Microsoft Word Kitab111 Восстановлен
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
686
Natəvan – zəif, gücsüz Navək – ox Ney – qamış; qamışdan qayrılmış tütək Neynəva – İmam Hüseyn (ə)‐ın şəhadətə yetişdiyi yerin adı. Nəbi – xəbər gətirən (peyğəmbər) Nəcəf – İraqda Həzrət Əli (ə)‐ın dəfn olunduğu şəhər Nəhar – günorta Nəhr – çay Nəhy – qadağan olunmuş Nəfxi‐sur – qiyamət günü İsrafilin sur çalması Nəqqarə – nağara Nəqli‐məkan – bir yerə getmə, yer dəyişmə Nəmrud – İbrahim peyğəmbərin (ə) zamanında yaşamış zalım bir hökmdar olmuşdur. İbrahim (ə)‐ı oda atdırmış, lakin Allah‐təala öz peyğəmbərini oddan xilas etmişdi. Nə`rəkünan – nərə çəkərək Nəsb – dikmə, sancma Nəsrin, nəstərən – çiçək növləri Nə`ş – cənazə Nəşvü nüma – böyüyüb artma Nəva – avaz, səs, nəğmə; muğam adı Nəvaxan – oxuyan; nalə edən Nəzarə – baxmaq, gözdən keçirmə Nigah – baxma, nəzər Nigahban – gözətçi, qarovulçu Nigahdar – qoruyan, saxlayan Nihan – gizli Nilufər – nilufər, suzanbağı Nik – yaxşı Nikolay Romanoviç – sonuncu rus imperatoru II Nikolay nəzərdə tutulur Nim – yarı Nimşəqq – yarıya bölünmüş Nisar – səpmə, dağıtma; qurban Niyran – od, cəhənnəm Nöhüm – doqquzuncu Növbəhar – yazın əvvəli, bahar Növcəvan – yeniyetmə 687
Növgüli‐şükufteyi‐tər – yeni açılmış qızılgül Növkədxuda – yeni ailə qurmuş gənc Növki‐cida – nizənin ucu, nizənin başı Növhə – əsasən Kərbəla şəhidlərinə həsr olunmuş hüznlü şeir Növhəxan – növhə oxuyan Növgül – tər qızılgül Növrəs – bur. cavan Növrəsid(ə) – yeniyetmə Növrəstə – yeniyetmə Nuri‐eyn – gözün işığı Nuri‐düeyn – iki gözün işığı Nuhi‐nəbi – Nuh peyğəmbər (ə) Nuri‐bəsər – göz uşağı Nuzdəhüm – on doqquzuncu Nümayan – görünən, zahir olan Nüzul – aşağı enmə, nazil olma
Ömər ibn Sə`d ibn Vəqqas – İbn Səd adı ilə məşhurdur. Kərbəlada İmam Hüseyn (ə)‐la vuruşan İbn Ziyad qoşununun komandanı idi. Əhli‐Beyt (ə)‐ın ən qatı düşmənlərindən biri idi. Övc – bir şeyin son, ən yüksək nöqtəsi Övd – qayıtma, təkrarlama Övn – Övn ibn Cəfər ibn Əbu Talib (Cəfəri‐Təyyarın oğlu) Kərbəla şəhidlərindəndir. Övn – Övn ibn Abdullah ibn Cəfər. Həzrət Zeynəbin oğlu. O biri qardaşı Məhəmmədlə birlikdə aşura günü şəhid olmuşdur. Övn – Övn ibn Əli ibn Əbu Talib. Kərbəla şəhidlərindəndir. Övliya – vəlilər, başçılar; Allahın dostları Övsaf – vəsflər Övza – vəziyyət, durum
Pabəsər – başdan‐ayağa Pabəstə – ayağı bağlı, əsir, dustaq 688
Padşahi‐fəthi‐Hüneyn – Hüneyni fəth edən padşah. Həzrət Əli (ə) nəzərdə tutulur Padşahi‐məhşər – məhşər gününün padşahı. Bur. İmam Hüseyn (ə) nəzərdə tutulur Padşahi‐Kərbəla – Kərbəla şahı, İmam Hüseynə (ə) işarədir Padşahi‐təşnəcigər – ciyəri susuz padşah, İmam Hüseynə (ə) işarədir Pa(y) – ayaq Pabus – ayaq öpmə Pamal, paymal – ayaq altında qalma, məhv olma Pas(i)ban – gözətçi, qarovulçu Peykan – ox Peykər – bədən Pəjmürdə – əzgin, solğun Pəlid – alçaq Pənctəni‐Ali‐Əba – Məhəmməd Peyğəmbər (s)‐in özü, qızı Həzrət Fatimə (s.ə), kürəkəni və əmisi oğlu Həzrət Əli (ə), sevimli nəvələri İmam Həsən (ə) və İmam Hüseyn (ə)‐dən ibarət əba əhli, Əhli‐Beyt (ə) Pərşikəstə – qanadı sınmış Pərəstar – qulluqda durma Pərişan – dağınıq, kədərli Piçidə – dolaşmış Pirəhən, pirahən – köynək Pirü cəvan – qoca və gənc Piş əz – qabaqca, öncə Pişva – rəis, başçı Pişvaz – qarşılama Pünhan – gizli Püram – adamla dolu Pürbəha – çox qiymətli Pürxun – qanla dolu Pürqəm – qəmlə dolu, qəmli Pürşərar – yandırıcı
Rah – yol Rağib – rəğbət göstərən 689
Ravi – rəvayət edən Razü niyaz – Allaha yalvarıb‐yaxarma Rehlət – köçmə; rəhmətə getmə Rəcəz – döyüşdən əvvəl pəhləvanların üz‐üzə durub oxuduqları şeir Rəfiq – yoldaş, dost Rəha – qurtulma, xilas olma Rə(a)hi‐hidayət – düz yol Rəhmi‐bipayan – sonsuz mərhəmət Rəhnüma – yol göstərən, bələdçi Rəxnə – xələl, ziyan Rəxt – paltar Rəxtxab – yataq, yorğan‐döşək Rəməq – son nəfəs, qüvvə Rənc – əzab, əziyyət Rə`s – baş Rəsuli‐Əkrəm – Məhəmməd Peyğəmbər (s) Rəsuli‐rəhnüma – düz yol göstərən Peyğəmbər (s) Rəstə – qurtulmuş, azad olmuş Rəstgar – xilas olma Rə`şə – titrəmə, titrəyiş Rəşid – rəşadətli, igid, qorxmaz Rəvaq – sütunlu eyvan Rəzm – dava, döyüş Rəzmgah – döyüş meydanı Rida – bur. əba Rikab – atın üzəngisi Riqqət – təəssüf etmə, rəhmi gəlmə Risalə – əsər, kitab Risman – ip, kəndir Riş – saqqal Rişə – kök, əsl Riza – səkkizinci İmam Rza (ə) Riza – razılıq Rizvan – behişt Rö`ya – yuxu Rövnəq – parlaq, gözəl; çiçəklənmə Rövşən – aydın, işıqlı Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|