206
həyat birliyi, mədəniyyət birliyi zəminində tarixi sabit birlik kimi
formalaşdı. “Azərbaycan milləti” sözünü ilk dəfə “Kəşkül” qəzeti
işlətdi. Milli ziyalıların qabaqcıl nümayəndələrindən Həsən bəy
Zərdabi, Əli bəy Hüseynzadə, Əhməd bəy Ağayev, Firudin bəy
Köçərli millətin ideoloji təfəkkürünün formalaşmasında mühüm rol
oynayırdılar. Türkşülük, milliyətçilik, dövlətçilik, demokratizm
ideyalarını yayırdılar. Azərbaycanda milli burjuaziyanın təşəkkülü
milli təfəkkürün inkişafına təsir göstərdi. Milli burjuaziyanın
görkəmli nümayəndəsi H.Z.Tağıyevin istetadlı gəncləri Rusiya və
Avropanın təhsil ocaqlarına göndərilməsində, məktəb, teatr və
məscidlərin açılmasında böyük rolu olmuşdu. Millətin təzəcə təşək-
külü dövründə mütərəqqi demokratik cərəyana mənsub olan
ziyalılar (Həsən bəy Zərdabi, Nəcəf bəy Vəzirov, Ə.Haqverdiyev və
b.) Azərbaycanın, xüsusilə Bakının ictimai-iqtisadi və siyasi həya-
tındakı yeni meylləri öz əsərlərində əks etdirirdilər. Bəhs edilən
dövrdə yaşayıb-yaratmış qabaqcıl ziyalılarımız milli şüurun oyan-
masında mühüm rol oynayırdılar. Milli intibah uğrunda mübari-
zənin görkəmli nümayəndələrindən biri M.F.Axundzadə idi. Azər-
baycanın burjua inkişafı meylini düzgün görür və bu ideyaları
“Əkinçi” qəzetində əks etdirirdi.
XIX əsrin ikinci yarısında kəndli və fəhlə hərəkatı.
Zaqatala üsyanı. 1863-cü ildə Gürcüstanda kəndli islahatının
keçirilməsinə hazırlıq xəbəri Şimali Azərbaycanın sosial-iqtisadi və
siyasi cəhətdən daha ziddiyyətli bölgəsi olan, 1860-cı ildə inzibati-
ərazi vahidi kimi yaradılmış Zaqatala dairəsində narazılığa səbəb
oldu. Çarizmin kobud müstəmləkə siyasəti, məmurların özbaşı-
nalığı, rüşvətxorluq, zorakı xristianlaşdırma siyasəti bölgədə ziddiy-
yətlərin kəskinləşdirməsində mühüm rol oynadı. Zaqatalaya gəlmiş
hökumət komissiyasının hazırladığı islahat layihəsinə görə, yen-
giloylar və muğalar qazandıqları gəlirin on qatı həcmində birdəfəlik
vəsait ödəməklə keşkəl sahiblərinin asılılığından azad edilməli
idilər. Keşkəl sahibləri əsas gəlir mənbəyini itirmək təhlükəsi qar-
şısında qaldıqlarına görə burada islahatın keçirilməsini istəmirdilər.
Yetişməkdə olan üsyanın başlanması üçün bəhanə 1862-ci ildə
207
Balakən kəndində kilsə tikilməsi oldu. Üsyan 1863-cü ilin iyununda
rus ordusunun keçmiş zabiti Hacı Murtuzun rəhbərliyi ilə
Zaqatalada başladı. Hacı Murtuzun ən yaxın kəməkçiləri balakənli
Bürcəli və carlı Molla Zəngi idi. Üsyan geniş sosial təbəqələri əhatə
edən ümummilli xarakter daşıyırdı. Onun hərəkətverici qüvvəsini
keşkəl sahibləri, müsəlman ruhaniləri və xalq təşkil edirdi. İyunun
5-də əhalinin dini hisslərinə təsir edərək daha çox tərəfdar toplamaq
məqsədilə Hacı Murtuz imam elan olundu. Lakin Dağıstan
camaatından gözlənilən köməyin gəlməməsi üsyan başlandığı andan
üsyançılar arasında bir ümidsizlik yaratdı. İyunun 5-dən 6-na keçən
gecə üsyançılar Zaqatala qalası üzərinə hücum etdilər. Lakin top
atəşi altında geri çəkilməyə məcbur oldular. Rusiya hakim dairələri
üsyanı yatırdılar. Üsyanın 18 nəfər ən fəal üzvü dar ağacından
asıldı, mindən çox üsyançı isə ailə üzvləri ilə birlikdə katorqa
işlərinə göndərildi. Hacı Murtuz sürgün edildi. Vurulan ziyan
üsyançıların hesabına ödənildi. Üsyanın məğlubolma səbəbləri
aşağıdakılar idi: 1) üsyan mütəşşəkil xarakter daşımırdı, yalnız
Zaqatala dairəsi ilə məhdudlaşırdı. 2) qüvvələr nisbəti də qeyri-
bərabər idi. 3) üsyançılar gözlədikləri köməyi ala bilmədilər. 4)
onlar qətiyyətsizlik göstərdilər və həm də üsyançılar arasında
istənilən birlik yox idi.
