11.2.24.”Tarjimai ah’voli amironi Buxoroyi sharif az amir Doni
ё
l to asri
amir Abdulah’ad”
143
”Tarjimai ah’voli amironi Buxoroyi sharif az amir Doni
ё
l to asri amir
Abdulah’ad” (“Buxoroyi sharif amirlarining tarjimai ah’voli. Amir Doni
ё
ldan to
amir Abdulah’adgacha”) asarining muallifi Ah’mad Donish
ё
ki Ah’mad Kalla
nomi bilan mashh’ur bwlgan, X1X asrda kwzga kwringan mutafkkir shoir, adib,
olim va diplomatdir. Uning twla ismi Ah’mad ibn Nosir ibn Yusuf al-Xanafiy al-
Buxloiydir. Bwlg’usi tarixchi 1827 yili Buxoroda tug’ilgan. U
ё
shligidan yaxshi
wqib tarix, mumtoz adabi
ё
t, ri
ё
zi
ё
t-matematika, ilmi nujum-astronomiya, musiqa
va tibbi
ё
t ilmlarini yaxshi wrgangan, h’usnixat va musavvirlik sirlarini h’am
egallangan.
Ah’mad Donish wz faoliyatini xattotlikdan boshlagan va 50- yil boshlarida
amir Nasrulloh’ xizmatiga qabul qilingan, 1870 yili istefoga chiqib, ilmiy faoliyat
bilan mashg’ul bwlgan.
Ah’mad Donish 1857 yili amir Nasrulloh’, 1869 va 1974 yillari amir
Muzaffar (1860-1885 yy.) elchiligi tarkibida Peturburgda bwldi va Rossiyaning
iqtisodiy, ijtimoiy-si
ё
siy va madaniy h’a
ё
ti bilan yaqindan tanishdi. Bu safarlar
olimning dun
ё
qarashiga katta tasir kwrsatdi. Lekin u Buxoroning Rossiyaga
qaraganda qoloqligining h’aqiqiy sabablarini tushunib etmadi. U jamiyatni mavjud
qonun va tartiblarini takomillashtirish ywli bilan, odil podshoh’ning qwli bilan
qaytadan qurish mumkin deb h’isoblardi. Olimning bu qarashlari uning “Navodir
ul-vaqoe” (“Nodir voqealar”) nomli asarida wz aksini topgan. Ah’mad Donish
ushbu asarida amirga davlatni boshqarish ishlarini qaytadan qurishni maslah’at
berdi. Lekin amir bundan darg’azab bwldi va 70- yillar oxirida Ah’mad Donishni
poytaxtdan uzoqlashtirdi va G’uzorga qozi qilib yubordi.
1885 yili, amir Muzaffar vafotidan keyin, u Buxoroga qaytib keldi va
umrining qolgan qismini ilmiy mashg’ulotlar bilan bilan kechirdi. Ah’mad Donish
1897 yili vafot etdi.
Ah’mad Donish sermaxsul ijodkor bwlib, iloh’i
ё
t, ilmi nujum, geografiya,
adabi
ё
t va tarixga oid 20 ga yaqin asar
ё
zib qoldirdi. “Manozir ul-kavokib”
(“Say
ё
ralarning manzaralari”), “Navodir ul-vaqoe” va ”Tarjimai ah’voli amironi
Buxoroyi sharif” (1885 yildan keyin
ё
zilgan) asarlari ana shular jumlasidandir.
Wzbekistonning X1X asrdagi ijtimoiy-si
ё
siy h’a
ё
tini wrganishda olimning
swnggi asari katta ilmiy ah’amiyatga ega. Kitobda katta swz boshi, say
ё
ralarning
inson taqdiridagi ah’amiyati, din va uning jamiyatdagi wrni twg’risidagi fikrlardan
keyin qisqa tarzda amir Doni
ё
l (1758-1785 yy.), Shoh’murod (1785-1800 yy.),
Haydar va amir Nasrulloh’ h’ukmronligi yillarida bwlib wtgan voqealar ba
ё
n
etilgan.
Asarning katta va swnggi qismi amir Muzaffarga bag’ishlangan. Bu qismda
Buxoro xonligining X1X asr ikkinchi yarmidagi ijtimoiy-si
ё
siy ah’voli,
shuningdek, chor Rossiyasi qwshinlari tomonidan 1866 yili Jizzax h’amda 1868
yili Samarqandning ishg’ol qilinishi voqealari batafil ba
ё
n etilgan.
”Tarjimai ah’voli amironi Buxoroyi sharif” asarining qwl
ё
zma nusxalari
Toshkent, Samarqand, Buxoro, Dushanbe kutubxonalarida mavjud. Asarning matni
A.Mirzoev tomonidan chop etilgan. 1960 yili kitobning qisqartirilgan ruscha
tarjimasi Dushanbeda nashr qilingan.
|