Microsoft Word Kitab111 Восстановлен
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
677
Kəlbi‐əqur, kəlbi‐səqər – alçaq it Kəlbi‐kəmtərin – ən əskik it Kəlisa – kilsə Kəman – yay Kəmin – pusqu; aciz, həqir Kəmsipah – az sayda qoşun Kərbü bəla – qəm və bəla, müsibət Kəsrəti‐qəm – qəmin çoxluğu Kəşidə – çəkilmiş, düzülmüş Kəşti – gəmi Kətf – çiyin Kibr – təkəbbür Kinə – kin‐küdurət Kişvər – ölkə Kövkəb – ulduz Kufə – İraqda şəhər. Bağdadın 170 km şimalında, Nəcəfin 10 km şimal‐ şərqində, Fərat çayının kənarında yerləşir. Kufəyan – kufəlilər Kufi – kufəli Kuh – dağ Küffar – kafirlər Külsum – Ümm Külsum. Zeynəbi‐süğra da (kiçik Zeynəb) deyirlər. Həzrət Əli (ə)‐ın və Həzrət Fatimə (s.ə)‐nın qızı, İmam Hüseyn (ə) və Həzrət Zeynəbin bacısıdır Kürki‐Buxara – Buxara kürkü
Qabil – ilk insan və ilk peyğəmbər olan Adəm (ə)‐ın oğlanlarından biri. Qadirü Qəhhar – sonsuz qüdrət sahibi olan Allah (c.c) Qadisiyyə – Kufə yaxınlığında qəsəbə Qafilə – karvan Qaib – gözdən uzaq olan Qaili‐Qur`an – Qurana inanan Qaim – bur. mövcud olma 678
Qalu bəla – Allah‐təala ruhları yaratdıqdan sonra: “Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?” (Ələstu birabbikum) – soruşmuş, onlar da: “Bəli, Rəbbimizsən!” – deyə cavab vermişdilər. (Əraf, 172) Qarəpuş – qara geymək Qarun – Musa peyğəmbər (ə) zamanında yaşamış çox dövlətli bir şəxs olmuşdur. Musa (ə)‐ın duasından sonra var‐dövləti ilə birlikdə yerə batmışdır. Qasim – İmam Həsən (ə)‐ın oğlu. Aşura günü qəhrəmancasına vuruşmuş və şəhid olmuşdur. Qeydi‐tənab – kəndirə bağlı, əsir Qəbih – çirkin Qəbzeyi‐şəmşir – qılıncın dəstəsi Qədi‐rə`na – gözəl qədd‐qamət Qəfa – baş Qəffar – günahları bağışlayan Allah‐təala (c.c) Qəhr – qəzəb Qəhri‐əzim – böyük qəzəb Qələm – bur. kəsilmiş Qələt – səhv Qəltidə – bulaşmış Qəmçi – qamçı Qəmər – ay Qəmxar – qəm zamanı təsəlli verən Qəmkeşidə – qəm çəkən Qəmküsar – qəm zamanı təsəlli verən Qəmzədə – kədərli, qəmli Qənbər – Həzrət Əli (ə)‐ın sadiq, vəfalı xidmətçisi Qəndab – şərbət Qəribi‐Kərbəla – İmam Hüseyn (ə)‐a işarədir Qərq bəxun – qana qərq olmuş Qərqi‐ahən – bur. dəmirə bürünmək Qəsəm – and Qəsri‐cinan – cənnət qəsri Qəssal – mürdəşir, ölüyuyan Qəşş – ürəyi getmə Qət` – kəsmə, biçmə Qətlgah – adam öldürülən yer 679
Qəvi – qüvvətli Qəyur – qeyrətli Qəyy – qusma, qaytarma Qəza – tale Qəzavü qədər – alın yazısı Qəzənfər – aslan, şir. Həzrət Əbbasın ləqəblərindən biri Qiladə – boyunbağı, həmayil Qilaf – qın, silah qabı Qissə – hekayə Qit`əbəqit`ə – parça‐parça Qövmi‐dun – alçaq insanlar Qövmi‐Lut – Qurani‐Kərimdə adı çəkilən peyğəmbərlərdən biri olan Lut (ə) peyğəmbərin qövmü. Bu qövm öz peyğəmbərinin sözünə qulaq asmayaraq yollarını azmış və məhv olmuşdular. Qövmi‐naşinas – tanımayanlar, bilməyənlər Qövmi‐şərir – şər əhli, yaramaz insanlar Qövmi‐yəhud – yəhudilər Qövmi‐zülam – zalım tayfa Qövsü quzeh – göy qurşağı Qövr – yaranın yenidən baş açması Qumri – qumru quşu Qutəvər – suya batıb‐çıxan, qərq olan Qübar – toz; qəm, kədər Qübaralud – toz basmış Qübur – qəbr, qəbrlər Qülqülə – gurultu, hay‐küy, səs‐küy Qürfəvü bam – eyvan, çardaq, dam Qürub – günəşin batması; yox olma Qüsl – cənazənin xüsusi qaydalarla yuyulması L
Laməhalə – şübhəsiz Laməkan – məkanı olmayan Laməzhəb – dini‐imanı olmayan Leyli‐vəhşət – təklik, yalnızlıq gecəsi. İnsanın vəfatının birinci gecəsi. Leylü ruz – gecə‐gündüz 680
Leylü nəhar – gecə və gündüz Leyla, Ümmi Leyla – Əbu Mürrə Səqəfinin qızı, Həzrət İmam Hüseyn (ə)‐ ın zövcəsi, Əli Əkbərin anası Ləb – dodaq Ləbaləb – ağzınacan dolu Ləbbeyk – bəli, hazıram, gəldim Ləbriz – dop‐dolu Ləhzə – an Ləxtəbələxtə – laxta‐laxta Ləin – lənətə gəlmiş Lə`li‐Bədəxşan – Bədəxşan ləli. Bədəxşan ləl‐cəvahiratı ilə məşhur olan yerin adıdır. Ləng – bur. dayanma, durma Ləngər – lövbər Lə`ni‐İlahi – Allahın lənəti Ləşkəri‐bihəya – həyasız qoşun. Yəzidin qoşununa işarədir. Licam – yüyən Liva – bayraq Lö`lö`yi‐həmra – qırmızı dürr Lüccə – dənizin dibi
Madər – ana Mah, məh – ay Mahi‐Mədinə – Mədinənin ayı. Cənab Əli Əkbərə işarədir Mahi‐Bəni Haşim – (Qəməri‐Bəni Haşim) Bəni Haşim qəbiləsinin ayı. Həzrət Əbbas nəzərdə tutulur Mahi‐münir – nurlu, işıqlı ay Mahir – bur. mehr bağlamaq, bağlanmaq Mahliqa – ay üzlü Mahmənzər – aya bənzər, aya oxşar Mahtəl`ət – ayüzlü, camallı Mail – meyl edən Malü mənal – mal, dövlət Mar – ilan 681
Maridi‐bidin – dinsiz Marid. Həzrət Əbbas tərəfindən öldürülmüş sərkərdə Masiva – Allahdan başqa hər şey, maddi aləm Matəmsəra – yasxana Mehman – qonaq Mehr – günəş, gün; məhəbbət, sevgi Mehrab – məscidlərdə qiblə cəhətdəki divarda qayrılmış və pişnamazın önündə durub namaz qıldığı oyuq Me`rac – Məhəmməd (s) Peyğəmbərin Allahın dərgahına çıxması Meymənə – ordunun sağ qolu, sağ cinah Meysərə –ordunun sol qolu, sol cinah Mə`bud – ibadət olunan, Allah‐təala Mə`cər – üz örtüsü Məcmu` – ümumi Məcruh – yaralı Məddi‐nəzər – nəzərə alınmış, göz işlədikcə görünən yer Mədfən – məzar, qəbir Mədinə – şəhər; Hicazda (Səudiyyə Ərəbistanı) Məhəmməd Peyğəmbərin (s) mübarək türbəsi yerləşən şəhər. İslamiyyətdən əvvəl adı Yəsrib idi. Mədədkar – köməkçi, yardıma gələn Məğzi‐üstüxan – sümüyün iliyi Məğmum – qəmli, qüssəli Məhal – çətin, qeyri‐mümkün Məhparə, mahparə – ay parçası, gözəl Məhzun – hüznlü Məhbub – sevimli dost Məhmudi‐Həqq – Məhəmməd Peyğəmbərə (s) işarədir Məhərrəm – qəməri təqvimin birinci ayı. Kərbəla faciəsinin baş verdiyi ay. Məhməl – kəcavənin bir növü Məhməli‐zərnigar – zərli kəcavə Məhasin – bığ‐saqqal Məhcəbin – alnı ay kimi parlaq, gözəl Məhmiz – mahmız Məhşər – axirət günü Məhtab – aydınlıq gecə Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|