Kəndli hərəkatı. XIX əsrin sonunda Azərbaycan kəndlərində
ictimai təbəqələşmə prosesi sürətlənmişdi. Sahibkar və dövlət kənd-
lilərinin vəziyyəti ağır idi. Dövlət kəndlilərinin əksəriyyətinin 1-2
desyatindən artıq torpaq payı yox idi. Azərbaycana rus kəndlilərinin
köçürülməsinin davam etdirilməsi kəndlilərin torpaqsızlaşmasına və
ya az torpaqlı olmasına səbəb olurdu. Ağır vergilər kəndlilərin
vəziyyətini daha da ağırlaşdırırdı. XIX əsrin son rübündə çarizmin
zülmünə qarşı mübarizə daha da gücləndi. Kəndlilər vergi ver-
məkdən və mükəlləfiyyətlər daşımaqdan boyun qaçırır, sahibkarlara
məxsus torpaqları ələ keçirir, hökumət məmurlarının, bəylərin
evlərinə hücum edir, onları yandırır, hətta sahibkarları öldürürlər.
XIX əsrin son rübündə Qazax, Cavanşir, Yelizavetpol, Şuşa
qəzalarında kəndlilərin fəal çıxışları oldu. XIX əsrin son rübündə
208
Azərbaycanda kəndli hərəkatının ən geniş yayılmış forması həm
dövlət, həm də sahibkar kəndlilərin iştirak etdiyi qaçaqçılıq idi.
Qaçaqları xalq intiqamçıları adlandırırdılar. Müxtəlif dövrlərdə
Qubadlıda Qaçaq Nəbi, onun arvadı Həcər xanım, Qazax qəzasında
Qaçaq Kərəm, Dəli Alı, Qaçaq Nağı kimi şöhrətli qəhrəmanlar
yetişdi. Qaçaq dəstələrinin qəhrəmanlıqlarına baxmayaraq, onlar
məğlubiyyətə uğradılar. Onun əsas səbəbi qaçaq hərəkatında kəndli-
lərin miqdarca az bir hissəsinin iştirak etməsi, qeyri-mütəşəkkil
olması və yerli xarakter daşıması idi.
Fəhlə tətilləri. Bakıda neft sənayesi nəticəsində fəhlələrin
sayı durmadan artırdı. Azərbaycan fəhlələri sosial-siyasi hüquqular-
dan məhrum olub, az əmək haqqı ilə çox işləməyə məcbur idilər.
Yaşayış üçün zəruri olan malların bahalığı, ev kirayəsinin yüksək
olması fəhlələrin vəziyyətini daha da dözülməz edirdi. Texniki
təhlükəsizlik aşağı səviyyədə olduğu üçün müəssisələrdə onlarca
fəhlə bədbəxt hadisələr nəticəsində həlak olurdu. Qadın və uşaq
əməyindən də geniş istifadə olunurdu. XIX əsrin 70-ci illərindən
başlayaraq Gədəbəy, Bakı və Nuxada dağınıq tətillər baş verirdi.
Fəhlələr maaşların artırılması, ailəli fəhlələrə mənzillər verilməsi və
bu kimi sosial və iqtisadi tələblər irəli sürürdülər. 1881 və 1895-ci
illərdə Bakıda, 1896-cı ildə Ramana mədənlərində, 1898-ci ildə
Gədəbəy misəritmə zavodlarında tətillər baş verdi. Beləliklə, XIX
əsrin sonunda Azərbaycanda sənaye fəhlələri özunu mütəşəkkil
qüvvə kimi göstərməyə başladı.
2. Cənubi Azərbaycan XIX əsrin ikinci yarısında
Cənubi Azərbaycanda XIX əsrin ikinci yarısında təbii-coğrafi
şərait əkinçiliyin, maldarlığın inkişafına əlverişli şərait yaradırdı.
Cənubi Azərbaycanda torpaqların əsas hissəsini xalisə adlanan
dövlət torpaqları təşkil edirdi. 1886-cı ildə şah dövlət torpaqlarının
satılması haqqında fərman verdi. İri feodallar, xüsusən ruhanilər
taxıl möhtəkirliyi ilə məşğul olurdular. Kəndlilər dövlətə vergi
verirdilər. Dövlət vergisi bir qayda olaraq paydar kəndlilərin
Dostları ilə paylaş: |