100
Tovhid__qəlblərinizi şirk və bütpərəstlikdən təmizləyərək ürəklərimizi iman nuru ilə
işıqlandırmaq; zəkat__insanpərvərlik, məhəbbət, mehribanlıq, xeyirxahlığın qəlblərinizdə
yerləşməsi və sərvətlərinizin artması üçündür.
Oruc qəlblərinizin hər cür çirkinlik və küdurətdən təmizlənməsi, pak və səfalı olması, eləcə də
insan ruhunun ali və ləyaqətli məqamlara yetişməyə hazırlanması üçün əməli bir nümayiş və
imtahandır.
Ədalət cəmiyyətdə bərabərlik və nizam-intizamın tənzimləyicisidir. Biz Əhli-beyt(ə.s)-in Allah-
təala tərəfindən bəşəriyyətə hakim və örnək seçilməyimiz, eləcə də Peyğəmbər(s) və Ailəsi(ə.s)-
nin ardıcılı olmağın zəruriliyi cəmiyyətdə ixtilaf və çəkişmənin aradan qaldırılması
səbəbindəndir.
Cihad dini əzəmət və şövkəti qoruyan güclü bir qalxandır.
Səbir müvəffəqiyyət şəfəqi, xoşbəxtlik bünövrəsi və məqsədə yetişmək yolunda bir vasitədir.
Xeyir işlərə sövq etmə və pis işlərdən çəkindirmə cəmiyyəti fəsaddan qoruyur.
Valideynə yaxşılıq Allahın mərhəmətini nazil, əzabını isə dəf edir.
Qohum-əqrəbaya kömək etmək uzun ömrə, işlərin asanlaşmasına və dostların çoxalmasına
səbəbdir.
Yalnız yaxşılıq etməklə çoxlu dost, arxa qazanmaq olar.
Qisas xalqın asayişi, mal və qanını qorumaq üçündür.
Yaxşılıq və nəzirlər Allah rəhmətini cəlb etmək üçündür.
Alverdə ölçüyə düzgün riayət etmək ticarət və iqtisadiyyatın sürətlənməsinə, inkişafına səbəbdir.
Allah-təala bəndəni pisliklərdən uzaqlaşdırmaq üçün şərab içməyi haram buyurmuşdur.
Kobudluq və söyüş söyməkdən çəkinmək onun üçündür ki, nifaq, özbaşınalıq və zorakılıq
cəmiyyətdən silinsin.
Oğurluqdan çəkinməklə insanlar arasında əmanət və iffətin qorunması, əl, göz və qəlbin pak
qalmasına zəmanət vermək olar.
Şirkdən uzaq olmaq hamının saf niyyətlə Allaha itaət etməsi və ondan qeyrisinə ürək
bağlamaması üçündür.
«Kamil surətdə təqva və pəhrizkarlığa riayət edin. Müsəlman olmamış dünyadan getməyin. («Ali
İmran», 107)
Bəndəliyin həqiqətinə riayət edin. Allahın əmr vənəhyini (halal və haramlarını), İlahi fərmanının
əzəmətini unutmayın. Özünüzü cahillərin cərgəsində qərar verməyin.»
«Allahdan bəndələri içərisində ancaq alimlər qorxar.» («Fatir»,28)
101
(Allah dərgahında təqvalı və xoflu təkcə alimlər və xəbərdarlardır, nəinki bixəbər və qafillər).»
Hidayət yolunun inkişafında həzrəti-Mühəmməd(s)-in qətiyyəti.
«Ey müsəlmanlar ! Bilin ki, mən Fatimə(s.ə)-yəm, atam Mühəmməd(s)-dir. Hər cür səhv və
pislikdən uzağam. Məndən əsla yersiz söz, səbəbsiz əməl baş verməz:
«(Ey ümmətim!) Sizə özünüzdən bir Peyğəmbər gəldi ki, sizin əziyyətə (məşəqqətə) düşməyiniz
ona agır gəlir, o sizi (sizin iman gətirməyinizi) çox istəyir, möminlərə qarşı şəfqətli,
mərhəmətlidir!»
