bu süreçte  çok fada 
scrapple gazına maruz kaldı ve çalçene bir gerizekâlıya dönüştü.
Mosey
Ve lokanta işleri iyi gitti ve halk doyasıya yemek yedi ve nüfusları 
arttı  ve  lokantada  o  kadar  çok  aşçı  çalışmaya  başladı ki,  işletmeci 
Phil otoritesine karşı bir ayaklanma çıkmasından korktu.
Ve  daha  fazla  aşçı  alınmamasını  emretti,  ama  Mosey  adında 
yerinde  duramayan  ve  ağzı  iyi  laf  yapan  bir  delikanlı,  “Fırat 
Nehri’nin  bu  tarafındaki  en  iyi  papirüsü”  pişirebildiğini  iddia 
ederek işe alınmayı başardı.
Mosey gerçekten de çok iyi papirüs pişiriyordu, fritözün başında 
adeta  bir  sanatçıydı,  ama  uzun  mesai  saatlerinden  ve  kötü  mua­
meleden  bıktı  ve  bir  gün  müdürün  odasına  girdi,  önlüğünü  yere 
attı  ve  “Dokuzdan  beşe  çalışmaktan  bıktım.  İşi  bırakıp  Korsan 
olacağım,” dedi.
Bu  FSM’nin  dikkatini  çekti  ve  Mosey’i  izlemeye  başladı. 
Yıllar  sonra  Phil’in  aşçılara  kötü  muamelesinden  sıkılan  ve  genel 
olarak  kötü  bir  ruh  hali  içinde  olan  FSM,  Mosey’i  çölde  kamp 
yapmış,  dev  bir  Korsan  Gemisi  için  planlar  çizerken  buldu  ve 
FSM  yanmış  marshmallow  şekline  bürünerek  Mosey’le  konuştu 
ve  ona geri  dönüp  Phil’in  kontrolündeki aşçılara liderlik etmesini 
buyurdu.  FSM Mosey’den aşçıları işe almasını ve kendi lokantasını 
açmasını,  tercihen O’nun beğenisine daha uygun yemekler üzerine 
uzmanlaşmasını  istedi.  “Belki  adını  da  Zeytin  Bahçesi  koyarsın. 
Mutfağın yöneticisi de sen olursun,” dedi FSM. Ama lokantaya geri 
döndüğünde Phil, Mosey’le beraber gidecek olan aşçıların son maaş 
çeklerini vermeyeceğini söyledi.
FSM  Phil’e  çok  sinirlendi  ve  onu  aşağıdaki  felakederle 
cezalandırdı:
1-Spagetti sosu yağmuru
2-Linguini dolusu
-10 2-

---