Vaqif nəSİR
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
290 BABALI - Ə, Kamal nə yaman qorxdu. ƏSƏD - Niyə də qorxmasın? Kamalın həmin pul kəsənlə birbaĢa əlaqəsi vardı. Qızıl onluqları əridənlərdən biri də elə Kamal idi də. Bir ildə imarəti hansı pulla tikdi? Özünə fermanı hansı pulla yaratdı? Qatarda getməyinə baxma, o iki inomarkanı hansı pula aldı? BABALI - Nə eyləyib özü bilər, bir də Allahı. ƏSƏD - Əlbəttə, özü bilər. Mən sadəcə olaraq onun narahatçılığının səbəbini deyirəm. ġĠROĞLAN (astadan gülərək) - Sən öl, lap güllə kimi çıxdı kupedən. Biz Gəncədə oxuyanda... ƏSƏD (onun sözünü kəsərək) - Saxla, əĢi saxla. Siz Gəncədə oxuyanda bir tələbə yoldaĢınız olub. Yataqxanadakı otaqda bir balaca tünlük olanda aradan çıxırmıĢ. ġĠROĞLAN - Pah atonnan, elə bil Gəncədə mən yox, elə bu (Əsədə iĢarə ilə)oxuyubmuĢ. (Astadan gülür, o biri iki dost da ona qoĢulur). Babalı narazı şəkildə bir kupenin qapısına
ƏHMƏDOV - Kstati, sizin rayonda Bəyalı kəndi var. Bax orada inək oğurluğu məsələsi necə oldu? ġĠROĞLAN (tələsik) - Tutdular, oğruları tutdular. (Sonra astadan dostlarına) ƏĢi bu hər Ģeyi bilir. Yəqin prokurorluq iĢçisidir.
291 ƏHMƏDOV - Hə, (pauza). Kstati, gecələr xəlvəti Ģəxsi obyektlərdə oğurluq edib, sonra həmin obyekləri yandıran var idi e, onunçün qəti imkan tədbiri görülüb. Deyəsən (baĢına barmağı ilə iĢarə edir) ondan imiĢ. ƏSƏD (o da barmağı ilə baĢına iĢarə edir) - Ondan olsaydı camaatın malını oğurlayıb mülkünə niyə od vuvrdu. Elə özünə od vurardı da. Bir də ki, dəlini dama basmazlar ki. ƏHMƏDOV - Mən demədim o, yüz faiz dəlidir. ġübhəsiz ki, müvafiq orqanlar bunu araĢdıracaqlar. BABALI (kənara) - ġübhəniz olmasın, mən ölüm, bu prokurorluq iĢçisidir ki, var. ġĠROĞLAN - QardaĢlar, yamanca iĢə düĢmüĢük. Biz Gəncədə oxuyanda... ƏSƏD (onun sözünü kəsərək) - Sən Allah, bir dayan, bunu da eĢitmiĢik, söyləyim? ġĠROĞLAN (sakitcə) - Yox, ehtiyac yoxdur. Özüm sizə söyləmiĢəm də. Əhmədov kupenin qarĢısında var-gəl edir. Kupenin qapısı açıqdır. ƏSƏD (astadan) - Mən ölüm, burda Əlinin yeri nə görünür! Əli burda olsaydı bu Əhmədovu yuyub çəpərdən asardı. BABALI - ƏĢi, sən də Əlini çox ĢiĢirtmə. BaĢdan ayağa gopdur. Lap elə olaydı burda, nə edərdi ki? ġĠROĞLAN (kənara) - Gopçu gopçunu bəyənməz. Bu da (Babalıya iĢarə edir) onun kimi gopçudur axı.
292 Atalar yaxĢı deyib ki, iki qoçun baĢı bir qazanda qaynamaz! ƏSƏD - Yox, Babalı elə demə, o respublikanın bütün “bərk gedənlərini” tanıyır. Böyük-böyük adamların çoxu onunla dostluq edir. (DanıĢığına ara verir). Bəlkə elə bu Əhmədov onun tanıĢı çıxardı. BABALI - ƏĢi o, hamısını gop eyləyir, heç elə bir fərli-baĢlı tanıdığı adam da yoxdur. Sadəcə olaraq yalandan ĢiĢirdir. Bir dəfə avtobusda baĢımıza oyun açdı. EĢitmisiz? ƏSƏD - DanıĢ eĢidək də. ġĠROĞLAN (qımıĢaraq) - Hə, hə, Babalı sən canın söylə həmin əhvalatı. Qoy bir az əhvalımız düzəlsin. Baxmayaraq ki, mən o əhvalatı səndən bir neçə dəfə eĢitmiĢəm. Əsəd eĢitməyib. Bir də eĢitsə nə olar ki? Sən o hadisəni hər dəfə bir cür danıĢırsan. DanıĢdıqlarının heç biri o birinə uyğun gəlmir. Həmin əhvalatı eĢitmiĢ olsaydı belə, indi danıĢacağın onunçün təzə olacaqdı. Hi, hi...(gülür). BABALI (ciddi görkəm alaraq) - ƏĢi avtobusla kəndə gəlirdim. Kamalla Əli də mənimlə idilər. QonĢu rayondan birisi yanımda oturmuĢdu. TanıĢ olduq, Ģirin söhbətə giriĢdik. QonĢu rayonlu bizim kənddən çoxlu adam tanıyırdı. Əli də ondan geri qalmamaq üçün onun rayonundan olan bir dostunun adını çəkdi. Lap çoxdan Cabir müəllimlə dostluq etdiyini soylədi. Səfalı kəndinə çatar-çatmaz qonĢu rayonlu kiĢi avtobusu saxlatdı. O, avtobusdan düĢməzdən əvvəl bizdən xahiĢ etdi ki, Həsənə, Kərimə, Əkbərə ondan
293 salam söyləyək. Bizim Əli də eləmə tənbəllik, ondan xahiĢ etdi ki, Cabir müəllimə salam söyləsin. QonĢu rayonlu kiĢi geri çevrilərək: ”ƏĢi Cabir müəllim mən özüməm də” deyib avtobusdan düĢdü və heç geri də baxmadı. Bizim isə gülməkdən az qaldı qarnımız cırıla. Əli isə kəndəcən heç ağzını açmadı, ha, ha...(Birlikdə gülürlər). Əhmədov kupeyə daxil olur və Əsədin yanında
ƏHMƏDOV (yarımçıq araq butulkasına baxaraq) - Deyəsən axı zakuskanız qurtardı. Bunu (arağa iĢarə ilə) sona yetirə bilmədiniz. ƏSƏD - Yox, yox, biz içən deyilik. Elə, belə... ƏHMƏDOV (gülümsəyərək) - A kiĢilər, nə danıĢırsınız? Kstati, mən öz kliyentlərimi əla tanıyıram. (Diplomat portfeli açıb oradan bir neçə mandarin və limon çıxarıb stolun üstünə qoyur). Kstati, əla mandarin və limonlardır. Vurun bununla (arağa iĢarə edir). ġĠROĞLAN - Əcəb gözəl mandarin və limonlardır. Yəqin bazardan alıbsınız. ƏHMƏDOV (təəccüblə) - Niyə bazardan? Ġcra Hakimiyyətinin bağındandır. ġĠROĞLAN (kənara) - Dedim də, böyük adamdır, inanmadız! ƏHMƏDOV (sözünə davam edərək) - Mən Ġcra hakimiyyətinin bufetində iĢləyirəm. Bufetçiyəm. Sizin rayonun bütün Ġcra baĢçılarına xidmət etmiĢəm. Hamısını beĢ barmağım kimi tanıyıram. QonĢu
Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|