_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
83
Məliyin
öldürülməsi
belə
əhvalatlardan
biridir.
Məlumdur ki, eposda Qazan xanın Şöklü Məliyi
öldürməsi bir yox, bir neçə boyda öz əksini tapır və
eyni epizodun bu cür təkrar olunmasının səbəbi
barədə düşünmək lazım gəlir. Bizcə, Qazan xanın
Şöklü Məliyi bir neçə dəfə öldürməsinin çox sadə
səbəbi var: Şöklü Məliyin öldürülməsindən bəhs edən
boyları ayrı-ayrı ozanlar, ayrı-ayrı vaxtlarda, ayrı-ayrı
məclislərdə danışıblar. Ozanlardan biri belə hesab
edib ki, Şöklü Məliyi Qazan xan evi yağmalananda
öldürüb. Başqa biri belə hesab edib ki, Şöklü Məliyi
Qazan xan oğlu Uruzu dustaqlıqdan qurtaranda
öldürüb. Bir ozan da belə hesab edib ki, Qazan xan
Şöklü Məliyi Beyrəyin silahdaşları əsirlikdən xilas
ediləndə öldürüb.
“Dədə Qorqud” boylarının nisbi müstəqilliyini
hadisələrin
xronoloji
ardıcıllığının
pozulması
məqamları da göstərir. Məsələn, ikinci boyda Uruz hə-
lə yetkin igid sayılmır, atası özü ilə səfərə çıxarır ki,
ona ox atmağın, qılınc oynatmağın sirlərini öyrətsin.
On birinci boyda isə Uruz uşaqdır və atasının düşmən
əlində əsir olmasından təsadüfən xəbər tutur. “Dədə
Qorqud” boylarında hadisələrin xronoloji ardıcıllığının
bu cür pozulmasına xüsusi diqqət yetirən X.Koroğlu
yazır: “Güman etmək olar ki, “Qorqud Kitabı”nın tərtib-
çisi hər biri müstəqil yaşayan on iki oğuz boyunu bir
kitabda toplamışdır. “Qorqud Kitabı”nın ayrı-ayrı boy-
larında hadisələrin inkişafındakı qeyri-ardıcıllıqda
təzahür edən kompozisiya nizamsızlığı da bununla
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
84
izah olunur” (5, 193).
“Koroğlu”
kompozisiya
baxımından
“Dədə
Qorqud”
kimi
qurulduğundan
oxşar
vəziyyət
“Koroğlu”da da müşahidə olunmalıdır. Yəni bir-biri ilə
ziddiyyət yaradan məqamlar, məntiqə görə, “Koroğlu”
qollarında da özünü göstərməlidir. Və, həqiqətən,
özünü göstərir. Fikrimizi əsaslandırmaq üçün eposun
Hümmət Əlizadə və Məmmədhüseyn Təhmasib
nəşrlərinə müraciət edək. Eyvazın Çənlibelə gəti-
rilməsindən bəhs edən qollarda Koroğlunun yeddi
gün, yeddi gecə mühasirədə qalıb qorxmasından,
“kişilikdən kəsilməsi”ndən və bu səbəbə görə
övladının olmamasından söhbət açıldığı halda, epo-
sun başqa bir qolunda – “Dərbənd səfəri”ndə
Koroğlunun Həsənbəy (yaxud Həsən) adlı bir oğlunun
olmasından söhbət açılır. “Koroğlu”dakı bu ziddiyyəti
də “Dədə Qorqud”dakı boylar kimi, qolların müstəqilliyi
ilə izah etmək olar. Məsələn, belə düşünmək olar ki,
“Dərbənd səfəri”ni söyləyən aşıq Eyvazı, sadəcə
olaraq, Koroğlunun dəlilərindən biri kimi tanıyır və o,
Koroğlunun cavanlıqda bir neçə gün mühasirədə
qalıb, “kişilikdən kəsilməsi” əhvalatından xəbərsizdir.
(Doğrudan da, eposun Paris nüsxəsində Koroğlunun
nə vaxtsa qorxub “kişilikdən kəsilməsi” və bu
səbəbdən Eyvazı oğulluğa götürməsi motivi yoxdur.
