122
Elә bu vaxt Azәr kişi ilә Cәvahir arvad içәri
girdilәr...
***
- Bacı qurban, sәnin nә günahın vardı?
Danulduzu
ağlaya-ağlaya
başını
pәncәrәyә
söykәyib, içәridә hәlә dә özünә gәlmәmiş
Tәravәtә baxırdı. Dәhlizdәki stulda oturmuş
Xanım arvad әlindәki dәsmalı qatlayırdı:
- A bala, bu iş başımıza gәlibsә, çәkmәliyik, -
dedi. - Ağlama, inşallah, hәr şey yaxşı olacaq.
Heç kim başqasının әvәzinә bәdәl ödәmir. Allah
bundan betәrindәn qorusun.
- Gül kimi oturmuşduq... Mәn bilirdim, hiss
edirdim ki, Yaşarla Tәravәtin arasında nә isә var.
Amma bunun Uyğurun onlara silah çәkmәsinә
gәtirib çıxara bilәcәyi qәdәr ciddi olduğu ağlıma
da gәlmәzdi.
- Bir şeyә tam әmin olmadan heç vaxt belә
danışma, qızım. - Xanım arvad әlini saxlayıb,
qınayıcı nәzәrlәrlә onun üzünә baxdı. – Özün
demirsәn ki, Uyğur adam vuran deyil?!
- Axı hamı belә deyir?!
- Hamı... – istәdi “qәlәt elәyir” desin, amma
gәlәcәk gәlininin xәtrinә dәyәcәyindәn ehtiyat
edib, nisbәtәn yumşaq ifadә seçdi – hamı ayrı,
sәn ayrı. Sәn hamı deyilsәn, hamı da sәn. Sәbr
elәmәk lazımdır. Inşallah, tezliklә hәr şey aşkar
olar.
- Inşallah.
downloaded from KitabYurdu.org
123
Başını aşağı salıb, çarәsizcәsinә razılaşdı Xanım
ana ilә...
***
- Can, can. Anan ölsün, bala! Özünә gәlmisәn?
- Salam, ana! Noolmuşdu ki, mәnә? Hәr şey
qaydasındadır. Narahat jlma.
- Tәki elә olsun.
- Dünәndәn hәkimdәn dә әlli dәfә soruşub.
Inandıra bilirik ki? – Azәr kişi tәmkinini
saxlamağa çalışaraq, oğlunun sözünә qüvvәt
verdi. – Đndi sәn başla, görәk inandıra
bilәcәksәn?
- Gördüm yaxşıdır, inandım. Burnun ağrımır ki?!
- Yox ana, ağrımır. Yaxşıyam, narahat olma.
- Bәs yaxşı, bu Uyğur niyә belә elәdi? Vallah,
deyilәnlәrә inanmağım gәlmir, amma...
- Inanmasan yaxşıdır. Evimizin içindә böyümüş
uşaqdır.
- Nә deyirәm ki? Allah mәrdimәzarın, ara
vuranların bәlasını versin. Bıy, Kәnan... sәnin
burnuna nooldu?
- Heç nә. Axşam Yaşarla zarafatlaşırdıq.
- Ana, sәn qurtardınsa çәkil dur qıraqda, indi dә
mәn öz mәhkәmәmә başlayım. – Atasıgillә
birlikdә gәlәn vә ağlamaqdan gözlәri şişmiş bacısı
Zöhrә bayaqdan anasının danışıb qurtarmasını
gözlәyirdi. Ona da növbә çatdığını görüb, irәli
durdu. – Siz uşaqsınız? Belә dә şey olar? Đndi qız
üstündә adam vururlar bәyәm?! Burda nәsә ayrı
downloaded from KitabYurdu.org
124
şey var. Amma demirlәr. Dünәndәn Kәnanı
mәhkәmәyә çәkmişәm telefonda! Nәdәnsә o da
danışmaq istәmir.
- Ay bacı! Bir az sәbr elәyin, hәr şey yaxşı
olacaq. Bax, onda sәn dә bütün suallarına cavab
alacaqsan.
- Inşallah. Bilirsәn ki, mәn onsuz da sәbirli
adamam. Bayaqdan heç nә demәdiyimi dә
görürdün. Amma qardaş, nә qәdәr dostun varsa,
o qәdәr dә düşmәnin ola bilәr. Çünki sәn elә-
belә, adi adam deyilsәn. Pulun var, mövqeyin
var, “kruqun” var... Demәli, kimlәrsә sәni hәzm
etmәyә bilәr, ya sәn özün ox olub kimlәrinsә
gözünә girә bilәrsәn. Qısası, dediyim odur ki, bir
az ehtiyatlı ol dә, noolar ki?!
Yaşar әlini uzadıb, Zöhrәni qucaqladı:
- Sәn mәnim ağıllı bacımsan – deyib, alnından
öpdü vә yanında oturtdu. Qulağına nәsә
pıçıldayıb, üzünә baxdı. Bacısı da cavabında eyni
hәrәkәti tәkrar elәdi. Deyәsәn, söhbәt Tәravәtlә
bağlıydı. Hәr halda onların mimikalarından belә
tәxmin etmәk olardı. Lap aydın görünәn isә o idi
ki, qardaş da, bacı da bu “gizli söhbәt”dәn
mәmnun qalmışdılar.
Zöhrә
xanım
“mәhkәmәsini”
tәzәcә
yekunlaşdırmışdı ki, Maarif hәkimlә tibb bacısı
Lamiyә xanım içәri girdilәr.
- Sabahınız xeyir! Sizә demişdim axı oğlunuzun
heç nәyi yoxdur!
- Allah sizdәn razı olsun, doxdur.
downloaded from KitabYurdu.org
125
- Sağ olun. Indi isә icazә verin, sarğısını dәyişәk.
– Hәkimin bu sözündәn sonra hamısı ayağa
durdu. Yaşar üzünü hәkimә tutdu:
- Hәkim, olar atam qalsın? Vacib sözüm var.
- Yaşar, qoy hәkim işini görsün. Biz yuxarı -
Tәravәtin yanına baş çәkib gәlәnә qәdәr qurtarar
yәqin.
- Ata, bu çox vacibdir.
- Hәkimә maneçilik etmәk olmaz.
- Yaxşı, onda gözlәyirәm.
Başındakı sarğını tam açdıqdan sonra yaranı
yudular. Hәr şeyin yaxşı olduğunu deyib, yaranın
üstünә dәrman qoymaqla vә lent yapışdırmaqla
kifayәtlәndilәr.
***
- Sәn özün Zöhrә ilә qalx, mәn getmirәm, burda
gözlәyirәm.
- Yaxşı deyil, Cәvahir. Qırx illik dostlarımızdı. Sәn
bu işlәrә hәlә dә şübhә ilә yanaşıran. Boş-boş
şeylәri beynindәn çıxart. Getdik!
- Çox safsan e, Azәr. Hәddindәn artıq. Oğlunun
halını
görә-görә
hәlә
dә
onlara
haqq
qazandırmaq istәyirsәn.
- Cәvahir, Tәravәt ölümdәn qayıdıb, Uyğur da
“içәridә”. Hәlә mәlum deyil ki, sonra nәlәr
olacaq. Bәlkә günahın hamısı elә Yaşardadır?
Sәn isә gedib onlara tәskinlik vermәk әvәzinә,
burda mәnimlә söz gülәşdirirsәn. Bu nә sәnә, nә
dә mәnә yaraşır. Gәl!
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |