100
elektroenergetika məhsullarının isethsalına, neft və qazın
istehsalnaı, dəmir və çuqun istehsalına, kimyəvi məhsullar
istehsalı hesabına və s. görə dünyada ikinci yeri tutmuşdur
1
.
Stalin SSRİ-ni aqrar statuslu ölkədən böyük sənaye
ölkəsinə çevirdi.
Kasıb cəmiyyətlər üzərində siyasi təzyiqlərlə
elmi-texniki potensialın və bol sərvətlərin vəhdəti, kompleks
ə
laqələr inkişafı meydana gətirə bilir. Burada demokratik
inkişafdan fərqli əsaslar ondan ibarət olur ki, insanlıq
dəyərləri nəzərə alınmır. İslahatçılıq əvəzinə sərt tədbirlər
həyata keçirilir. Bu dəyərlər də kompleks xarakter kəsb edir
və insanların xoşbəxt həyatının əsaslarını təşkil edir. Nəzərə
almaq lazımdır ki, SSRİ sənayesində həbsdə olanların,
ə
sgərlərin və tələbələrin ucuz işçi qüvvələrindən istifadə
edilirdi və onlar istismar olunurdular.
Ümumiyyətlə isə totalitarizm və diktatura daha çox
dağıdıcı effekt verir. Məsələn, faşist diktaturasının məhvini
bunas misal çəkmək olar. Eləcə də Qədim Afinanın Perikl
ə
srinə-“Elladanın çiçəklənməsi” dövrünə b.e.ə. 431-ci ildə
Afina ilə Sparta arasında məhvedici əyalət müharibəsi ilə son
qoymuş “Otuzların” müstəbidliyini buna nümunə göstərmək
olar. Eləcə də qeyd etmək olar ki, SSRİ dağıldıqdan sonra,
avtoritar rejimdən yaxa qurtaran bütün respublikalar öz-
özünə inkişaf yollarını tapdılar, 15-20 il ərzində çətin inkişaf
yolu-iqtisadiyyatda və cəmiyyətdə sosializm və kommunizm
ideologiyası üzərində qurulan inzibati planlaşdırmadan-
sərmayə əsaslı istehsalat və sərbəst bazar münasibətlərinə
keçid yolu, keçdilər və yeni-yeni iqtisadi, siyasi, mədəni və
ictimai nailiyyətlər əldə etməyə başladılar.
Liberal siyasət də iqtisadi inkişafa bağlı olur. Belə ki,
liberallıq həyata ideal baxışların və reallığın əsaslarını
müəyyən etdiyindən, qeyd etmək olar ki, tərəflər arasında
liberal vəziyyətlər də əsasən iqtisadi maraqların yüksək
1
Народное хозяйство СССР в 1960 году.-Госстатиздат ЦСУ СССР,
1961.
101
səviyyəsi ilə əlaqəli olur. Yalnız maraqları yüksək səviyyədə
təmin edilmiş cəmiyyətlər müqayisədə nisbətən ideal
cəmiyyətlər hesab edilə bilir. Liberal cəmiyyətlərdə idarəetmə
rejimləri də yumşaq olur və hakimiyyətlə vətəndaşlar arasında
qarşılıqlı
qəbuledilənlik
və
kompromislik
(razılıq)
vəziyyətləri yaranır. İdarəetmə yumşaq olanda dövlət daxilində
düzən (nizam, qayda) məsələləri də təkmil olur. Onu da qeyd
etmək olar ki, liberal cəmiyyətlər daxilən özünümüdafiə
qabiliyyətinə malik olur. Çünki dəyərlər yüksək olduğundan
insanlar həmin dəyərlərin qorunub saxlanmasına çalışırlar və
bunun uğrunda vahid mübarizə təşkil edirlər. Məsələn, inkişaf
etmiş cəmiyyətlərdə hüquqlar pozulduqda, dəyərlərin itirilməsi
təhlükəsi ilə üzləşən insanlar kütləvi etiraz asksiyaları həyata
keçirirlər və hakim tərəfə (hakimiyyətə) qarşı çıxırlar, müxtəlif
üsullarla (mitinqlər, tətillər, etiraz yürüşləri, aclıq aksiyaları və
s. təşkil etməklə) təzyiq göstərirlər. Dəyərlər üçün müvafiq
olan,
tələb
edilən
komplekslərin
tərkibi
müəyyən
komponentlərdən formalaşır. İnsanlar daima yüksəkliyə, aliyə,
müsbət dəyərlərin çoxluq təşkil etdiyi məkanlara doğru can
atırlar. Onlar həyatlarında nələrisə itirmək təhlükəsi ilə
üzləşirlər. Bu baxımda da dövlət və cəmiyyət insanlar üçün
dəyər mənbələri və vasitələri hesab edilməlidir. Liberallıq
demokratiyanın tərkibini formalaşdıran rejim və vəziyyət
olduğundan ideallığa söykənir. Çünki demokratiya anlayışının
özü də ideal məzmunludur və tərkibi ideal fikirlər cəmindən
dolğunlaşır. Demokratik cəmiyyətlərdə düzən, idarəetmə
qaydaları da maraqlara xidmət edir.
Qeyd: demokratiyanın –burada insanların hüquqları ilə
bağlı olan məsələlərin- mütləq əsaslı son və yüksək həddi
yoxdur. Bu, inkişafa, bu baxımdan da sosial-rifahın təmin
edilməsi səviyyəsinə bağlıdır. Eyni zamanda məkanlar və
cəmiyyətlər arasındakı elementlərin vəziyyətinin müqayisəsi
ilə əlaqəlidir. İnkişaf olduqca, yeni elementlər əlaqələrini və
birliyini əks etdirən vəziyyətlər ortaya çıxdıqca, zaman da