73
növə aid edilmişdir. Onlardan asporogen mayalar 8 növü əhatə
edən 5 cinsə (Kloeckera apiculata, Kloeckera africana, Kloeckera
jensenii, Torulopsis bacillaris, Torulopsis famata, Brettanomyces
vini, Candida pulcherrima, Rhodotorula mucilaginosa), sporogen-
lər 20 növü əhatə edən altı cinsə (Saccharomyces ellipsoideus,
Sacch oviformis, Sacch chevalieri, Sacch bayanus, Sacch fructum,
Sacch carlsbergensis, Sacch uvarum, Sacch florentinus, Sacch
steincri, Sacch heterogenicns, Sacch acidifaciens, Sacch elegans,
Sacch veronae, Saccharomycodes Ludwigi, Torulaspora rosei,
Torulaspora delbrüeckii, Hansenula anomala, Pichia fermentans,
Pichia Membranaefaciens, Debaryomyces hansenii) aid edilmişlər.
Özbaşına qıcqıran şirədə mayaların çox böyük fərqliliyi
müşahidə olunur.
Qırmızı şərablar istehsal edən rayonda üzüm şirəsinin qıcqır-
masına qədər apikulyatuslar və digər spor əmələ gətirməyən
mayalar izolə edilmiş maya ştamlarında 84% olduğu halda qıcqır-
manın sonunda onlara təsadüf edilməmişdir. Sacch ellipsoideus
maya növləri qıcqırmaya qədər 13%, ortada başlanğıc şəkərliyin
50% qıcqırmasında 62%, sonda qıcqırma başlanandan 3 ay sonra
74%; Sacch.oviformis qıcqırmanın sonunda 6%, spor əmələ
gətirici mayaların digər növ və cinsləri az miqdarda 1-7%
olmuşdur.
Ağ şərab istehsalı rayonlarında qıcqırmaya qədər şirədə 36%
təşkil edən Kloeckera apiculata mayaları ilə yanaşı 23%
Torulopsis bacillaris və 31% Sacch ellipsoideus mayaları olur.
Qıcqırmanın gedişində şirənin mikroflorası dəyişir. Spor əmələ
gətirməyən mayalar Kloeckera apiculata və Torulopsis bacillaris
öz yerini spor əmələ gətirən Saccharomyces maya cinsinə verir.
Şirə qıcqırmaya başlayandan 3 ay sonra Sacch.ellipsoideus növü
58% və Sacch.oviformis növü 38% təşkil edir. Digər növ
saxaromitsetlər əhəmiyyətsiz miqdarda aşkar olunmuşlar.
S.Domerk tərəfindən ağ və qırmızı şərab istehsalı rayonlarında
müxtəlif cins və növlərə aid 1782 ştammın spirt əmələ gətirmə
xüsusiyyəti öyrənilmişdir. Yüksək şəkərli şirənin qıcqırdılmasında
apikulyatusların öyrənilən 353 ştammı 3-dən 6 h%-ə qədər,
74
Sacch.ellepsoideusun 1015 ştammı 8-dən 20 h%-dək (ştamların
çoxu, təqribən 60%-i 12-dən 15 h%-dək) spirt əmələ gətirmişdir.
Sacch.oviformis maya növünün daha çox spirt əmələ gətirici
xüsusiyyət aşkar edilmişdir. Öyrənilən 92 ştammdan 50-i başqa
sözlə yarısı 17-dən 19 h%-dək spirt əmələ gətirmişdir.
Qərbi Gürcüstan şəraitində şirənin özbaşına qıcqırmasında
mayaların növ tərkibinin tədqiqi göstərmişdir ki, qıcqırmanın
əvvəlində apikulyatuslar, ortasında saxaromitset növləri - Sacch.
vini və Sacch.uvarum üstünlük qazanmışlar. Şərabların çöküntüsü-
nün maya florası saxaromistelərdən ibarət olub, onların arasında
80% Sacch.vini, 10% Sacch. ovformisin payına düşmüşdür.
Kaliforniya, Çexiya və Slovakiya, Bolqaristan, İspaniya,
Yaponiya, Yeni Zelandiya və bir çox ölkələrin şərabçılıq rayon-
larında üzüm, qıcqıran şirə və şərabın maya florasının tərkibi
öyrənilmişdir.
Məlum olmuşdur ki, müxtəlif ölkələrin şərabçılıq rayonlarında
özbaşına qıcqıran üzüm şirəsində müxtəlif ailə, cins və növlərə aid
mayalar ayırmaq olar. Məsələn, Jirondada ayrılan 2023 ştamm II
cinsə və 28 növə; Böyük Karpat, Çexiya və Slovakiyada 1014
kultur 7 cins və 25 növə aid edilmişdir. Bu və ya digər rayonun
şirəsinin maya florası eyni olmamışdır.
Müxtəlif ailə, cins və növə aid mayalar fərqli xassələrə malik
olur:
Çoxalma sürətinə, qıcqırtma fəallığına, spirt əmələ gətirmə
xüsusiyyətinə, soyuğa, istiyə, spirtə, sulfitə dözümlüyünə görə
fərqlənməklə, müxtəlif ikinci və yardımçı qıcqırma məhsulları
əmələ gətirir ki, onlar da alınan şərabın dad keyfiyyətinə təsir
göstərir. Ona görə də özbaşına mikroflora ilə qıcqırdılmada tam
qıcqırmış, yüksək keyfiyyətli şərab alınması ilə yanaşı, yarımçıq
qıcqırma, hətta şəkərin tam qıcqırması halında spirtin az miqdarına
malik və zəif keyfiyyətli şərablar alınma ehtimalı vardır.
75
ÜÇÜNCÜ FƏSİL
MAYALAR
3.1. Mayaların sistematikası
3.1.1. Mayaların öyrənilmə tarixi
Qıcqıran məhlulda tumurcuqlanma ilə çoxalan mikroskopik
hüceyrələrin olmasını hələ 1837-ci ildə Kanyar de la Tur müşahidə
edərək onların kultura olma imkanını sübut etmişdir. Lakin
Pasterin əsəri nəşr olunana qədər mayaları üzvi materiya hesab
edən və qıcqırmaya şəkərin parçalanması kimi baxan Libixin
(1839) nəzəriyyəsi məlum idi.
Paster özünün dəyərli əsərində canlı orqanizmlərin mövcudlu-
ğu ilə qıcqırmanın gedişində şəkərlərin çevrilmələri arasındakı
əlaqəni göstərdi. Pasterə görə qıcqırma havasız həyata uyğundur
və mayalar belə şəraitdə spirt əmələ gətirməklə şəkəri parça-
layırlar.
Təmiz kultura metodlarının tətbiqi ilə tezliklə müəyyən olun-
du ki, mikroskopla baxdıqda xarici görnüşünə və öz xassələrinə
görə mayaların fərqlənən çoxlu sayda növləri mövcuddur. 1881-ci
ildə Hanzen birhüceyrəli maya kulturlarını öyrənməyə (bir
hüceyrədən başlayaraq) başladı. Bunun üçün o, maye mühitin
ardıcıl duruldulmasından istifadə etdi. O, maye mühitdə hücey-
rələri yayaraq, onları jelatinlə bərkitdi və bu üsulla bir hüceyrədən
artan və asan ayrılan koloniyalar aldı.
Sonralar bu metodlar təkmilləşdirilərək çoxlu sayda növlər
kəşf olundu. Çoxluq və fərqlilik olduqca mürəkkəb təsnifatın
yaradılmasının vacibliyini labüd etdi. Əvvəlcə hər növün xarakter
əlamətlərinin müəyyən olunması ehtiyacı yarandı. Mayaların
taksonomiyası bir sıra əsaslı işlər verdi ki, bunlar təsnifatın
Dostları ilə paylaş: |