Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
159
159
öyrənilmiş,
həm də kifayət qədər tədqiq edilməmiş
sahələrindəndir. Z.Verdiyevanın qeyd etdiyi kimi, ən çox
insanla əlaqədar olan leksik tərkib öyrənilmişdir. Bu mövzuya
aid 40 bölmədən 24-ü öyrənilmişdir (140, 321-323).
Nəzərə almaq lazımdır ki, dilin lüğət tərkibinə daxil olan
vahidlər qeydə alındığı kimi, nizama da salınır. Hər bir dilin
orfoqrafiya, izahlı və digər lüğətləri leksik sistemin
elementlərinin toplanması ilə yanaşı, nizama salınmasına da
xidmət göstərir. Yazısız dillər və lüğəti olmayan dillərdə
sözlərin toplanılıb qruplaşdırılması xüsusi mərhələ təşkil edir.
Bu mərhələdən sonra toplanmış sözlərin tematik bölgüsü
aparılır. Bölgü toplanmış materiallar əsasında aparıldığından
bir sıra tematik qruplar diqqətdən kənarda qala bilər.
Azərbaycan tatlarının dilindəki sözləri müxtəlif leksik-
semantik qruplar üzrə qruplaşdırmaq vacibdir. Məsələn, bədən
üzvlərinin adları, təbiət hadisələri, coğrafi obyektləri bildirən
sözlər, qohumluq terminləri, məişət sözləri, ayrı-ayrı sənət
sahələri üzrə sözlər və s. Bizim verəcəyimiz tematik bölgü və
ya sözlərin leksik-semantik söz qrupları onlara daxil olan
sözlərin həm sayı, həm də cəlb edilən yeni qruplarla
əvvəlkilərdən fərqlənir. Eyni zamanda qeyd etməliyik ki, bu
bölgüdə ayrıca sənət sahələri və terminoloji qruplarda
birləşdirilən sözlərin bir qisminə aid tematik bölgü həmin
sözlərin ayrıca təhlil obyekti olmasını istisna etməmişdir. Tat
dilinin lüğət fonduna daxil olan sözlərin aşağıdakı leksik-
semantik söz qrupları var:
1. Ev əşyaları və qab-qacaq adları: bilmə «boşqab», bəsti
«güyüm», satıl «mis su qabı», qaqala «saxsı banka» ləif
«yorğan», nolin «döşək», abgərdun «abgərdən», nəəlbəki
«nəlbəki», məştəfə «aftafa», aşpəlö «aşsüzən», ərsin «ərsin»
(xəmiri kəsmək üçün alət), istikon «stəkan», qəməti «ət
baltası», müq. et: azərb. dial. qəməlti «iri bıçaq», korda
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
160
160
«bıçaq», müq. et: azərb. dial. gorda «ikiağızlı iri bısaq»
(ADDL, I, 202), qeyçi «qayçı», qaşuğ «qaşıq», qacqun
«qazan», bolış «balış, yastıq», xolinçə «xalça», miz «stol»,
ustul «stul», qəndob «qənddan», qəfədon «çaynik», dəmkeş
«dəmkeş», bisg «kabab şişi», kirsin «kətil» və s.
2. Yemək və xörək adları: nun «çörək», nimik «duz» öü
«su», şir «süd», şirəvo «südlü sıyıq», vürü «umac», qurqut
«qovrulmuş yarma», tüvəlos «quymaq», siyə həlva «qara
halva» (səmənidən hazırlanır), tara həlva «un halvası», duğ
«ayran», duvavo «dovğa», həsi «əriştə», kolanun «göyərtidən
hazırlanmış çörək», darunkərgi «zoğal qurusundan hazırlanmış
qiymə», ruğananun «fəsəli», xoyəkərg «yumurta», xoyəginə
«şirin qayğanaq», sərəpö «xaş» (baş-ayaq), aş futolı «əvəlik
aşı», qilinpiyoz «kartof-soğan çığırtması», nun tari «kartof
şiləsi», həlisə «ətli hədik», mixləmə «qayğanaq» və s.
