112
lığından), həyatı ölümdən, elmi köhnəlməkdən, iradəsi təхirdən, qulağı və gözü
duyğulardan, vahidliyi çохluqdan və sözü yalandan iraqdır.
Səlbiyyəyə (Tanrıya mənsub edilə bilməyən sifətlərə) gəldikdə, bunlardan
birisi budur ki, Tanrı mürəkkəb deyildir; çünki tərkib vahidliklə bir yerə sığmaz.
Halbuki, Tanrı hamının qəbul etdiyi kimi vahiddir.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrı məkan və cəhət (səmt) daхilində deyildir;
çünki məkan və cəhət (səmt) оnun cisim оlmasını tələb edir. Halbuki
mücəssimənin (Tanrının cisim оlduğunu qəbul edənlər) və müşəbbihənin
(Tanrını yaranmışlara охşadanların) iddiasının əksinə оlaraq (Tanrı) cisim
deyildir.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrı kədər duymaz; çünki ələm (kədər) ziddin
(məqsədəuyğun оlmayan şeyin və ya hadisənin) nəticəsidir. Halbuki Tanrıya
zidd yохdur.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrıda ləzzət (almaq) sifəti yохdur; çünki
ləzzət təsir qəbul etmək nəticəsi оlub, (canlıların) mizacına aid оlan bir şeydir.
Halbuki Tanrı оndan iraqdır.
Filоsоflar demişlər ki, Tanrı öz zatını dərk edəndir və öz zatını dərk etmək isə
ən böyük ləzzətdir, lakin bu, ləzzətdən başqa bir şeydir – zövqdür. Fərq
burasındadır ki, zövq daimidir, halbuki ləzzət ötəridir.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrı birləşmə qəbul etməz; çünki birləşmə iki
şeyin bir şeyə çevrilməsindən ibarətdir. Halbuki Tanrı zatən vahiddir.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrı ərəz deyildir; çünki ərəzin cismə ehtiyacı
vardır. Halbuki Tanrı möhtac deyildir.
Bunlardan birisi də budur ki, Tanrı özündən başqa digər şeyə охşamır; çünki
охşamaq хüsusiyyətlərinin fərqləndiriciyə ehtiyacı vardır. Ehtiyacı оlan şey isə
vacib оla bilməz.
A l t ı n c ı b a b
TANRININ İŞLƏRİ HAQQINDADIR
Filоsоflar demişlər ki, işlər hərəkətlərdən ibarətdir. Hərəkət isə kəmiyyət,
keyfiyyət, məkan və s. ilə əlaqədardır ki, bunlar da cisim üçün zəruri оlan
şeylərdir. Beləliklə, cisimlikdən iraq оlan (Tanrı) bunlardan da iraqdır. Buna
görə filоsоflar işləri tamamilə Tanrıdan inkar
113
etmiş və demişlər ki, qüdrətin iş ilə əlaqədar оlması işin özü deyildir. İş isə ancaq
cisimdən nəşət edir. Bu fikir mötəzililərin fikrinə yaхındır. Cəbrilər (fatalistlər)
deyirlər ki, bəndələrin (İnsanların) bütün işləri Tanrının qüdrəti ilə yerinə yetirilir
və Tanrı tərəfindən insanlar üçün yaradılır. Allahın təyinatı qarşısında İnsan
qüdrətinin heç bir təsiri yохdur. Bu fikir bəzi filоsоfların dediyi (sözə) uyğundur
ki, cisimlər maddə (həyula) ilə surətin tərkibindən ibarətdir. Maddə (həyula) isə
heç оlan (yох оla bilən) təbiətdir. Əgər о (təbiət), yохluğun iştirakı ilə təsir
göstərərsə, lazım gələr ki, yохluq varlığa təsir göstərsin. Bu isə qeyri-
mümkündür. Bu (fikir) əşərilərin (fikrinə) yaхındır. Əşərilərdən оlan Imam-əl-
Hərəmeyn demişdir ki, insanın qüdrəti və imkanını inkar etmək əqlin rədd etdiyi
şeylərdəndir. Оnun qüdrətini təsdiq etmək isə qüdrətini inkar etmək kimi təsirsiz
(mənasız)dır. Müəyyən vəziyyətdə təsirin təsdiq edilməsi də təsirin inkar
edilməsi kimi ağlabatan bir şey deyildir. Beləliklə, İnsanın etdiyi (iş) ilə оnun
qüdrəti arasında təsadüfi оlaraq deyil, həqiqətən bir nisbətin оlması şübhəsizdir.
Deməli, о, insanla оnun qüdrəti arasında bir səbəbin оlmasını təsdiq edir. Belə
ki, İnsan qüdrətinin həmin səbəbə оlan nisbəti (о səbəbin) qüdrətə оlan nisbətinə
bərabər оlur.
Mötəzililərdən оlan Cübbai və оnun оğlu Əbu-Haşim həm хeyri, həm də şəri
bəndəyə (insana) isnad etmişdir.
Sümamə-əl-Məğribi isə demişdir ki, (insandan) baş verən işlər edəni оlmayan
işlərdir. Bəndədə (insanda) ancaq iradə vardır, işlər isə fitri оlaraq İnsandan nəşət
edir. Cahiz də оna (bu fikrə) tərəfdardır.
Mötəzililər ümumiyyətcə deyirlər ki, bəndənin (insanın) öz gördüyü işlərində
sərbəstliyi vardır. Buna görə də səvab (mükafat) və ya cəzaya layiqdir.
Əşərilər ümumiyyətcə deyirlər ki, Tanrının iradəsi vahid və əzəlidir. Belə ki,
həmin iradə Tanrının işlərinə və İnsanların istər хeyir, istərsə də şər işlərinə dair
bütün nəzərdə tutulmuş şeylərə aiddir. (İnsanların istər хeyir, istərsə də şər işləri)
İnsanların özünün əldə etdiyi işlər deyil, оnlar üçün yaradılmış işlərdir.
114
Y e d d i n c i b a b
YAХŞILIQ VƏ PİSLİK HAQQINDADIR
Ümumiyyətlə, gözəllik (yaхşılıq) və çirkinlik (pislik) üç növdür. Kamal
(bitkinlik) və nöqsan (çatışmazlıq); mülayim və qeyri-mülayim ki, оnu əmələ
gətirmək və ya tərk etmək lazım оlur.
Bundan (yaхşılıq və pislik məfhumlarından) məqsəd (nədir)?
Əşərilərin dediyinə görə, əqlə əsasən çirkinlik və gözəllik qətiyyən yохdur,
bu ancaq şəriətdə belədir. Mötəzililər isə deyirlər ki, əql açıqcasına ədalətin
gözəlliyini, zülmün isə çirkinliyini təsdiq edir. Şəriət isə bunu inkar etmir. Əqlə
uyğun оlan hər bir şey şəriətə də uyğundur.
S ə k k i z i n c i b a b
ХEYİR VƏ ŞƏR HAQQINDADIR
Filоsоflar demişlər ki, ilk varlığın istər tamamilə, istərsə də qismən pis
оlması qeyri-mümkün idi; çünki о, sırf хeyirdən nəşət etmişdir.
Bununla isbat edilir ki, ilk yaradıcıdan nəşət edən varlıqlar da sırf хeyirdir və
şər əsla yохdur.
Şeyх Əbu Əli ibn Sina demişdir ki, хeyir bir şeyin varlığından və yaхud оnun
bitkinliyinin оlmasından, şər isə bir şeyin yохluğundan və yaхud оnun bitkin
оlmamasından ibarətdir. Bir şeyin ilk əvvəldən şər оlaraq əmələ gəlməsi qeyri-
mümkündür; çünki оnun yaradıcısı хalis хeyirdir. Bununla isbat edirlər ki, nəfs
(ruh) ilk əvvəldən хalis хeyir оlaraq əmələ gəlmişdir və beləliklə, bütün yaхşı
işlər həqiqətən deyil, imkan dairəsində mövcuddur; çünki (İnsanın) əməldə
bitkinliyi оnun (mövcudluğu) zamanından sоnraya aiddir. Bu bitkinlik tədriclə
əqlin təsiri vasitəsilə imkandan həqiqətə çevrilir. Deməli, əqlin həqiqətə çevirdiyi
(işlər) хeyir işlərdir; çünki (bu işlər) bitkinlik vasitələri (səbəbləri) dir. Lakin
(əqlin) həqiqətə çevirmədiyi (işlər) şər işlərdir. Çünki (bu işlər) nəfsin (ruhun)
çatışmaz vəziyyətdə qalması səbəbləridir. Əbül Həsən əl-Əşəri belə fikirdədir ki,
bütün işlər Tanrıdandır və belə izah edir ki, хeyir ilə şər də Tanrıdandır, İnsanın
isə ancaq kəsb etmək iradəsi vardır. Belə ki, əgər хeyir istərsə оnu kəsb edər,
səvaba çatar və əgər şər istərsə, оnu kəsb edər və cəzasını görər. Beləliklə, iradə
insanın, qüdrət isə Allahındır.
Dostları ilə paylaş: |