Microsoft Word fuattez doc



Yüklə 31,53 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə31/108
tarix08.09.2018
ölçüsü31,53 Mb.
#67800
1   ...   27   28   29   30   31   32   33   34   ...   108

 
101 
duvara direkt uygulanana kadar farklı çeşitlilikler göstermektedir. Resimlerin dış ya da 
iç  duvarlara  uygulanmış  olmaları  sıvanın  kalınlığını  ve  kalitesini  etkilemektedir. 
Örneğin nemli yüzeylere çok daha özen göstermek gerekmektedir. Buralarda çözülmüş 
kireç  ile  reaksiyona  giren  su  hidrolik  betonlar  oluşturmaktadır.  Ayrıca  sıvanın  alt 
tabakalarında  parçalanmış  kap  parçaları  kullanılarak  su  geçirmezlik  sağlanmaktadır. 
Kireçtaşı  sıva  çoğunlukla  kalsiyum  karbonat  ve  kum  ve/veya  kırılmış  çömlek 
parçalarının bir bütününden oluşmaktaydı.
190
 
Nemli  olan  sıva  üzerine  uygulanan  renklerin  kalıcılığını,  kuruyan  kirecin  yarattığı 
kimyasal birleşme sağlamaktadır. Bu nedenle sanatçılar çalışırken, sadece bir gün içinde 
boyayabilecekleri kadar duvarı sıvamaktaydılar. Antik Dönem için böylesi bir “günlük 
çalışma”  henüz  kanıtlanabilmiş  olmasa  da  yeniden  nemlendirme  yönteminin 
kullanıldığı,  bunun  da  fresko  tekniği  prensiplerine  uygun  olduğu  kabul  edilmektedir. 
Nemlendirme  olasılıkla  sulandırılmış  kireçle  yapılmaktaydı.  Etrüsk  mezar  odalarının 
duvar resimleri üzerinde yapılan kimyasal araştırmalar karışık tekniklerin kullanıldığını 
göstermiştir.  Örneğin  fresko  tekniğine  uygun  ıslak  zemin  üzerine  bir  yüzey  rengi  ve 
secco  uygulamalı  ikinci  bir  boya  tabakası  gibi.  Bağlayıcı  olarak  tempera  tekniği 
uygulanmış,  kazein  esaslı  tutkallar  kullanılmıştır.  Yüksek  kaliteli  Roma  devri  duvar 
resimlerini son derece parlak ve kalıcı olmalarının nedeni zeminin çok iyi hazırlanması 
ve  her  tabaka  uygulanırken  bir  öncekini  iyice  kurumasının  beklenmesidir.  Resim 
tamamlandıktan  sonra  kalıcılığının  sağlanması  için  üzerine  bir  cins  balmumundan 
koruyucu tabaka sürülmektedir.
191
 
 
4.2. KULLANILAN RENKLER 
Antik  kaynaklardan  resim  konusunda  edindiğimiz  bilgiler  sadece  ressam  isimleri  ve 
resim üslupları ile sınırlı değildir. Plinius
192
 ve Vitruvius
193
 toprak, mineraller, bitkisel 
                                                 
190
 Siddall 2006, 22. 
191
 Scheibler 1994, 87. 
192
 Nat. Hist. XXXIII, 158-163; XXXV, 30-50 
193
 De Architectura, VII-XIV 


 
102 
ve  hayvansal  kaynaklı  boyalar  hakkında  da  ayrıntılı  bilgiler  vermektedirler.  Plinius 
Naturalis Historia
 adlı eserinde sanatın kaynağı ve tarihçesi hakkında uzun bir bilgiler 
vermesinin  yanı  sıra  pigmentleri  ve  teknikleri  de  tartışmaktadır.  Bu  teknik  bilginin 
büyük  bölümünü  Theophrastus’un  De  Lapidibus’undan  (M.Ö.  4.  yüzyıl)  ve  duvar 
resimlerinin  malzemelerini  ve  tekniklerini  tartışmış  olan  mimar  Vitruvius’un 
çalışmalarından  edinmiştir.
194
  Roma  sanat  eserlerinde  kullanılan  pigmentlerin  bilimsel 
analizleri  oldukça  yeni  bir  gelişmedir.  Son  yıllarda  Roma  resim  sanatında  kullanılan 
pigmentler üzerine yapılan çalışmalarda Optical polarizing light ve elektron mikroskop 
başta olmak üzere çeşitli teknikler uygulanmıştır.
195
  