3. Paltar, parça və ayaqqabı adları: şe «köynək», ru şey
«üst köynəyi», zir şey «alt köynəyi», zir şalvar «alt şalvarı»,
ostin «köynəyin qolu», püstin «şuba», kisə «cib», çarşö
«çarşab», çaxşür «corab», olat «paltar», ləçəy «ləçək», şalvor
«şalvar», çit «çit», gülmaxmar «gülməxmər», qeyiş «qayış,
toqqa», paltok «palto», yəylığ «yaylıq», dəsmol «dəsmal»,
sədəf «düymə», ipəy «ipək» və s.
4. Sənət və peşə adları: qəleyçi «qalayçı», qərəvülçi
«qarovulçu», «gözətçi», övçi «ovçu», meşəbəyi «meşəbəyi» və
s.
5. Köhnə həyat tərzi ilə bağlı leksika: xərroc (vergi,
hərrac), qazamot «qazamat», tocir «tacir», əmlok «əmlak»,
karvonsura «karvansara», vəzir «vəzir», vəkil «vəkil», tobi
«tabe», podşoh «padşah», şohzoda «şahzadə», nükər «nökər»
və s.
6. Yeni məişət, siyasət və mədəniyyətlə bağlı sözlər:
iqtidor «iqtidar», müxolifət «müxalifət», partiya «partiya»,
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
161
161
icro hokimiyyəti «icra hakimiyyəti», nozir «nazir», direktur
«direktor»,
aşkori «aşkarlıq», nəçənniy «rəis», telfun
«telefon»,
qəmpüter
«kompyuter»,
axt
«akt»,
təşkilot
«təşkilat», istiqloliyət «istiqlaliyyət», müsovot «müsavat» və s.
7. Coğrafi obyekt və ətraf mühitlə bağlı sözlər: küh
«dağ», dih «kənd», rükərə «çay», küləxır «bulud», zəvəra
«yuxarı» (məhəllə), dəre Lülö «Lülə dərəsi», dəryo «dəniz»,
vərəzə «yoxuş», yeyloğ «yaylaq», qışloğ «qışlaq» və s.
8. Bəzək və zinət əşyalarının adları: qilində «boyunbağı»,
əngişdərin «üzük», quşvərə sırqa «sırğa», sep «həmayil»,
səhət «saat», bozibənd «qolbaq», «bazubənd», püşötuği «qızıl
başlıq», silsilə «enli boyunbağı» və s.
9. Mərasimlərlə bağlı söz və terminlər: a) Toy mərasimi
ilə bağlı sözlər: ərsi «toy», ərsivər «toy sahibi», ərüs «gəlin»,
varaşist «toy xərci», ərsixuna «toyxana», hinə «xına»,
hinərəbun «xınayaxdı», çalqu «çalğı», xune kilə «qız evi»,
xune gedə «oğlan evi», vozi «rəqs», sazəndə «çalğıçı»; b) Yas
mərasimi
ilə
bağlı sözlər: mirdə «ölü», daxorustan
«basdırmaq», «dəfn etmək», saruza «üçgünlük», haftruza
«yeddigünlük», çilruza «qırx», siyə id «qara bayram», əhson
«ehsan»; v) Novruz, ramazan, qurban və s. bayramları ilə bağlı
sözlər: şəmələ «şam», kürmüri «novruz bayramında yandırılan
kol növü», «gəvən», aş şirəvo «südlü aş», şürqaqol
«şorqoğal», ruza «orucluq», ruza moh «orucluq ayı», ruza
vogərdan «oruc açmaq», həlvo vüri «umac halvası», siyə həlvo
«qara halva» (səmənidən hazırlanır), id «Novruz (bayramı)»,
id Noyrız Qurbun «Qurban bayramı», zəhvürun «zəfəran»,
zərdəkülə «sarıkök», dorçın «darçın», hinə «həna», firni «düyü
unundan bişirilmiş südlü aş», (Orucluq bayramında bişirilir),
qurbuni «qurbanlıq (heyvan)» və s.
10. İnsanın bədən üzvləri ilə əlaqədar söz və terminlər:
sər «baş», mü «saç», çim «göz», micə//mijə «kirpik», günə
Dostları ilə paylaş: |