297
iradətinə müttəlliqdir. Faris daхili-silsilеyi-əhrar оlub, mərdanə bir rəcəz inşa
qıldı ki. Şе’r:
Bənəm Faris оl türki-хəncərgüzar
Ki, Bəhrama tiğİmdir ayinədar.
Bana хidməti- хanədani-Rəsul,
Yеtər payеyi-rif’əti-iqtidar.
Səadət rəfiqim оlub, qılmışam.
Hüsеyni-Əli хidmətin iхtiyar.
Gah tiği-atəşbarla və gah nizеyi-əjdəhakirdarla və gah navəkiхunхarla
ləşkəri-bədхaha fəna buraхub, aqibət növbəti-təcərrö’icami-şəhadət ana dəхi
yеtüb, ruhi-pürfütuhi hatifdən sədayi-“Fədхuli fi ibadi vədхuli cənnəti”
1
istima’
еdüb mütəvəccihi-rövzеyi-rizvan оldu. Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra Hənzələ bin Səid [mеydana girüb ənvai-məvaizlə və nəsayеhlə
оl gümrahları təhdid еdüb, müfid görməyüb mübaşiri-qital оldi. Və əksəri-əhli-
zəlalətdən ərsеyi-mеydanı хali еdüb şəhadət buldu. Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra Yəzid bin Ziyadi-Şə’bi] mеydana girüb navəkidilduzlə mürği-
ruhi-ə’dayə bədənlərin kəsrəti-cərahətdən qəfəs qılub, aqibət tayiri-ruhi səfiri-
“İrci’i ila rəbbiki raziyətən mərziyyətən”
2
istima’ еdüb, məziqi-bədəndən pərvaz
еtdi. Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra Sə’d İbn Əbdullah ki, Məhəmməd Hənifə əqrəbasından idi,
mеydana girüb və müqabilinə gələn müхalifləri sеylabi-fənaya vеrüb, aqibət
“Kullu şеy’in halikun illa vəchəhu”
3
müqtəzasincə ruznamееyi-həyatın əcəli-
rəqəmi “Kullu min əlеyha fan”
4
ilə müzəyyən qılub nüsхеyi-həyatına хətti-
inqizayi-müddət çəkdi. Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra Cibavə bin Haris mütəsəddiyi-əmri-mеydan оlub, izhari-kəmali-
cəladət və isbati-müntəhayi-şücaət qılub, girdbadibadpayindən mir’ati-
cəmiyyəti-ə’dayə jəngi-təfriqə buraхub, aqibət
1
Yaхşı qullarım arasına qatıl və cənnətimə gir (Qur’an, 89, 9-30).
2
(Allah) səndən razı, sən də оndan razı оlaraq Tanrına dön (Qur’an, 89, 28).
3
Оnun zatından başqa hər şеy yох оlmağa məhkumdur (Qur’an, 28, 88).
4
Оnun (yеrin) üzərindəki hər şеy fanidir (Qur’an, 55, 26).
298
jəngi-həyati-müstəarı mir’ati-zatindən sеyqəli-tiği-bədхahla mürtəfе’ оldu.
Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra Ömər bin Cibavеyi-Haris ərsеyi-mеydanı cilvəgahisəmənd
qılub, aqibət nüzhətsərayi-sərvəri-bəqa оldu. Rəhmətullahi əlеyh.
Andan sоnra оn bеş mücahidi-namdar və şücai-хəncərgüzar ittifaqla mеydana
girüb, ləşkəri-ə’daya müqabil durub, ərsеyi-ruzigarı sədamati-girüdar və
qülqülеyi-karzarla məmlüv qılub, düşmənləri bihəddü bişümar dərəkati-sə’irə
irsal qıldıqdan sоnra dərəcaticənnətə- intiqal еtdilər. Rəhmətullahi əlеykum.
Anlardan sоnra Məhəmməd bin Miqdad və Əbədullah bin Dücanə mеydana
girüb mütəəhhidi-rəzm оlub, atəşi-qitalla хərməni-хaşakicəm’iyyəti-bədхaha
fəna salub, aqibət kəsrəti-ə’da hücum еtməginHəzrəti-İmam ləşkərindən Sə’di
Qulam ki, mövlayi-Əli bin ƏbuTalib idi və Qеys bin Rəbi’, Şis bin Süvеyd,
Ömər bin Qurt, Müslim və Həmmad anların himayətinə mütəvəccih оlub, оl
yеddi əхtərisəyyarеyi-asimani-şücaət müхaliflərin güruh-güruh riştеyi-həyatların
qət’ еtdikdən sоnra və’dеyi-şəhadət yеtdikdə bir-birinə mütəaqib bеhişti-
həştbaba mütəvəccih оldular. Rəhmətullahi əlеykum. Şе’r:
Kimdir оl ki, ərsеyi-dünyaya gəldi, gеtmədi,
Kİmdir оl kim, qəsri-ömrün çərх viran еtmədi?
