lövholəri, yaldızlı kitablar, gözol cildlər, gözəl yazılı Quraııi Kərim
lər, mili tariximizin sənədləri olan əski pullar və s. yabançılar
(əcnəbilər) tərəfindən satın alınaraq Avropaya və Amerikaya da
şınmaqdadır. Bunların xaricə aparılmasının qarşısın ala biləcək bir
qanunumuz olmadığı kimi, bunları satın alıb milli estetika aşiqlə
rinin gözləri qarşısına qoya biləcək milli bir muzeyimiz də yoxdur.
Doğrudur, Topqapı sarayında böyük bir muzeyimiz vardır. Ancaq
buna «Milli kültür muzeyi»ndon daha çox «Mədəniyyət muzeyi»
adını vermək daha münasibdir. Ona görə ki, bu muzey türk
kültürünə aid milli əsərlərə ikinci dərəcəli, beynəlxalq dəyərə malik
əsərlərə isə birinci dərəcəli önəm vermişdir. Bu iddiamızın sübutu
budur ki, bu muzey indiyə qədər yurdumuzdan sandıq-sandıq çı
xarılan nadir türk sənət əsərlərinin daşınmasına mane ola bilməmiş
və Örtülü bazarlarda satılan bu gözol əsərləri satın alıb mühafizə
etməyə çalışmamışdır.
Bu sözlərimdən belə çıxmasın ki, muzeyimizin dahi bir qu
rucusu olan rəhmətlik Hamdi bəyin190 dəyərco çox böyük olan
yardım və xidmotlorini inkar edirəm. Əbdülhəmid dövrünün hər
cür çətinliklərinə baxmayaraq, sırf öz təşəbbüsü və qətiyyəti ilə elm
yönündən çox dəyərli bir muzeyi yoxdan var edən Hamdi bəyi
dəyərləndirməmək böyük bir nankorluqdur. Böyük qardaşının bu
əsərini zənginləşdirərək mühafizə edən Xəlili bəy191 əfəndini ucal
tmamaq (tərifləməmək) da yenə nankorluq olar. Bundan başqa,
bu muzeydə əski türk pullarına və gələnəklərinə dair bir çox milli
yadigarların olduğunu da heç kim inkar edə bilməz. Bu da var ki,
milli bir muzeyin vəzifəsi milli əsərəlrin milyonda birini toplayıb
geridə qalanlarını yabançılara
əcnəbilərə qapdırmaq deyildir.
Hamdi bəy muzeyinin elm, mədəniyyət və millətlərarası dəyərləri
çox yüksək ola bilər, ancaq milli kültürə aid dəyərləri o biri dəyər
lərinə nisbətən çox aşağıdır. Hətta bu baxımdan Vəqflər muzeyin
dəki əşyanın demək olar ki, hamısı türk kültürünə aid əsərlər ol
duğu üçün, bu muzey əvvəlkindən daha dəyərli görünə bilər.
Bu sözlərdən anlaşılır ki, bugün bizdə gerçək bir türk muzey
inə ehtiyac vardır. Bu türk muzeyi türklərə aid nadir və
gözəl sənət
əsərlərini satm ala bilmək üçün yetərli (kafi) pul məbləğinə malik
olmalı və hər şəhərdə axtarışçıları yerləşməlidir. Eyni zamanda öl
kəmizdən bütün əski əsərlərin və görünməmiş dərəcədə gözəl şeylə
rin xaricə aparılmasının şiddətlə qarşısını alan bir qanun hazır
lanmalıdır. Vəqflər muzeyi də vilayət vəqflər məmurlarını işlətsə,
vəqf binalarının qalıqları və yıpranmış əşyası arasında daha bir
çox dəyərli abidələr tapılacaqdır. Ola bilər ki, irəlidə bu üç muzey
84
birləşərək tək bir muzey halını alacaqdır. Hər halda indi yalnız
türk milli kültürü ilə bağlı əsərləri toplayacaq milli bir muzeyə şid
dətli ehtiyac vardır.
2.
Etnoqrafiya Muzeyinin vəzifəsi Milli muzeyinkindən baş
qadır. Milli muzey milli tariximizin muzeyidir. Etnoqrafiya muzeyi
isə millətimizin bu günkü həyatının muzeyidir. «Bu gün»ün «keç-
miş»dən fərqi nə isə, Etnoqrafiya muzeyinin də milli tarix muzey
indən fərqi odur.
Etnoqrafiya muzeyi əvvəla, millətimizin bügün müxtəlif vi
layətlərdə, qəzalarda, şəhərlərdə, kəndlərdə, obalarda istifadə edi
lən bütün əşyalarını toplayacaqdır. Bu toplanan əşyaların hər bir
növü sıra ilə ən ibtidai şəklindən ən mükəmməl şəklinə qədər bir
təkamül silsiləsi halında düzələcəkdir. Məsələ, ayaqqabı növünü
götürək. Bunun ən ibtidai (ilkəl) şəkli olan «çarıq»dan başlayaraq
ən təkmilləşmiş şəkli olan zərif «çəkmə»ləro qədər bütün təkamül
mərhələlolri pillə-pillə olan silsilə halında sıralanacaqdır. Baş
örtükləri, kişi və qadın geyimləri, yəhər - qayışlar, çadırlar, yataq
lar və s. tamamilə bu cür inkişaf sıralarına görə düzüləcəkdir. Evlə
rin və digər daşınmayan böyük binaların kiçik modelləri yaradı
lacaqdır. Kənd, şəhər, körpü, came kimi mənzərələrin fotoları çək
diriləcəkdir.
Ancaq Etnoqrafiya muzeyinin toplayacağı şeylər yalnız bu
kimi maddi əşyalar ilə məhdudlaşmayacaqdır. Xalq içində bugün
yaşamaqda olan pəri nağıllarını, qoşma və dastanları, mani və tə-
kərləmələri,192 atalar sözləri və tapmacaları, lətifə və monqibələri
şəhər-şəhər, kənd-kənd araşdırmalar apararaq toplamaq da Etno
qrafiya muzeyinin vəzifələrindəndir. Eyni zamanda, hər bir
bucağın (nahiyənin) danışdığı türk dialektinə mənsub xüsusi sözlə
ri, xüsusi fonelikanı, xüsusi morfologiya və sintaksis qaydalarını
da toplayacaqdır. Bunlardan başqa, xalq arasında «tondirnamə
qaydaları» və ya «Keçə kitab» adları verilən, hələ təhsilsiz qadınlar
və savadsız xalq arasında inanılmaqda olan əski boş inanışları və
bunlara bağlı olan sehr və dini ayinləri də toplayacaqdır. Məsələ,
bu inanışların (etiqadlarm) birinə görə, hər bir insanın özünəməx
sus bir pərisi vardır və bu pəri sahibinin «qırxlı»193 olduğu zaman
larda son dərəcə azğınlaşaraq təhlükəli bir durum alır. İnsanlar
aşağıdakı üç halda «qırxlı» olurlar:
l) Bir uşaq dünyaya gəldiyi zaman uşaq ilə birlikdə ana və
atası qırxlı olurlar; 2) Bir evlənmə zamanı həm gəlin, həm də adax
lı qırxlı olurlar; 3) Bir adam öldüyü zaman onunla eyni evdə ya
şayan bütün qohumlar, yaxınlar qırxlı olurlar.
85