Haç ve H i lal Altı nda Ortaçağda Yah u d i l e r 1 6 1
İslam dünyasındaki Yahudi kredi işlemlerinin esas alanı, Yahudi
cemaatinin
içiydi.
Müslüman tüccarlar gibi, ticaretle uğraşan Ya
hudi tüccarların da, sermayeye gereksinimleri vardı ve sermaye
sahibi Yahudiler, bundan para kazanmadıkları sürece, sermaye
sağlamaya pek istekli değillerdi. Kuşkusuz, Yahudi olmayanlara
faizle borç verme -kutsal kitap yasasının açıkça izin verdiği (Av
rupa'daki rabbinik benzerleri gibi Geonim tarafından engellen
miş olmasına karşın)- söz konusuydu.70 Fakat tersi de doğruydu:
Yahudiler, Müslüman tefecilerden sürekli borç aldılar.71 "Yahudi
olmayanlara [Müslümanlar] borcu olup bundan kaçan" bir Ya
hudiyle ilgili -bu nedenle Müslüman alacaklı, kaçağın kardeşin
den ya da kefilinden parasını istiyordu- bir Meymun fetvasında
kayda geçen örnek istisna değildir.72
Yine Hıristiyan topraklardaki pratikten farklı olarak Yahudi
tefecilik faaliyetleri çeşitliydi ve sıkınhdaki gayri-Yahudilere
borç vermekle sınırlı değildi. Daha önce betimlenen Abbasi sa
rayının önde gelen benzerleri, sadece borçla yetinmeyip, Müs
lüman efendilerinin bankacılık hizmetlerini yerine getirdiler.
Verdikleri borçlar bile çeşitlilik gösteriyordu: Bazıları fiilen faizi
gerektirirken, bazıları, vergi toplama hakkıyla telafi edilen nakit
ödeme biçimini aldı.73 Geniza belgelerinde, Müslümanlara faizle
verilen borçlardan, Yahudi hukukuna göre caiz olmasına karşın,
nadiren söz edilir. Goitein, Avrupa'yla açık karşıtlığı belirtir:
Geniza'da korunan anlahlarda, mahkeme kayıtlarında özel
ve iş mektuplarında Yahudi olmayanlara borç para vermekten
hemen hemen söz edilmemiş. Fransa ve Almanya'nın ortaçağ
rabbilerinin fetva ve diğer hukuksal belgelerini, bunların Yakın
doğu'lu atalarına ve çağdaşlarına ait olanlarla karşılaşhrmak da
bu açıdan öğreticidir ... Birincilerin eserlerinde Yahudi olmayan
lara faizle borç vermenin yarathğı hukuksal ve ahlaki sorunlar
muazzam bir yer kapladığı halde, ikincilerin yazılarında önemli
bir rol oynamazlar.74
·
l
62 Mark R. Cohen
Yine de, kötü niyetli Yahudi tefeci teması, Arap yazınında
yok değil. On üçüncü yüzyılda zimmi'lerin devlet işlerinde görev
almasına karşı çıkan bir Müslüman'ın savlarından biri, onların
"kendi dinlerinden olmayanlardan faiz alınabileceğini" savun
malarına dayandırılır. Anlamlıdır; bu düşman yazar, İslam dini
bakımından ilkeye değil, Müslümanların mali olarak soyulması
na itiraz eder.75
Ekonomik Çeşitlenme
Yahudilerin kendilerini çevreleriyle uyumsuzluk içinde bul
dukları Hıristiyan bah ile keskin karşıtlığından ötürü, İslam Ya
hudilerinin ekonomik faaliyeti ile ilgili bu tarhşmanın büyük bö
lümünü ticaret ve bununla bağlantılı tefeciliğe ayırdık. Erken
Avrupa ortaçağında tüccar, daha sonra ticarette istenmeyen ra
kipler ve sonunda, iğrenilen tefeciler olarak yabancı rolü oynadı
lar. Fakat, doğu Yahudiliği ile bah Yahudiliğinin ekonomik pro
filleri arasındaki başka bir önemli fark da, İslam Yahudilerinin
iyi durumlarıyla ilgili anlayışımıza katkıda bulunur. Geniş eko
nomik çeşitliliklerinden söz ediyorum. Ne İslam ekonomisi ne
de Müslümanların Yahudilere yönelik tutumu, Yahudileri dar
bir meslek yelpazesiyle sınırladı. Herkesten çok tüccarlar işleri
yürütmek için gereksinim duyulan yardım dilekleriyle dolu
mektuplar yazdıkları için, temel kaynağımız Geniza tüccarlara
çok büyük ağırlık veriyor.
