Microsoft Word Kitab111 Восстановлен
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
682
Məhzər – hüzur Məxfi – gizli Məxrəc – xaric olma, çıxma Məlaik – mələklər Məlaikani‐müqərrəb – Allaha ən yaxın olan mələklər Məlamət – məzəmmət, qınama Mələkül‐mövt – ölüm mələyi, Əzrail (ə)‐a işarədir Məlul – kədərli, qüssəli Məl`un – lənətə gəlmiş Mə`mən – qorxusuz, təhlükəsiz Məmlüv(v) – dolu Mə`mun – Abbasi xəlifəsi Məmzuc – qarışıq, qarışmış Mənnan – mərhəmətli, səxavətli olan Allah‐təala (c.c) Məkkə – Hicazda (Səudiyyə Ərəbistanı) Kəbə evinin yerləşdiyi və Həzrət Məhəmməd (s)‐in doğulub boya‐başa çatdığı müqəddəs şəhərin adı Məkr – hiylə Məqal – söz, söyləmə Məqhur – tabe edilmiş Mərd – kişi Mərizi‐bimədədkar – köməksiz xəstə Mərizi‐təbdar – qızdırmalı xəstə Mərkəb – minik heyvanı Mərvan – Mərvan ibn Hikəm Əhli‐Beytin (ə) qatı düşmənlərindən və Bəni Üməyyənin məsləhət verənlərindən idi. Məryəm – İsa (ə)‐ın anası Mərtəbə – dəfə Mərqəd – yataq; məzar, qəbir Məsa – axşam Məsəli‐hübab – qabarcıq kimi, köpük kimi Məscidül‐Əqsa – Beytül‐Müqəddəsdə müsəlmanların ilk qibləsi olmuş məscid. Əsası Davud (ə) tərəfindən qoyulmuş, Süleyman (ə) tərəfindən tamamlanmışdır. Məsmum – zəhərlənmiş Mə`sum – günahsız Mə`sumə – İmam Musa ibn Cəfər (ə)‐ın qızı, İmam Rza (ə)‐ın bacısı Məsrur – şad, şən 683
Məşk – tuluq Məşriqeyn – şərq və qərb Mətbəxsəra – mətbəx Mətləbi‐talib – istəyənin məqsədi Mətləbi‐xəfa – gizli məqsəd Məzhəb – yol, məslək, din Məzid – artma, çoxalma Mə`zur – üzürlü Miğfər – dəbilqə; qalxan Mina – Məkkənin şərqində dağlıq bir yerdir. Ərəfat yolunun üstündə yerləşən bu yerdə hacılar qurban kəsirlər. Minacat – Allaha xitabən yazılmış klassik şeir forması Mişkbar – müşksaçan, ətirsaçan Miri‐hüda – hidayət rəhbəri Mizan – tərəzi Möhnəti‐üzma – böyük əzab‐əziyyət Mövc – dalğa Mövla – ağa Muxtar – azad, müstəqil Murü mələx – qarışqa və milçək Musayi‐kəlim – Üluləzm peyğəmbərlərdən biri. Tövrat ona nazil olmuşdur. Tur dağına çıxıb Allah‐təala ilə heç bir vasitəçi olmadan danışdığına görə ona Kəlimullah (Allahla danışan) deyirlər. Museyi‐Cəfər – yeddinci İmam Musa ibn Cəfər (ə) (İmam Museyi‐Kazım) Harun ər‐Rəşid tərəfindən zəhər içirilərək öldürülmüşdür. Qəbri İraqın Kazımeyn şəhərindədir. Muy – tük, saç Müaf – əfv, bağışlama Müamilə – rəftar, hərəkət Müaviyə – Müaviyə ibn Əbu Süfyan. Əməvilərin birinci xəlifəsi. Əhli‐ Beytin (ə) qatı düşmənlərindən biri. Yəzidin atası. Mübah – izin verilmiş Mübəddəl – dəyişdirilmiş, əvəz edilmiş Mücavir – ziyarət edən Mücəssəm – xəyalən cism halına girmiş, canlanmış bir şey Müctəba – seçilmiş, bəyənilmiş. İmam Həsən (ə)‐ın ləqəblərindən biri Müdam – həmişə, davamlı olaraq 684
Mühən – möhnətlər, dərdlər Mühəqqər –təhqir olunmuş, alçaldılmış Mühəyya – hazır Mühibb – sevən; dost Müəddəb – ədəbli, nəzakətli Müəssir – təsir edən Müəttər – ətirli Müəzzəm – əzəmətli Müəzzin – azan verən Müin – köməkçi, yardım edən Mükatibani‐qəza – insan taleyini yazan katiblər (mələklər) Mükəddər – kədərli, qəmli Mükərrər – təkrar Müqabil – qarşı, üzbəüz Müqəddəm – bur. rəhbər Mülhəq – qatılmış, əlavə edilmiş Mültəfit – iltifat edən Mültəci – pənah aparma Münafiq – ikiüzlü, riyakar Münəvvər – işıqlı, nurlu Münkir – inkar edən Münqizi‐bidin – dinsiz Münqiz. Mürrə ibn Münqiz Əbdi, Əli Əkbərin qatili
Münşəqq – parçalanma Müntəzir – gözləyən, intizar çəkən Mürəttəb – tərtib olunmuş Mürğ – quş Mürğvəş – quş kimi Mürüvvət – bur. mərhəmət, şəfqət Mürtəza – seçilmiş, bəyənilmiş. Həzrət Əli (ə)‐ın ləqəblərindən biri Müsafir – səfərə çıxmış Müsafirət – səfərə çıxmaq Müshəf – Qurani‐Kərim Müsəlləm – təslim edilmiş Müslim – müsəlman Müslim – Müslim ibn Əqil İmam Hüseyn (ə)‐ın əmisi oğlu idi. İmam Hüseyn (ə)‐ın Kufəyə göndərilmiş xüsusi nümayəndəsi idi. 685
Müstəfa – seçilmiş, bəyənilmiş; Məhəmməd Peyğəmbərin (s) ləqəblərindən biri Müşəxxəs – müəyyən Müşkilgüşa – çətinlikləri həll edən Müştaq – arzulayan, can atan Mütəhəmmil – dözən, qatlaşan Müttəsil – ara vermədən Müttəli – xəbərdar Mütəlla – zərli, qızıl suyuna çəkilmiş Mütərra – təravətli Müzəyyən – bəzəkli Müzməhill – alt‐üst olmuş, məhv olmuş Müztər – məcbur, naçar, iztirablı, sıxıntılı
Nabəkar – yaramaz Naçar – əlacsız Nadim – peşiman Naibi‐Şahi‐Lafəta – Həzrət Əli (ə)‐ın canişini. Məhəmməd Peyğəmbərin (s) belə bir kəlamı var: “La fəta illa Əli, la seyfə illa Zülfiqar” – Əli kimi oğul yoxdur, Zülfüqar kimi qılınc. Naibi‐şiri‐Xuda – Allahın Şirinin (Həzrət Əli) canişini Naibi‐Şahi‐Nəcəf – Nəcəf Şahının (Həzrət Əli) canişini Naqəsəvar – dəvəyə minmiş Nam – ad Namdar – adlı‐sanlı Nameyi‐ə`mal – əməl dəftəri Namə – məktub Namurad – muradına yetməyən Nagah – birdən, təsadüfən Nalan – ağlar Naləkünan – fəryad edərək, inləyərək Nan – çörək Nar – od, atəş Napədid – görünməz Nasirü ənsar – yaxın köməkçilər Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|