İntellektual-Elektron Kitabxananın təqdimatında
Yüklə 2,89 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 215 215 215 tut ağacının yanında dayanıb qaşqabaqlarını sallatmış kişiləri görür, sonra da yerdəki toyuq leşinə nəzər salır və deyəsən, məsələnin nə yerdə olduğunu anlayır. Başını yellədib əlindəki dolu zənbilləri qapısının ağzına qoyub köksünü ötürür. – Mən sizə dedim ki, belə düşüy iş tutmayın. Ağbirçək arvaddı, tayınızdı belə zarafat edirsiniz? İndi nə deyəcəksiz ona? Deyəcəksiz ki, özbaşına öldü toyuq? Allah bilir, beyninə nə qara-qura fikirlər gələcək. – Hə də, ağıllının birini yola saldıq, o biri başladı. Əcəb girinc qalmışıq bu arvad tayfasının əlində. – Əmim dodağaltı mızıldanıb üzünə süni bir təbəssüm yapışdıraraq Mirsəftərin arvadına deyir. – Sənniy bir şey yoxdu, ay Kəlbətin bacı, sən keç içəri, yorğunnuğuvu al, sonra da o rayonuvuzdakı kimi əntiqə bidənə çay dəmlə bizimçün. Ordan gətirdiyün otdardan da atginən içinə. Qoy iyi çıxsun. Arvad gələndə nə diməy lazımdısa, onu biz fikirləşib taparıq. Güləbətin təzədən zənbilləri götürüb içəri daxil olur və otaqdan onun bir o qədər də güclü olmayan səsi eşidilir. -Heç yaxşı iş tutmamısınız. İndi arvad elə biləcək ki, biz nəsə yedizdirmişik toyuğa, onunçün ölüb. Üç gündür gəlmişik, indidən düşmən olacaq bizimlə. – «Onsuz da zəndeyi-zəhləsi gedir sizdən. Bunnan o yanası yoxdu ki?» –Bunu əmim demir, eləcə ürəyindən keçirir və nəsə bəhanə fikirləşib tapmağa cəhd edir, həm də bu bəhanə elə əsaslı bir şey olmalıdır ki, arvad ona inansın, toyuğun öz əcəli ilə dünyadan köçməyinə zərrə qədər də şəkk-şübhəsi qalmasın< www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 216 216 – Ay köpək uşaqları, oynamağa yer qəhətdi? Süzə min dəfə dimişəm ki, ayaqqabıynan dama çıxmıyın, qırı çartdadırsız. Dalanın başından babamın səsi gəlir, deyəsən, yenə də qonşu uşaqları bizim evin damına dırmaşıblar. Babamın da ən zəhləsi getdiyi şey idi bu. İki-üç dənə cüvəllağının ucbatından hər qış damırdı evlər, itin zülmünü çəkirdik. – ...atovuzu dalıvıza sərəciyəm, dayanun< Həyətimizdəkilərin hamısı diksinir. Deməli, babamla nənəm qonaq getdikləri yerdən artıq qayıdırlar. Hesabla axşam gəlməliydilər, amma hər nədisə bu saat həyətə girəcəkdilər, arvad sevimli çil toyuğunun, öz diliylə desək, yıxılan evin dirəyi olan, gündə yumruq boyda bir cüt yumurta qoyan əziz- xələfinin cəsədini görəcəkdi və < Bundan sonra nə olacağını həyətdəkilər yalnız öz təxəyyüllərinin gücünə uyğun təsəvvür etməyə çalışırlar. Bir işi tutanda məlum məsələdir ki, adam onun axır nəticəsini çox dumanlı şəkildə görür. Atam də bir- bir toyuqların axırına çıxmağı qərarlaşdıranda arvada nə cavab verəcəklərini fikirləşməmişdi və yalnız indi, son anda hiss edir ki, ağlına heç bir şey gəlmir, onunçün də canını yüngülvari bir narahatçılıq bürüyür, arvadın toqquşan qaşlarının arasından çıxacaq qığılcımlar elə bil zaman pərdəsini yararaq indidən atamın bədəninə səpələnib bədənini yandırır və atamdan çıxıb ətrafa yayılan bu narahatçılıq dalğaları həyətdəkilərin hamısına sirayət edir. www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 217 217 217 Mirsəftəri həyəcandan qaşınma tutur, hətta üzündə yüngül nəmişlik də hiss edir, elə fikirləşir ki, arvad toyuğun cəsədini görən kimi onun, bəli, öz oğlanlarının yox, məhz onun üzünə bir parça tüpürəcək, hələ bəlkə ağır söz də deyəcək. Babamın səsini eşidən bibim yuxarıdakı otağının pəncərəsindən başını çıxarıb nigarançılıqla həyətə boylanır, çil toyuğun hələ də ortalıqda qaldığını görüb xov içində dodaqlarını sıxır, qorxudan pəncərəni bağlayıb pərdəni çəkir, amma sonra maraq ona güc gəlir, pərdəni azca aralayıb bir gözüylə həyət qapısına zillənir, elə bil bu saat oradan əjdaha gələcəyini gözləyir. Mirsəftərin evdə əsəbiliklə vurnuxan arvadı isə bazardan təzə alıb gətirdiyi almalardan birini tələsik yuyub ağlayan qızının ağzına basır ki, çığırtısı kəsilsin, yoxsa uşağın cır səsi arvadı lap əsəbləşdirər, özündən çıxarar. Hətta həyətin ortasındakı tut ağacı da narahatlıqdan az qala büzüşür, yarpaqlarının yüngülvari xışıltısında gərginlik notları hiss olunur. Bircə kiçik əmimin dünya-aləm vecinə deyil. Eləcə damağındakı «Kazbek»in kötüyünü çeynəyərək başmağın burnundan çıxan barmaqlarıyla toyuğun lələklərinin arasını eşəliyir, elə bil qızıl axtarır orda. Bəlkə də nəyəsə arxayındır, lakin bu arxayınçılığın səbəbini, deyəsən, heç özü də yaxşı anlamır. Bütün həyət tufanqabağı sakitliyin son saniyələrini yaşayır. Addım səsləri ağır-ağır yaxınlaşır, tuk, tuk, tuk< Danq... budur həyət qapısından iki addım solda olan kanalizasiya lyukunun altı azca Yüklə 2,89 Kb. Dostları ilə paylaş:
|