Bu Peyğəmbər sizin qadınlarınızdan birinin yox, mənim atamdır. Bu Peyğəmbər Əli ibn
Əbutalib(ə.s)-in qardaşı və əmisi oğludur, nəinki sizin kişilərinizdən birinin. Mənim atm sizi
pislik, batil əqidə və əməllərdən döndərən şəxsdir. Mənim atam sizləri gözəl moizə, nəsihət, dəlil
və hikmətlərlə Allaha tərəf dəvət etdi. O, var qüvvəsi ilə müşriklərə qarşı çıxıb, onlarla mübarizə
apardı. Onların başlarının üstə qılınc saxlayıb boğazlarını elə sıxdı ki, çarəsiz qalıb təslim
oldular. Atam bütləri sındırıb Haqq düşmənlərinin, inadkarların başını əzdi, kafir başçılarının
kürəyini yerə vurdu. Küfr və nifaq düyünlərini açıb, şeytanların dilini, münafiqlərin sözünü kəsdi.
Beləliklə, həqiqət aşkar oldu. Onun vücudunun parlaq nuru mühitin qaranlığını yox edib
həqiqətləri izhar etdi.
Atamın hidayət nurunda tovhid kəlməsi dillərdə əzbər oldu. Əvvəllər başqalarının pəncəsi altında
əzilən heç bir qüdrət və ixtiyar sahibi olmayan bir parça ətdən başqa heç nə deyildiniz. Düşmənin
hakimiyyəti altında çirkli su və iyrənc yeməklər yeyərək, xar və zəlil olmuşdunuz. Allah-təala
Peyğəmbər(s)-in vasitəsilə sizi bu alçaqlıqlardan xilas etdi. Daha sonra qaraqəlbli, kindən ürəyi
od tutub yanan bəzi adamlar dinc oturmayıb müsəlmanlarla döyüş tonqalını alovlandırdılar, lakin
hər dəfə də Allah-təala bu alovları söndürdü».
İslamın müdafiəsində Əli(ə.s)-nin rolu.
«Nə zamandan şeytandan pis bir əməl baş verirdisə, ya müşriklərdən hansınınsa düşmənçilik və
ədavəti baş qaldırırdısa, o zaman Rəsuli-əkrəm(s) qardaşı Əli ibn Əbutalib(ə.s)-i həmin düşmənin
qarşısına çıxıb onu məğlub etməyə göndərirdi. Onda Əli(ə.s) döyüşə girib öz vəzifəsini layiqincə
yerinə yetirirdi. O Həzrət heç vaxt nəticəsiz meydandan geri dönməzdi. Əli(s) düşmənin qol-
qanadını ayağı altında əzərək müxaliflərin alov şölələrini öz qılıncı ilə yatırırdı.
O, ixlasla üzərində bütün əziyyətlərə Allaha xatir dözərək İlahi fərmanı yerinə yetirmək üçün
hədsiz dərəcədə səy göstərirdi. Əli(ə.s) Peyğəmbər(s)-ə ən yaxın insan idi. Onun Tanrı dostları
arasında xüsusi əzəməti vardı, ancaq siz öz eyş-işrət fikrinizdə idiniz. Elə həmişə bunu
gözləyirdiniz ki, bizim ailəmizdə bədbəxt hadisələr baş versin. Siz düşmən səfləri ilə üz-üzə
gələndə geriyə çəkilərək döyüş meydanından qaçırdınız».
İnsanların vəfasızlığı barədə.
«Ey müsəlmanlar! Allah-təala öz Peyğəmbər(s)-ini bu fani dünyadan ənbiya və seçilmişlərin son
məskəni olan əbədi dünyaya apardı. Ürəklərinizdə olan kin aşkar oldu. Üzünüzə çəkdiyiniz şəriət
və din libasını cırıb yırtdınız. Künc-bucaqda gizlənən müxaliflər qol-qanad açdılar. Batil cəbhənin
102
havadarlarının səsi qalxdı. Şeytanın avazı ucaldı. Nəticədə, münafiqlər də onun səsinə səs
verdilər. Dünyapərəst və azğın adamlar zəlalət, fitnəkarlıq yolunu tutub şeytanın ardınca getdilər.