Plinius  pigmentleri  “florid”  (parlak)  ve  “austere”  (koyu)  olmak  üzere  iki  ana  gruba 
ayırmaktadır.  florid  pigmentler:  armenium  (vermillion,  azurit),  chrysocolla  (malakit), 
cinnabaris 
(zincifre),  indigo  (çivit),  solder  (altın)  ve  tyrian  moru  (parlak  mor)  olarak 
saymaktadır.
196
  Bu  pigmentler  sanatçıya  işveren  tarafından  sağlanmaktaydı.  Austere 
pigmentler  arasında  sayılan  aşıboyası,  yeşil  toprak  renkleri,  kireçtaşı  ve  Mısır  Mavisi 
olarak  bilinen  sentetik  bir  bileşim  bulunmaktaydı.  Bu  pigmentler  sanatçı  tarafından 
karşılanmaktaydı.  Sarı  arsenik  ve  kırmızı  arsenik  zehirli  pigmentlerdir.  Bu  yüzden 
sanatçılar  tarafından  daha  az  kullanılmışlardır.  Starbon’a  göre,  sağlığa  zararlı 
olmasından  dolayı  Anadolu’da  arseniğin  çıkartılması  için  madenlerde  mahkumlar 
çalıştırılmıştır.
197
 
Beyaz: 
Plinius ve Vitruvius tarafından listelenen oldukça fazla beyaz çeşidi, bulunup çıkarıldığı 
yere göre adlandırılmıştır. 
                                                 
194
 Siddall 2006, 19. 
195
 Bearat – Fuchs – Maggetti – Paunier 1996, 35-62. 
196
 Nat. Hist. XXXV, 12. 
197
 Geographika III, C560, 40. 


 
103 
Melinum
:  Melos  beyazı  dört  esas  renkten  biridir.  Plinius,  en  iyisinin  Melos  adasında 
elde  edildiğini,  Samos  adasında  çıkanın  yağlı  olduğu  için  ressamlar  tarafından 
kullanılmadığını belirtir.
198
 
Eretria terrae
: Euboia adasındaki Eretria’dan elde edilen bu toprak boya kül renklidir. 
Plinius bu rengi Nikomakhos ve Parrhasios’un kullandığını da kaydetmiştir.
199
 
Cerussa 
(üstübeç):  Kurşun  ve  sirke  ile  hazırlandığı  anlatılmış,  doğal  “cerussa” 
toprağının  Smyrna’da  Theodotos’un  arazisinden  çıkarılmış  olduğu  kaydedilmiştir.
200
 
Yanmış cerussa, rastlantı sonucu bulunmuş ve Nikias tarafından kullanılmıştır. Bu renk 
gölgelemede uygulanmıştır. 
Paraetonîum
:  Mısır’da  bir  yerden  adını  alan  bu  rengin  çamurla  karışmış 
denizköpüğünden  oluştuğunu  ve  bu  nedenle  içinde  küçük  kabuklar  bulunduğunu 
anlatmıştır Plinius.
201
 Beyazların en yağlısı ve sıva için en uygun olanıdır. Duvarlarda, 
resim yüzeyinin hazırlanmasında astar boya olarak kullanılmıştır. 
Creta  Selinusia
:  dalgalı  beyaz  renktir.  Resimde  kadın  teninin  parlaklığını  vermekte 
kullanılmıştır.
202
 Bu beyaz toprağın Kilikia’dan mı, yoksa Sicilya’daki Selinus’dan mı 
elde edildiği bilinmemektedir. 
Bu malzemelerle ilgili jeolojik tortuları belirlemek zordur, ancak içlerinde çini kili ve 
kaolinit ve montmorillonite (doygun toprak) mineralleri içeren diğer topraklar oldukları 
düşünülmektedir. “Yüzük beyazı” adı verilen bir diğer beyaz “tebeşir” ve kırılmış cam 
karışımıdır. Plinius göre, bu adın verilmesinin nedeni, yüksek sınıftaki insanların yüzük 
taşlarının  bu  maddeden  yapılmış  olmasıdır.
203
  Bir  diğer  beyaz  elde  etme  yöntemi  ise 
kurşunun sirke içine bırakılması sonucu oluşan “aeruca” adlı kurşun beyazıdır.
204
 Beyaz 
pigmentler boyamada saf halde kullanılmaktaydı. Bunun yanı sırada diğer pigmentlerin 
                                                 
198
 Nat. Hist. XXXV, 37. 
199
 Nat. Hist, XXXV, 38. 
200
 De Architectura, VII, 12. 
201
 Nat. Hist, XXXV, 36. 
202
 Nat. Hist. XXXV, 46 ve 48. 
203
 Nat. Hist. XXXV, 30. 
204
 Onurkan 1994, 146. 


Yüklə 31,53 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   27   28   29   30   31   32   33   34   ...   108




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə