“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
414
dana gələn mübahisələrə BĐM-də baxılmasını
təmin etməkdir. Lakin normanın cümlə quru-
luşu düzgün müəyyənləşdirilməyib. Belə ki
normada istifadə olunan “həmçinin” ifadəsi
maddənin bütün mənasını pozub.
Məlum olduğu kimi, BĐM AR vətəndaşları və
ya AR tabeçiliyinda olan hüquqi şəxslər ilə
xaricilik statusu daşıyan şəxslər arasındakı
mübahisələrə baxır. Amma, bunların arasındakı
bütün mübahisələrə BĐM-də baxılması müm-
kün deyildir. Məsələn, AR-da fəaliyyət göstə-
rən xarici şirkətdə çalışan AR vətəndaşının
əmək müqaviləsinin işəgötürən tərəfindən ləğv
edilməsi səbəbi ilə ortaya çıxan mübahisəyə
BĐM-də baxılması mümkün deyildir.
Təbii ki, burada ortaya belə bir sual çıxır. BĐM
hansı növ mübahisələrə baxmaqla səlahiyyət-
lidir? MPM-nin 27-ci maddəsində, “ BĐM-nin
…. şəxslərin iştirakı ilə ona aid olan mübahisə-
lərə baxdığı” qeyd edilir. Yəni, Qanunverici Or-
qan BĐM-nin hansı növ mübahisələrə baxdığını
açıq olaraq tənzimləmir. T əkcə, “ BĐM … ona
aid olan mübahisələrə baxır” ifadəsinə normada
yer verir. Buna görə də, yuxarıdakı sualın cava-
bını qanuna əsasən ver-mək mümkün deyildir.
Praktikada, predmet baxımından YĐM-nin aidiy-
yatına daxil olan, lakin subyektləri MPM-nin
27-ci maddəsinə görə təsbit edilən iqtisadi
(sahibkarlıq) xarakterli mübahisələrə BĐM-də
baxılır.
Bu açıqlamalara istinadən hesab edirik ki, BĐM
dünya praktikasında heç bir yeri olmayan,
əslində qondarma bir məhkəmədir
[25]
. Buna
görə də, tezliklə ləğv edilməlidir. Baxdığı mü-
bahisələr isə, Đqtisad Məhkəməsinin və dola-
yısıyla T icarət Məhkəməsinin aidiyyat sahəsinə
daxil edilməlidir. Bu mümkün deyilsə, BĐM-
nin aidiyyat sahəsini nizamlayan MPM-nin 27-
ci maddəsi aşağıdakı kimi dəyişdirilməlidir.
“ BĐM, AR vətəndaşları və ya AR tabeçiliyində
olan hüquqi şəxsləri ilə xaricilik statusu daşı-
yan şəxslər (yəni, xarici hüquqi şəxslər, xarici
sərmayəli hüquqi şəxslər, beynəlxalq hüquqi
şəxslər, sahibkarlıq fəaliyyətini həyata keçirən
əcnəbilər, vətandaşlığı olmayan şəxslər) ara-
sında meydana gələn, yaxud xaricilik statusu
daşıyan şəxslərin öz aralarında meydana gələn
və iqtisadi mübahisələrə (ticari (sahibkarlıq)
xarakterli mübahisələrə) baxır.
d. Məhkəmələ r Arasındakı Aidiyyat
Münasibəti
da. Ümumi Məlumat
Yuxarıda da qeyd edildiyi kimi, ölkəmizdə,
mülki mübahisələrə Ümumi (Rayon) Məhkə-
rülmeğe başlandıktan sonra yapılan görev
itirazlarında hakim ne yapacaktır? Hakim
AMUK. m32.2’de düzenlenmiş süre zarfında
itirazın sunulmamış olması sebebiyle, yapılan
itirazı reddetmelidir. Fakat ara karar çıkarama-
ması gerekir. Şöyle ki, ara karar çıkardığı halde
itiraz hakkı zamanaşımına uğramış taraf yani
itirazı reddedilen taraf “ istinaf mahkemesine”
şikayette bulunabilecek. Bu ise tatbikatta ciddi
problemlerin ortaya çıkmasına neden olacaktır.
Süresi içinde yapılan itirazı haklı olduğunu
tespit eden hakim görevsizlik kararı vermelidir
(AMUK.m.32.4). Đtirazda bulunan tarafın bu
iddiasının haklı olmadığını tespit ettiği takdirde
ise itirazın reddine karar vermesi gerekir
(AMUK.m.32.4). Hakim her iki kararını gerek-
çeli olarak kabul etmelidir (AMUK.m.32.4).
Alınan bu ara kararın tebliğinden itibaren 15
gün içinde “ istinaf mahkemesine” şikayet ve-
rilebilir (AMUK.m.32.5).
Đkinci yol ise, hakimin kendiliğinden davanın
görev kurallarını uygun açılıp açılmadığını
araştırmasıdır. Şöyle ki AMUK.m.32.3’e göre,
hakim davanın görev kurallarına uygun açılıp
açılmadığını araştırabilir. Tabii ki, burada
önemli iki husus dikkat çekmektedir. Birincisi,
davanın görevli mahkemede açılıp açılmadığı-
nın araştırılmasının hakimin takdirine bırakıl-
mış olmasıdır. Zira, kanun hakimin bu araş-
tırmayı yapmağa mecbur olduğunu de ğil, araş-
tırabileceğini düzenlemektedir. Hakimin bu ko-
nu da geniş takdir yetkisi ile donatılmış olama
tatbikatta kötüye kullanılacağından şüphe edi-
lecektir.
Đkinci husus ise, hakimin, bir davanın görev
kurallarına uygun açılıp açılmadığını araştırma
yetkisinin belli bir süreye tabi tutulmamış
olmasıdır. Yani hakim davanın istenilen aşa-
masında görevsizlik kararını alabilmesi önlen-
memiştir. Yine hakkın kötüye kullanılacağı
şüphesi ortaya çıkacaktır. Bu nedenle Yasako-
yucu her iki husus çözecek düzenlemeleri
yapması gerekir.
SO NUÇ
T arihi gelişim sürecinde, taciri hayatın surtla
geliştiğini ve kendini yenilediğini görmek
mümkündür. Bu gelişim ve yenileme süreci,
ticari (iqtisadi) davaların, uzmanlar tarafından
yargılanmsının amacına uyğun olacağı kanatini
meydana getridi. Bu maksadla, orta asırlarda
“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
415
mələr ilə Đqtisad (T icarət) Məhkəmələri baxır.
Bu baxımdan həmin məhkəmələr arasındakı
aiddiyyat münasibətini təsbit etmək lazımdır.
Məhkəmələr arasındakı “ aidiyyat münasibəti”
anlayışı ilə nəzərdə tutulan, Đqtisad Məhkəmə-
sinin aiddiyyatına daxil olan bir mübahisə
Ümumi (Rayon) Məhkəmədə qaldırıldığı və ya
əksinə olduğu vaxt, məhkəmə hakiminin və (və
ya) mübahisə subyektlərinin hüquqi baxımdan
hansı qaydada hərəkət edə biləcəyinin müəy-
yənləşdirilməsidir. Başqa bir sözlə, məhkəmə
“ aidiyyatının pozulmasını” təhlil etməkdir.
Mövzu T ürkiyə hüququndakı “ iş sahəsi” və
“vəzifə sahəsi” məfhumları baxımından təhlil
edilir. Buna görə, məhkəmələr arasındakı
aidiyyat münasibəti “ iş sahəsi” münasibəti ol-
duğu halda, bir məhkəmə aidiyyata dair pro-
sessual normaları pozaraq mübahisəni öz icra-
atına qəbul edərsə və həmin mübahisəyə dair
qətnamə çıxararsa, həmin qətnamə təkcə bu
pozuntu səbəbi ilə üst dərəcə məhkəmə tərə-
findən ləğv edilə bilməz. Bu ümumi qaydanın
istisnası mövcuddur. Məhkəmələr arasındakı
aidiyyat münasibətinin “ vəzifə sahəsi” müna-
sibəti olduğu halda, bir məhkəmənin aidiyyata
dair prosessual normaları pozaraq mübahisəni
öz icraatına qəbul etməsi və həmin mübahisəyə
dair qətnamə qəbul etməsi halında, həmin
qətnamə sırf bu pozuntu səbəbi ilə üst dərəcə
məhkəmə tərəfindən mütləq surətdə ləğv edilir.
