Microsoft Word Cor 5 2col doc



Yüklə 3,17 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə25/37
tarix17.11.2017
ölçüsü3,17 Kb.
#10984
1   ...   21   22   23   24   25   26   27   28   ...   37

 
73 
edilmi tir.  A HM,  davada  söz  konusu  olan 
ko ulların,  ba vuru  sahibinin  alıkonulmasının 
sözüm ona bir iade i lemi çerçevesinde oldu unu 
gösterdi ini  ve  bu  çerçevede  Sözle meye  aykırı 
oldu unu tespit etmi tir.  
Sınır  dı ı  etmek  amacıyla  alıkoyma 
uygulamasının  hukuka  uygun  olup  olmadı ı, 
yakın geçmi te Dougoz-Yunanistan davasında da 
A HM  tarafından  incelenmi tir.  Bu  davada 
A HM,  5.  Madde  1.  Paragraf  (f)  fıkrasının  ihlâl 
edildi ini  tespit  etmi tir.  Her  ne  kadar  ulusal 
kanunlarda  sınır  dı ı  etmeye  yönelik  yasal  bir 
gerekçe  bulunsa  da  A HM,  sınır  dı ı  etme 
kararının  ulusal  kanunlarda  yetki  verilen 
makamların  dı ında  bir  merci  tarafından 
alındı ını – kıdemli bir savcının, idarî olarak iade 
edilmesi  söz  konusu  olan  ki ilerin  alıkoyulması 
hakkında 
bir 
bakanlık 
kararnamesinin 
uygulanabilirli ine  istinaden  kurdu u  benzerlik 
neticesinde  –  ve  ulusal  kanunlarda  belirtilen 
“kamu açısından tehlike arz etme”  artının yerine 
getirilmedi ini  tespit  etmi tir.  Ayrıca  A HM, 
kıdemli  bir  ba savcının,  idarî  olarak  iade 
edilmesi  söz  konusu  olan  ki ilerin  alıkoyulması 
hakkında 
bir 
bakanlık 
kararnamesinin 
uygulanabilirli ine  istinaden  kurdu u  benzerlik 
neticesinde ortaya koydu u kanaatinin, Sözle me 
uyarınca  yeterli  “nitelikleri”  haiz  bir  “kanun” 
addedilemeyece ine karar vermi tir.
121
 
Her  ne  kadar  5.  Madde  1.  Paragraf  (f) 
fıkrası  alıkoyma  süresiyle  ilgili  bir  kısıtlama 
getirmese  de  Avrupa  nsan  Hakları  Komisyonu, 
iade  ya  da  sınır  dı ı  etme  i lemlerinin  “gerekli 
titizlikle”  sürdürülmesi  gerekti ini  belirtmi tir. 
Lynas- sviçre  davasında  Komisyon,  bu  durumu 
u  ekilde açıklamı tır: 
lemlerin  gerekli  titizlik  gösterilerek 
sürdürülmemesi  ya  da  alıkoymanın 
yetkinin 
kötüye 
kullanılmasından 
kaynaklanması halinde hapis uygulaması, 
5.  Madde  1.  Paragraf  (f)  fıkrasına 
aykırıdır. Bu çerçevede Komisyonun, iade 
i lemleri  esnasında  ki inin  alıkonuldu u 
                                                 
121
 6 Mart 2001. 


 
74 
süreyi 
dikkate 
alma 
gerekçesi 
olacaktır...
122
  
Ancak, iade i lemleri esnasında alıkoyma 
uygulamasının  söz  konusu  ki inin  yararına  ya 
talebi  üzerine  uzaması  halinde,  ki i  kendisinin 
uzun  süre  alıkonuldu unu  iddia  edemez. 
Örne in,  X.-Federal  Almanya  Cumhuriyeti 
davasında,
123
  iade  i lemleri  esnasında  ba vuru 
sahibinin  22  ay  alıkoyulmu   olması  haklı 
bulunmu tur,  zira  Alman  makamları  bu  süre 
zarfında Türk hükümetinden, ba vuru sahibi iade 
edildi inde  idam  cezasına  çarptırılmayaca ına 
dair  teminat  alma  do rultusunda  giri imlerde 
bulunmu tur. Kolompar-Belçika davasında da,
124
 
iade  i lemleri  sırasında  ba vuru  sahibinin 
neredeyse  üç  yıl  boyunca  alıkonulmu   olması, 
ba vuru  sahibi  bizzat  pek  çok  ekilde  i lemlerin 
                                                 
