|
![](/i/favi32.png) İsgəndər Atilla
405
İsgəndər Atilla
balaca qeydl
ə verildi. Bir cümlə ilə mənim haqqımda yazdılar ki,
“b
əzi gənc şairlər nahaq yerə Hüseyn Cavidə hüsni-rəğbət
b
əsləyirlər”.
M
əmməd Rahim
•
M
ənə belə gəlir ki, müəllimə xas olan bütün xüsusiyyətlər
sanki Hüseyn Cavidd
ə cəmləşmişdi. Bu, onu ideal pedaqoq
s
əviyyəsinə qaldırırdı. Biliyinə gəldikdə, necə deyərlər, dərya idi.
Unudulmaz mü
əllimim böyük sənətkarlardan elə danışardı ki,
sanki bizi ovsunlayardı. Danışığında ardıcıllığa, səlisliyə,
m
əntiqliyə həmişə diqqət yetirərdi. Bəzi müəllimlər kimi, mövzunu
ümumi v
ə mücərrəd şəkildə deyil, konkret ədəbi material üzərində
ay
dınlaşdırardı.
•
Sevimli mü
əllimimizin özünəməxsus dərsdemə və dərsdin-
l
əmə üsulu var idi. Dərsdə çəliyini çənəsinin altına söykəyib, dərs
danışana diqqətlə qulaq asardı. Tələbənin sözünü ağzında
qoymazdı. İmkan verərdi ki, o, fikrini tamamlasın. Hıqqına-
hıqqına danışan, ara sözləri çox işlədən tələbəni xoşlamazdı. Onun
qüsurunu islah etm
əyə çalışardı. Özü elə danışardı ki, elə bil
sözl
ər və cümlələr onun beynindən çap olunmuş şəkildə çıxardı.
Danışanda bəzən çəliyini yerə vurardı. Əvvəla, bu fikrin təsdiqinin
ifad
əsi idi. İkincisi, çəliyin ritmik səsi ilə onun sözü arasında
ah
əngdarlıq yaradardı, tələbənin müəllimin danışığına diqqətini
daha da artırardı.
•
Cavid, bir mü
əllim kimi, bizdən tələb edirdi ki, hər hansı bir
ədəbi əsərin məzmununu danışarkən, yazıçının öz sözlərindən
istifad
ə edək. Əsərin məzmununu öz sözləri ilə yaxşı izah etməyən
t
ələbəyə deyərdi: “Danışarkən yazıçının sözlərindən istifadə et.
Olmaya yazıçının sözləri xoşuna gəlmir?..”
•
Hüseyn Cavid görk
əmli sənətkarların tamaşaya qoyulmuş
əsərlərinin təhrif edilməsinə, üzərində yersiz əməliyyatlar
aparılmasına dözməzdi. Bizə deyərdi: “O rejissor və aktyor pisdir
ki,
əsəri dramaturq kimi başa düşmür. Söz qızıldır. Hər bir aktyora,
m
ədəni adama hava və su kimi lazımdır”.
•
M
əhəbbətdən söz düşəndə deyərdi: “Məhəbbət bəzən göz
406
Əsrin şairi IX
yaşları və yas içində də ola bilər”.
•
Hüseyn Cavid böyük türk şairi və dramaturqu Əbdülhaq
Hamidin h
əyat və yaradıcılığını çox yaxşı bilirdi. Xüsusən də onun
“Hind qızı” pyesini çox təriflərdi. Əsəri ustalıqla yazılmış pyes
hesab ed
ərdi və deyərdi: «Hind qızı» haqsızlıq əleyhinə yazılmış
klassik
əsərdir».
Adil İsgəndərov
•
G
əncliyin, ziyalıların, xalqın Cavidə bəslədiyi rəğbət, hör-
m
ət, məhəbbət doğurdan da az qala pərəstiş rəsminə çevrilmişdi.
•
M
ən Cavidi ilk dəfə dərs otaqlarında gördüm. Təsəv-
vürümd
əki Cavidlə əsərlərini oxuya-oxuya xəyalımda nəhəng
sur
ətini yaratdığım şəxsiyyətlə gördüyüm gerçək Cavid arasında
k
əskin təzad, ziddiyyətli bir təzad var idi. Təsəvvürümdəki tamam
qeyri-adi, h
ər kəsə bənzəməyən ecazkar bir sənətkar, bir sehrkar,
gerç
əkilikdə gördüyüm isə heç kəsdən seçilməyən adi, lap adi bir
şəxs idi.
•
Böyük faci
ənəvis dərs prosesində, söhbət əsnasında bəzən
bir yumorist olurdu, duzlu-m
əzəli ifadələrlə danışırdı. Mən onun
nadir hallarda acıqlı, əsəbi, qəzəbli olduğunu xatırlayıram. Amma
əsəbi və qəzəbli olanda halı-təbiəti tamam dəyişir, müvazinətini
tamam itirir, saxlanmaz olurdu. Ümumiyy
ətlə, biz Cavid müəllimi
şən, şux, həlim təbiətli, ciddi mövzuda danışdığı zaman belə yeri
g
əldikcə lətifədən, zarafatdan, yumordan çəkinməyən xoşxasiyyət
bir mü
əllim kimi tanıdıq. Tanıdıqca ona alışdıq, gündən-günə daha
çox sevdik.
•
Bir gün m
ən bir iş üçün Cavid müəllimin tapşırığı ilə evə,
onun yanına getdim. İçəri girəndə onu dərin xəyala dalmış,
yarıuzanmış vəziyyətdə yazan gördüm. Otağa nəzər saldım,
heyr
ətləndim. O indiki cavan ziyalıların yaşadığından çox-çox
sad
ə və kasıb şəraitdə yaşayırdı.
•
Cavid
ədəbiyyata siyasi motivlər, ictimai-tarixi problemlər
g
ətirməyin əleyhinə olmamışdır. Bu qüsuru, daha doğrusu əsassız
ittihamı o vaxtın canfəşanlıq edən, “qulluq göstərən” tənqidçiləri
onun yaradıcılığına zorla yamamaq istəyirdilər.
Dostları ilə paylaş: |
|
|