Bu məlumatlar əsasında Azərbaycan qanunve-
riciliyinə görə, mülki hüquq mübahisələrinə
baxan məhkəmələr arasındakı aidiyyat müna-
sibəti təsbit edilməldir. Hesab edirik ki, ölkə-
mizdə Ümumi Məhkəmələr ilə Đqtisad Məhkə-
mələri arasındakı aidiyyat münasibəti “ iş sahə-
si” münasibətidir. Belə ki, MPM-nin 32-ci
maddəsinə görə, “ işdə iştirak edən şəxs (məsə-
lən, cavabdeh)
[26]
mübahisənin məhkəmə aidiy-
yatına etiraz edə bilər. Yenə MPM-nin 32.2-ci
maddəsinə görə, işdə iştirak edən şəxs, məh-
kəmə aidiyyatına olan əsaslandırılmış etirazını
işə mahiyyəti üzrə baxmağa başlanana qədər
bildirməlidir.
Bu göstərişdən məlum olduğu kimi, məhkə-
mənin aidiyyatına etiraz etmək hüququ müəy-
yən bir müddət ilə məhdudlaşdırılmışdır. Yəni,
mübahisə tərəfi həmin etirazı məhkəmə işinin
istənilən mərhələsində deyil, yalnız məhkəmə
işi hazırlığı mərhələsində (MPM.m.165-m.173)
irəli sürə bilər. Çünki, hazırlıq mərhələsi sona
çatdıqdan sonra, mübahisəyə mahiyyəti üzrə
baxılmağa başlanılır (MPM.m.173- 215).
fuar, pazar ve lonca mahkemeleri kuruldu. Bu
mahkmelerin günümüz “T icaret Mehkemele-
rinin” kaynağı olduğu kabul edilmektedir.
Azerbaycan hukukunda daha yeni yeni kabul
edilen “ticari yargı” kavramının esas amacı,
tacirların, taciri faaliyyetinden kaynaklanan “ti-
cari davaların”, bu davalar özel ihtisas ve
tecrübe gerektiridği için, ihtisaslaşmış “Đktisad
(T icaret) Mehkmesinde” yargılanmasının te-
min edilmesidir.
Fakat, Azerbaycan mevzuatında “ticari dava”,
“T icaret Mehkemesi” gibi kavramlar açık
olarak düzenlenmemiştir. Ama, tacirlerın, taciri
ilşkilerinden kaynaklanan “ticari davaları” da
çatısı altında toplayan “ iktisadi davalar” ve bu
davaları yargılayan “ Đktisad Mahkemsi” mev-
zuatda açık bir şekilde düzenlenmiştir. Anlaşıl-
dığı gibi, ülkemizde “ticari davalrın” “ iktisadi
davalırn” bir kolu olduğu kabul edilir ve “ Đkti-
sad Mahkemesi” de mevzuatda açık hüküm
olmasa bile aslinde bir “T icaret Mehkeme-
sidir”, fakat, idari (vergi) davalarını da yar-
gılamakla görevli bir T icaret Mehkmesidir.
Bu durum uygulamada karışıklıklar doğurmak-
tadır. Fikrimize göre, ülkemizde “ iqtisadi mah-
keme prosesi” yerine, “ticari mahkme prosesi”
ve dolayısıyla “ iktisadi dava” yerine “ticari
dava” ve “ Đqtisad Mahkemesi” yerine ise,
“T icaret Mehkemesi” gibi anlayışlar mevzutda
açık bir şekilde düzenlenmelidir. Bele ki,
“ticari mahkme prosesinin”, dolayısıyla “ticari
davanin” ve “T icaret Mehkemesinin” kabul
edilmesi ve mevzuatda düzenlenmsi her şeyden
önce, Azerbaycanda taciretin ve dolayısıyla
ölke iktisadiyyatının gelişimi bakımından
önemlidir.
Ayrıca, halihazırda Đktisad Mahkmesinin iş
sahasına girdiyi kanunen düzenlenen “vergi
davalarını” ve “ diger idari davaları” yargıla-
mak üzre bir “Đdare Mahkemesinin” kurulması
gerekir.
Azerbaycan hukukunda davlar diger ülkelerde
olduğu gibi hukuk davaları, idari davalar, aske-
ri davalar ve ceza davları olmakla sınıflara
ayrılmakla birlikte, aynı mahkeme (yani aynı
hakim) bazen hem hukuk, hem idari hem de
ceza davasına bakabilmektedir. Bu durum tabii
ki çağdaş hukuk düzeninin gereksinimlerine
uygun değildir. Azerbaycan’ın ekonomik gücü-
nü göz önünde tuttuğumuzda bu durumun
mecburiyetten ileri geldiğini deyebiliriz. Fakat
yine aynı mahkeme çatısı altında birden fazla