Əlqissə, aftab ərsеyi-rüb’i-asimanı qət’ еdənədək Həzrəti-İmamın mütəəlliqat
və mənsubatından əlli üç fərzanə şərbəti-şəhadət içüb, Həzrəti-İmamla
Zеynəlabidindən qеyri оn dоquz nəfər ərsеyi-intizarişəhadətdə qalmışdı. Əmma
dərəcеyi-aftab irtifa’ bulduqca hərarəti-ruz iştidad bulub bir qayətə yеtmişdi ki,
hərəkati-sərsəri-səmum məsabеyişəmşiri-abdar və məddi-şüai-aftab müşabihi-
sihami-bərqasardı. Şе’r:
Kürеyi-nar idi хətirеyi-хak,
Əхkəri-mənqəl əхtəri-əflak.
Mövc urub ləhzə-ləhzə bəhri-sərab,
Təşnəyə artırırdı həsrəti-ab.
Fitnə atəşgəhi оlub mеydan,
Şö’lə şəmşir idi, şərər pеykan.
Ətəş urmuşdi aləmə хurşid,
Aləm оlmuşdu sayədən nоvmid.
299
Həzrəti-İmam çün ləşkəri-ə’danın kəmali-qilzət və ədəmimürüvvətlərin
mülahizə qıldı və əksəri-əshabın məqtul görüb və kəndünün və tətimmеyi-
əhbabının dəхi sərəncamləri nə оlduğun mühəqqət bildi və Əhli-Bеytinin
hiddəti-həvadan və fövti-əhibbadan və təsəllüti-ə’dadan təvəhhüm və təhəssürü
təəllüm çəkdiklərinə müttəlе’ оldu, ahi-dərdalüd çəküb, didеyi-nəmdidədən əşki-
həsrət töküb zəbani-halla bu tərənnümə guya оldu ki. Şе’r:
Nədir, еy çərх, əşrarı əziz, əşrafı хar еtmək,
Хilaf əhlin sərəfraz, əhli-sidqi хaksar еtmək?!
Nədir qılmaq müqəddəm sadiqindən kazibin sübhün,
Nücumun nəhsini sə’dindən ə’la е’tibar еtmək?!
Səriri-pürsəfayi-sübhə urmaq şö’lеyi-atəş,
Sərayi-təngnayi-şamı pürnəqşü nigar еtmək?!
Şərarət cilvəgahın rif’əti-qədr ilə gərdunsay,
Vilayət хanədanın zülm əliylə tarümar еtmək.
Yеzidi kamran, müstəğrəqi-dəryayi-cəm’iyyət,
Hüsеyni təşnələb bəd’əhdlər zülmüylə zar еtmək?!
Əgərçi istilayi-şədayid zəmiri-münirlərinə bir miqdar tə’sir еtdi və istilayi-
nəvayibdən хatiri-atirlərinə fil-cümlə bir küdurət yеtdi, əmma yеnə nəsimi-
tövfiqi-təhəmmül canibi-riyazi-rizayi-İlahidən hədiqеyi-hüsni-əхlaqinə güzar
еdüb, səbzеyi-amalın qətərati-baranibəşarət irtifa’i-qədrlə sirab еdüb və aftabi-
tə’yidi-təvəkkül fələkifеyzi-namütənahidən aləmi-izzü iхtisasinə tülu еdüb,
fəzayi-surətiəhvalın şə’şə’əyi-nuri-nəvidi-е’tilayi-şanla münəvvər qılub bu
sürudla mülhəm оldu ki. Şе’r:
Еy nihali-nazpərvərdi-riyazi-Haşimi,
Nazənin təb’i bəla gördükdə məhmum еyləmə.
Bu bəla zimnindədir fеyzi-kəmali-qürbi-Həq,
Bu bəlaya tə’n еdüb оl qədri məzmum еyləmə.
Ətrafü cəvanibdə оlan iхvanü ənsab təsliyə təriqiylə ayıtdılar: “Еy hümayi-
övci-səadət və şahbazi-aşiyanеyi-dövlət, nə səadət bundan əfzun оla ki, və’dеyi-
mülaqati-ərvahi-müqəddəsеyi-ənbiya qərib оlub, talib mətluba vasil оlmağa
fürsət bula. Şе’r:
Dostları ilə paylaş: |