Kalium is een van de elektrolyten

Kalium
Kalium is een van de elektrolyten

samen met de natriumionen, chlorideionen en bicarbonaationen.

Het speelt een belangrijke rol in het lichaam

zoals bij pulsoverdracht in zenuwen,

aanmaak van eiwitten en glycogeen.
Anders dan bij natrium

bevindt maar 2% van het totale hoeveelheid kalium zich buiten de cellen

en is als zodanig ook meetbaar in het bloed.

Binnen de cellen is de concentratie vele malen hoger.

Deze verhouding moet via de celmembranen actief intact gehouden worden.
Deze membranen kunnen beïnvloed worden door onder andere insuline,

waardoor het kalium naar de cel verdwijnt.

Opname van kalium verloopt via het maag / darm systeem.

Bij chronische diarree en braken is de opname dan ook verstoord.

Kalium wordt bij overmaat via de nieren uitgescheiden.

Bij nieraandoeningen is dit proces dan ook vaak verstoord,

waardoor er een verhoogde bloed kaliumwaarde is.

De balans tussen opname en uitscheiding wordt

in de nieren en de darm gecontroleerd

via het hormoon aldosteron.

Verlaging van de kalium concentratie in het bloed

resulteert in een te grote hyperpolarisatie

wat leid tot spierverlamming.
Te hoge waarde in het bloed resulteert in depolarisatie

en kunnen leiden tot overprikkelbaarheid van de spieren

waaronder de hartspier.

Dit laatste kan hartritmestoornissen tot gevolg hebben.

Verstoringen van de kaliumhuishouding is een serieus probleem,

waar altijd door een dierenarts naar gekeken moet worden.