Geniza, aynı zamanda, Yahudilerin sınai zanaatlardan da ge
çimlerini sağladıklarını kanıtlıyor. Goitein'in
Mediterreanean
Sod
ety'sinin bir eki, Yahudilerin boyacılık, demircilik, dokumacılık,
fırıncılık, şarapçılık, camcılık, terzilik, dericilik, peynircilik, ipek
çilik işlerine girdiklerini gösterir.76 Mali bakımdan olanaklı ol
duğu yerlerde Yahu diler toprak sahihi oldular; Mısır'ın
tarıma
elverişli kırsal kesimlerinde ürün yetiştirdiler.77 Kısaca, sözünü
ettiğimiz dönemdeki İslam dünyasının" Yahudileri, bir tek
ekonomik çatlağı işgal etmekten öte, ekonominin çeşitli sektörle-
Haç ve H i lal Altı nda Ortaçağda Yah u d i l e r 1 63
rine dağılmış durumdaydılar. Farklılaştıkları ölçüde, Müslüman
çoğunluk da dahil çevrelerindekilerle
aynı
göründüler.. Blu
menkrantz'ın Latin Bah'daki erken, ortaçağ Yahudiliği için ileri
sürdüğünden7B çok daha çeşitli ve çok daha yaygın bu renga
renk ekonomik profil, kısmen sınırlı ve sorunlu bir meslekler
kümesiyle özdeşleştirilmelerinden ötürü Hıristiyan toprakların
daki Yahudilerin katlanmak zorunda kaldıkları toplumsal suiis
timali engelledi.
Geleneksel İslam Pazannm Antropolojik İncelenmesi
Ele aldığımız zamandaki geleneksel Arap paz
arının
ekono
misinde Yahudilerin konumunu inceleyen antropologlar, İslam
yüksek ortaçağıyla ilgili tarihsel kanıtlara kolayca uydurulabilen
bir resim çizdiler; Clifford Geertz'in, Yahudilerin öne çıkhğı
Fas'taki
Sefru
pazarıyla ilgili klasik incelemesi buna bir örnektir.
Geertz, "geleneksel ticaretteki Yahudilerle ilgili görüşlerini mO:.
dem-öncesi Avrupa'da oynadıklarırole dayandıranları haklı çı
k
arma
yı güçleştirecek ölçüde, dini statüye aldırmayan bir biçimli
temel kurallar alhnda Yahudilerle Müslümanlar birbirine karış
mışh" gözlemini yapar.79 Dahası, "Yahudi tüccar ve artisanların
ekonomik sınıf yapısındaki dağılırnlan, ölçülebilir derecede;
Müslümanlarınkine çok benziyordu."BO Aynı
Sefru
pazarıyla il
gili olarak Lawrence Rosen, "Yahudi olmayan dünyadaki diğer
Yahudi ekonomik örgütlenmelerinde olduğu gibi," Yahudilerin
ayrık bir ticaret ve zanaat kümesiyle meşgul olmadıklarını yazar.
Aksine, birkaç istisnayla
Sefru
Yahudileri, Müslümanlarla
aynı iş ve zanaatlan icra ediyor ve pazarda onlarla her zaman
yan yana bulunuyorlardı ... Bu nedenle,
Sefru
toplumundaki Ya
hudi, Müslüman için hem benzer birçok kavramla kendisiyle
ilişki kurulabilen bir birey, hem bütün karşılıklılık bağlarını uy
gulamanın olanaksız olduğu aşağı bir dinin mensubuydu.
Dostları ilə paylaş: |