Vaqif nəSİR
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- SALAM, VƏTƏN!
273 Əlcəzair hökuməti öz hərbi qüvvələrini müdafiəyə hazır vəziyyətə gətirmiĢdi. Bu Çernobıl qəzasının baĢ verdiyi il, haqqında çox eĢitdiyimiz və ab-havasını orada duymadığımız yenidənqurmanın ikinci ili idi.
Təyyarəmiz səhər saat
9-da Moskvanın “ġeremetyevo-2” təyyarə meydanında yerə endi. Sərhədçilərlə iĢimizi qurtardıqdan sonra yüklərimizi alıb, kömrükxanaya doğru yönəldik. Kömrükxana iĢçisinin ilk sualı bu oldu: - Dollarınız vardırmı? Cavab verdim ki, yoxdur. O, mənim həyat yoldaĢıma müraciətlə təkrar soruĢdu: - Sizdə dollar varmı? Həyat yoldaĢımı mən qabaqladım: - Axı sizə dedim ki, dollarımız yoxdur. O, isə hirslə (nədənsə adam xaricdən evə qayıdanda ona elə gəlir ki, hamı sevinib, xoĢ gəldin deyəcək): - Mən sizdən soruĢmuram – dedi. YoldaĢınızdan soruĢuram. Mən:
- Siz bilmirsiniz ki, biz qafqazlılarda pul qadınlarda yox, kiĢilərdə olur – dedim. Deyəsən möhkəm hirslənmiĢdi. - Neçə quran aparırsınız – deyə soruĢdu.
274 - Ġkisini – dedim. - Açın, göstərin. Mən tez bloknotumu açıb baxdım ki, quranlar 2 nömrəli çamadandadır. Çamadanı açdıq və quranları orada tapmadıq. Bütün çamadan və qutuları ələk- vələk etdik, lakin quran tapılmadı ki, tapılmadı. Sonra lap yazıq görkəm alıb soruĢdu: - Axı quran haradadır? Mən:
- Sizsiniz gömrükxana iĢçisi – dedim. Axtardığınızı siz tapmalısınız. Biz onları bax bu çamadanda qoymuĢduq. Ġndi haradadır, deyə bilmərəm. Digər gömrükxana iĢçisi qutuların birindən “Fizika” dərsliyini götürüb, həmkarına sataĢdı: - Bura bax, quranı tapmıĢam. O, sevincək əlini atdı ki, kitabı alsın. Quran olmadığını görəndə pərt oldu. AxtarıĢ bir nəticə verməyəndən sonra: Belə hesab edin ki, sizinki gətirdi – dedi. YığıĢdırın Ģeylərinizi. Mən Ģeylərimi yığıĢdıra- yığıĢdıra: - Quran qaçaq malı deyil, yoldaĢ – dedim. Bunu unutmayın. Yolda həyat yoldaĢımı danladım ki, quranları yaddan çıxarıb Bumerdesdə qoyub. Elə hirslənmiĢdim ki, “Univerisitet” mehmanxanası qarĢısında taksidən düĢəndə içərisində bütün sənədlərimiz olan çantanı yaddan çıxarıb orda qoymuĢdum. Buna baxmayaraq
275 bizə mehmanxanada yer verdilər. Mehmanxana nömrəsinə girən kimi axtarıĢa baĢladıq və möcüzə baĢ verdi: Quranların hər ikisi 2 nömrəli çamadanda idi. Bir qədər rahatladım. Axı mən bu quranları anam və bacıma aparırdım. Onlara söz vermiĢdim. Sonralar bir din xadiminin dediyi kimi islamın müqəddəs kitabları kafirlərin (gömrükçülərin) gözünə görünməmiĢdi. Bəli, bu doğrudan da əsil möcüzə idi. Elə yarımsaat keçməmiĢdi ki, moskvalı dostum Valera gəlib bizi tapdı. Məni çox pəriĢan gördü. Belə ki, “Qurani-kərim”i tapsam da sənədlərimi itirmiĢdim. Bu mənə çox baha baĢa gələcəkdi. Mən hətta iĢimdən məhrum ola bilərdim. Valera ilə görüĢəndən sonra o mənə dedi: -Vaqif aĢağıda hollda bir nəfər səni soruĢurdu. Rus idi. Mən dərhal dostumla birgə aĢağı düĢdüm. Məni axtaran taksi sürücüsü idi. O mənə:
-BağıĢlayın sizdən sonra bir müĢtəri düĢdü, onu Ģəhərin o biri baĢına aparmalı oldum. Ona görə sizin çantanı bir qədər gec gətirdim. Çırxarıb bir iyirmi beĢlik ona verdim. O isə on beĢ manat qaytarıb dedi: -Mənim zəhmət haqqım on manatdır. Artığı lazım deyil.
Moskvada olduğumuz bir həftə ərzində heç burada da yenidənqurmanın ab-havasını duymadıq. Yalnız küçələrdə sərxoĢ halda yatanların sayı kəskin surətdə azalmıĢdı.
276 Haşiyə. Moskvada olduğumuz zaman rast gəldiyimiz bir hadisəni də qeyd etmək istiyirəm. Dostum Tofiq Mahmudzadə ilə mənə ”Qaz-24-10” almaq üçün “Avtomobil” mağazasına getdik. Elə oradaca bir sürücü ilə müqavilə bağlayıb (sürücü həmin mağazanın iĢçisi olub, həmin müqavilə əsasında maĢınları alıcıların istədiyi yerə aparırlar və onlara “pereqonĢik”lər deyirlər) parkda mənimüçün maĢın “seçdik”. “Volqa”nın sənədləri elə tez və asan tərtib olunurdu ki, adam gözlərinə inanmırdı. Avtomobili mehmanxananın qarĢısında saxladıq və otaqda bu hadisəni qeyd etməyə baĢladıq. Bu zaman qapı döyüldü və birisi otağa daxil oldu. Erməni idi. Ona da araq süzüb, yeməyə dəvət etdik. O, avtomobili haradan və necə aldığımızı soruĢdu və özünün də bu arzuda olduğunu söylədi. Mən ona xarici ölkədə iĢlədiyimi və bu maĢını valyuta ilə aldığımı dedim. O isə:
- Deməli, sıravı sovet adamı bu maĢından ala bilməz-dedi . Mən isə: - Bu dedikləriniz mənə aid deyil, bunun üçün müvafiq təĢkilatlar var. Müraciət edin. Elə hirslə ayağa qalxdı ki... Heç süfrədəkilərə əlini uzatmadan otağı tərk elədi. Bu məkrli erməni və xeyirxah, açıq ürəkli Azərbaycan mahiyyəti idi ki, üz- üzə dayanmıĢdı. O vaxt biz sadəlövhlüyümüzdən belə Ģeylərə çox diqqət vermirdik Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|