Kemik ve iskelet

Kısa Kemikler: (Ossa Brevia) 
Uzunluğu, genisliği ve kalınlığı birbirine esit
olan kemiklerdir. El bileği ve ayak bileği kemikleri kısa kemiklerdir. 

Yassı Kemikler: (Ossa Plana) 
ince, yassı ve kavisli kemiklerdir. Kafatası 
kubbesi kemikleri (alın kemiği, duvar kemiği, şakak kemiği, artkafa kemiği), 
kaburgalar, kürek kemiği, göğüs kemiği ve kalça kemikleri yassı kemiklerdir. 

Düzensiz Kemikler: (Ossa ırregülare) 
Uzun, kısa ve yassı kemik tiplerinden 
herhangi birine uymayan, belli bir sekli olmayan kemiklerdir. Düzensiz kemikler 
baskılara karsı son derece sağlam kemiklerdir. Omurlar, temel kemik, kalbur kemik, 
alt çene ve üst çene kemikleri ve elmacık kemikleri düzensiz kemiklerdir. 

Susamsı Kemikler: (Ossa Sesamoidea) 
Bazı tendonlar ile kasları kemikleri 
bağlayan fibröz bağlar içinde bulunan kemiklerdir. El bileği kemiklerinden nohut 
kemik ile diz kapağı kemiği tipik susamsı kemiklerdir. 

Havalı Kemikler: (Ossa Pneumaticum) 
içerisinde hava dolu bosluklar
bulunan kemiklerdir. Bu kemikler, bas iskeletinde bulunur. Alın kemiği, temel 
kemik, kalbur kemik, üst çene kemiği, şakak kemiği örnektir

---

KEMİKLESME(OSSİFİCASYON)
•
Embriyonel dönemde ve doğumdan sonra bağ doku ve kıkırdak dokunun kemiğe 
dönüsmesine, 
kemiklesme (ossificasyon) 
denir. Kemiklesme intrauterin (anne 
karnında) hayatın 7.- 12. haftalarda baslar ve 20-25 yaslarında yavaslayarak
tamamlanır. Yetiskin iskeleti kaynağını, fibröz zarlar ve hyalin kıkırdaktan alır. 
Kemiklesme iki sekilde olur.
Bağ Dokusu Kaynaklı Kemiklesme: 
Kemiğin, direkt olarak embriyonel
dönem bağ dokusu olan mezensim dokusu üzerinden olusmasıdır. Bu 
kemiklesme sekline, 
intramembranöz ossificasyon
denir. Yassı kemiklerde 
bu sekilde kemiklesme görülür.