Şeytan sizi aldanmış tapdı. Siz onun axarına düşdünüz. Onun azca işarəsi ilə acıqlanıb
əsəbləşərək özünüzü itirdiniz. Öz əməllərinizin düzgünlük və ədalətini əldən verərək başqalarının
hüququna təcavüz etdiniz. Sahibi olmadığınız dəvənin yüyənindən yapışaraq içməyə haqqınız
olmayan bulaqdan su içdiniz.
Doğrusu, nə tez öz vəfanızı itirdiniz, nə tez sizin hərislik və tamahınız baş qaldırdı. Hələ
ürəklərimizin yarası sağalmamışdı. Hələ Rəsuli-əkrəm(s)-in cənazəsi yerdə qalmışdı. O müqəddəs
Vücud bizim gözlərimizin qarşısından yox olmamış öz çirkin işlərinizə başladınız. Tələsərək
layiq olmadığınız yerləri tutdunuz.. Təəccüblü budur ki, elə zənn etdiniz ki, guya bu tələskənlik
fitnənin qarşısını almaqdan ötrüdür.
Bilin ki, bu adamlar fitnə və qarışıqlıqda süqut etdilər. Cəhənnəm kafirləri udandır.
Belə hərəkətlər sizdən uzaqdır. Necə də yalan danışırsınız?! Məgər «Quran» sizin aranızda
deyilmi? Bütün əmrləri aydın, həqiqətləri aşkar, halal və haramı açıq-aydın söyləyən Allah
kəlamını kənaramı qoydunuz? Tanrı hökmünün əksinəmi fitva verirsiniz? Allah kəlamına etiraz
edirsiniz? Zülmkarlar necə də pis uçuruma yuvarlanıblar?!!!
«Kim İslamdan başqa bir dinin ardınca gedərsə, (o din) heç vaxt ondan qəbul olunmaz və o şəxs
axirətdə zərə çəkənlərdən olar». («Ali-İmran»,85)
Siz bu müsibətli böhranının yatmasına, qarmaqarışıqlıgın aradan getməsinə dözmədiniz.
Tələsərək yel vurub fitnə közünü daha da alovlandırmağa başladınız. İnsanlar arasında fəsadı
daha da gücləndirdiniz. Şeytanın dəvətini qəbul edib yolunuzu azdınız. Haqq dininin nurunu
söndürdünüz. Peyğəmbər(s)-in hökm və sünnətini tərk etdiniz. Əsassız bəhanələrlə öz çirkin
məqsədlərinizi icra etdiniz. Həqiqətdə isə, həzrəti- Mühəmməd(s)-in Əhli-beytinə xəyanət və
zülmü rəva gördünüz.
Biz sizin iti bıçaqlarınızın qarşısında səbir edib böhtan və tənələrinizə dözürük».
Fatimə(s.ə)-nin Fədək haqqındakı dəlilləri.
«Siz belə düşünürsünüz ki, biz Rəsuli-əkrəm(s)-in heç bir irsinə sahib deyilik? Məgər cahiliyyət
dövrünün qanunlarına tabesiz?
«Onlar cahiliyyət dövrünün hökmünümü istəyirlər? Tam qənaət sahibi olan bir camaat üçün
Allahdan daha yaxşı hökm verə bilən kimdir?» («Maidə», 50)
Siz mənim Peyğəmbər qızı olmağıma şübhəmi edirsiniz? Halbuki gün kimi aydındır ki, mən
Peyğəmbər qızıyam.
Ey müsəlmanlar! Heç rəvadırmı, mən öz irsimdən məhrum olam?
Ey Əbu Quhafənin oğlu (Əbu Bəkr)! «Quran»da yazılıbmı ki, sən öz atandan irs aparasan, lakin
sənin əqidənə görə, mən atamdan irs aparmayım?
Dostları ilə paylaş: |