Həmin nüsxədə Eyvaz Koroğlunun ən istəkli dəlilərin-
dən biridir.) Eposda “kişilikdən kəsilmə” məsələsi
aradan götürüləndən sonra Koroğlunun Həsənbəy
(yaxud Həsən) adlı oğlunun olması əvvəlki qollarla
_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
85
ziddiyyət yaratmır. Amma eposda belə “aradan
götürmə”lərə ehtiyac varmı? Ehtiyac yoxdur. Çünki
xatırladığımız səpkidə ziddiyyətlər boyların təbii şəkil-
də təqdim edilməsini göstərən bir əlamətdir. H.Əlizadə
Eyvazın
Çənlibelə
gətirilməsindən
bəhs
edən
“Koroğlunun Türkmən səfəri” qolunu Qazaxda Aşıq
Əlidən; Koroğlunun Həsənbəy adlı oğlunun olmasın-
dan bəhs edən “Dərbənd səfəri”ni isə Tovuzda Şair
Vəlidən toplayıb. Bir aşıq öz ustadından eşitdiklərinə
əsaslanıb Koroğlunun “kişilikdən kəsilməsi”ni nəzər-
diqqətə çatdırır. Başqa bir aşıqsa öz ustadından
eşitdiklərinə əsaslanıb, Koroğlunun yenilməz bir oğul
atası olmasını nəzər-diqqətə çatdırır. Hər iki aşığın
söylədiyi, iki müstəqil qol kimi, eposa daxil edilir və
qollar arasındakı zahiri ziddiyyət məqamları eposun
daxili bütövlüyünə xələl gətirmir. Daxili bütövlüyə xələl
gətirməyən həmin zahiri ziddiyyət məqamı eposun
M.H.Təhmasib nəşrində də müsbət cəhətlərdən biri
kimi özünü göstərir.
Eyni məsələni ayrı-ayrı aşıqlar müxtəlif şəkildə
təqdim edə bilərlər. Bu prinsip H. Əlizadə nəşrində
cüzi miqdarda da olsa, gözlənilib. Məsələn, Koroğlu
dəlilərinin sayı heç də bütün qollarda eyni şəkildə
təqdim edilməyib. Ordubadlı Aşıq Muxtarın söylədiyi
“Koroğlunun Ballıca səfəri”ndə dəlilərinin sayı yetmiş
yeddidir:
Demə ki, Koroğlu təkdi,
Yetmiş yeddi dəlisi var.
Dəmirçioğlu, Bəlli Əhməd,
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
86
Eyvaz, İsabalısı var (2, 117).
Qazaxlı
Aşıq
Əlinin
söylədiyi
“Koroğlunun
Türkmən səfəri” qolunda dəlilərin sayı yeddi yüz
yetmiş yeddidir: “Koroğlu sözünən dediyi kimi, dilnən
də dedi: – Mən xotkarlara, paşalara qan udduran,
tacirlər soyan, alaylar basan qoç Koroğluyam! Mənim
öyladım yoxdu, gəldim Eyvazı aparım, özümə oğul
eləyim, yeddi yüz yetmiş yeddi dəliyə sərdar tikim” (2,
38).
Gəncəli Aşıq İbrahim Qaracaoğlunun söylədiyi
“Koroğlunun Ərzurum səfəri”ndə də dəlilərin sayı
Ordubadlı Aşıq Muxtarın dediyi kimidir:
Bir cıdası vardı başı qoşapər,
Meydana girəndə əsrəmiş bir nər,
Paşalar titrəyər, şahlar tük tökər,
Yetmiş yeddi dəli başı Koroğlu (2, 46).
Aşıq İbrahim Qaracaoğlunun dilindən son misranı
təqdim etdikdən sonra H.Əlizadə Koroğlu dəlilərinin
sayı ilə əlaqədar əlavə qeyd verir: “Bu misranı belə də
oxuyurlar: Yeddi min yeddi yüz yetmiş yeddi dəlinin
başı Koroğlu” (2, 46). Düzdür, misranı bu şəkildə
oxumaq
hecaların
onbirliyə
uyğun
gəlməməsi
səbəbindən mümkün deyil. Buna baxmayaraq,
H.Əlizadənin xatırlatdığımız qeydi folklorun əsas
xüsusiyyətlərindən olan çoxvariantlılığı gözləmək ba-
xımından çox əhəmiyyətlidir. Beləliklə, Koroğlunun
dəlilərinin sayı H.Əlizadə nəşrində üç variantda
təqdim olunur: yetmiş yeddi, yeddi yüz yetmiş yeddi
və yeddi min yeddi yüz yetmiş yeddi.
Dostları ilə paylaş: |