122
 Ba vuru No: 7317/76 
123
 Ba vuru No: 9706/83. Ba vuru sahibi bu tür güvenceler 
olmadan iade edilmemi tir. 
124
 24 Eylül 1992. 
gecikmesine  ya  da  ertelenmesine  yol  açtı ı  için 
haklı bulunmu tur.  
Hukuka uygunluk  artı, ulusal kanunların 
niteliklerini  de  kapsar.  Bir  ba ka  deyi le,  ulusal 
kanunlara  eri ilebilmeli  ve  ulusal  kanunlar 
tahmin  edilebilir  ve  yeterince  açık  olmalıdır. 
Ancak,  her  ne  kadar  bu  tür  iddialar  mesnetsiz 
addedilmi   olsa  da
125
  bu  konu  gerekirse 
A HM’ye götürülebilir.  
                                                 
125
 Zamir-Birle ik Krallık davası. Ba vuru No: 9174/80. 


 
75 
III.  Bölüm: Di er özgürlükten 
mahrumiyet gerekçeleri 
 
Yakalama  ve  alıkoyma,  cezaî  yargılama 
dı ındaki i lemler neticesinde de ortaya çıkabilir. 
Bu  i lemlerin  hepsi,  5.  Madde  1.  Paragrafta 
bulunmakta  olup  dar  anlamda  yorumlanmalıdır. 
Yukarıda  ele  alınan  “hukuka  uygunluk”  artı,
126
 
özgürlükten  mahrumiyete  müsaade  edilen 
durumlar  için  de  geçerlidir.  Yakalama  ve 
alıkoymanın  ulusal  kanunlara  ve  Sözle meye 
uygun  olması  ve  keyfî  bir  uygulama  olmaması 
gerekir.  
 
1.  Mahkeme  emri  ve  kanunen 
tanımlanan yükümlülük 
 
                                                 
126
 Bölüm 1.2. 
Sözle menin  5.  Madde  1.  Paragraf  (b) 
fıkrasında,  “bir  mahkeme  tarafından  yasaya 
uygun  olarak  verilen  bir  karara  riayetsizlikten 
dolayı  veya  yasanın  koydu u  bir  yükümlülü ün 
yerine  getirilmesini  sa lamak  için...”  bir 
kimsenin  yakalanması  ve  alıkonulmasına 
müsaade edilmektedir. Yakalama veya  alıkoyma 
halinin  ortaya  çıkmasına  sebep  olan  birinci 
durum, örne in, ki inin mahkemece tayin edilen 
bir  para  cezasını  ödememesi,  bir  tıbbî  muayene 
bedelini  kar ılamaması,  tanık  olarak  mahkeme 
huzuruna çıkmaması, ikâmetle ilgili kısıtlamalara 
uymaması  ya  da  mal  beyanında  bulunmaması
127
 
olabilir. Her halükârda, bu tür bir yükümlülü ün 
mahkemenin  yasal  kararından  kaynaklanması 
gerekir.  Slavomir  Berlinski-Polonya  davasında 
A HM, ba vuru sahibinin zorunlu olarak bir akıl 
hastanesine  kapatılmasının,  söz  konusu  ki i 
hakkında  yürütülen  cezaî  takibat  kapsamında, 
cezaî  sorumlulu un  tespit  edilmesi  için  aklî 
                                                 
127
 Airey- rlanda davası; X.-Avusturya davası; Freda- talya 
davası; X.-Federal Almanya Cumhuriyeti davası. 


Yüklə 3,17 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   21   22   23   24   25   26   27   28   ...   37




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə