k r tökül nd dodaqlarından
H s d aparırdı ona Xuzistan.
Deyirl r irinmi dilinin dadı,
irin qoyulmu dur odur ki, adı.
O irin dillid n bunu deyim m n,
Yatardı balıqlar, qu lar s sind n.
Doda ının sözü bir abi-h yat,
Onun qar ısında qul olur nabat.
Bir m clisd açsa dodaqlarını,
Alardı hamının ixtiyarını.
Qula ına çatsa onun bir sözü,
Tez hu dan ged rdi flatun özü.
F rhad e idinc onun s sini,
Duydu ki, itirir öz qüvv sini.
D rdind n ah ç kdi orda bir k r ,
X st adam kimi yıxıldı yer .
Torpa ın üstünd çox yuvarlandı,
lant k qıvrıldı, alı dı, yandı.
irin gördü F rhad oldu biq rar,
Tordan uçmu qu t k onun q lbi var.
Ona yen sözl el di çara,
Sözl saldı onu yenid n tora.
Dedi: "Qulaq as, ey bilici ustad!
st yimi do rult, m ni eyl ad.
Bir e it, gör n dir könlümd n keç n,
Bu d rdli q lbim adlıq g tir s n.
Usta biliyinl , iti linl
Bu q sri abad et, g l m ni dinl .
Biz süd möhtacıq, sürül r uzaq,
Bir çar tap buna, biz rah t olaq.
Burdan sürül r çatana q d r
Da dan möhk m bir arx qazılsa g r,
Çobanlar sa arlar südü otlaqda,
Xidm tçil r iç r onu otaqda."
irinin bu irin söhb tl rind n
F rhad m st olmu du mey içm mi d n.
E idirdi irin dediyi sözü,
Ancaq anlamaqdan acizdi özü.
Dili söz dem kd n aciz qalaraq,
Barma ını qoydu göz üst ancaq.
Ordan çıxdı çöl lind ti ,
irinin e qil ba ladı i .
Soru du söhb ti bir laltından:
"Q lbim kordur - dedi, - s rxo am, inan!
Dediyi n idi, bir siz söyl yin,
M ni arzusundan agah eyl yin."
Söhb ti e itmi , duymu adamlar
Ba a saldılar ki, n olmu , n var.
irin n ist yir, bilinc F rhad
Razılıq el yib oldu xeyli ad.
Bu i i görm kçün çox t l sirdi,
irinin i iyçün q lbi sirdi.
F rhad külüng çaldı, da quma döndü,
Da lar z rb sind n bir muma döndü.
Külüngü qart da ı hey yara-yara,
Da ların ba rında açırdı yara.
Otlaqdan ba layıb saraya q d r
Vermi di ba -ba a göz l m rm rl r.
Qart da lar içind keçm d n bir ay
Yaratdı d ryat k geni , d rin çay.
Qayada kütl mi h r bir baltanın
ki ç kisiyc n alırdı altun.
Bir hovuz düz ltdi axırda - göyç k,
Kövs r hovuzu da olmaz onunt k.
Da ları düzmü dü el diqq tl
Araya sı mazdı bir tük d bel .
Da yonan da dan bir hovuz yaratdı.
Sanki barma ından f vvar atdı.
Ustanın lin keç n q d r,
Ad tdir ki, h r i ç tin görün r.
Polad yüz da olsa, yen d , inan,
Vurub parça-parça da ıdar insan.
N çar ki, insan aciz qalaraq,
Ölüm bir lac tapmayır ancaq.
R N N F RHADIN Ç KD Y ARXIN V
DÜZ LTD Y HOVUZUN TAMA ASINA
GETM S
irin dedil r: "F rhad bir aya
Tap ırdı ın arxı ç kdi saraya.
ndi otlaqlardan h r ax am-s h r
Süd axır hovuza - t miz, taz -t r."
Durub çöl çıxdı o göz l p ri,
Gördü süd arxını, hovzu, m rm ri.
Dü ündü: "Bu arxı, m rm r hovuzu
nsan yaratmamı , yaranmı özü.
C nn tt k bu hovuz, bu süd, bu dilb r!
Yox, insan lind n g lm z bu i l r!"
F rhadın i ind n g ldi heyr t ,
Söyl di: "E q olsun bel s n t !"
F rhad bu i l ri qurtaran zaman
irin ziz tutdu onu dostlardan.
Dedi: "S n ustada nec haqq verim?
agirdin layiq yoxdur d y rim."
Gövh rd n bir neç sır ası vardı,
Sır anın h r da ı günt k yanardı.
Bir h r x racı h r bir dan si,
Bir tac qiym tind h r dürdan si.
Açıb qula ından çox üzr ist di,
"H l lik bunları q bul et - dedi,
Bundan yax ısıyla x cal tind n
Çıxaram, min ol, vaxtı g l rk n."
F rhad o x zn y deyib "Af rin!"
Alıb aya ına atdı irinin.
Tez çıxdı q srd n, qaçdı çöll r ,
D nizt k göz ya ı axıtdı yer .
E qini duyarlar dey , qorxaraq
M rdlikl g zirdi insandan uzaq.
F RHADIN R N N E Q L
ÇÖLL R DÜ M S
F rhad ki, irin ür k ba ladı.
Könlünü m h bb t odu da ladı.
Çox ç tin keçirdi onun ruzgarı.
Qalmamı dı ld heç ixtiyarı.
N taq ti vardı hicran d min ,
N döz bilirdi e qin q min .
Q lbinin tell ri hey sızlayırdı.
Sanki ür yind ney sızlayırdı.
ind rövn q yox, bitmi di sözü,
Taq tsiz - b d ni yuxusuz - gözü..
Divt k insanlardan qaçaq g zirdi.
X st adam kimi naçaq g zirdi.
Üz tutdu çöll r , qaçdı da lara,
G lmi di lind n da lar da zara.
Bir gül buda ıt k boynu qırıqdı,
Köyn yi gül kimi cırıq-cırıqdı.
Nal d n dönmü dü eyda bülbül ,
Q lbind ki düyün bir qönç gül .
N vardı q min dünyada q mxar,
N d rdin vardı yaxın havadar.
Tikan yı maq üçün o ikiqatdı,
Ayaqdan tikant k mıxlar çıxartdı.
Onu qorxutmurdu n tikan, n da .
N d qılıncından qaçırırdı ba .
A lını lind n almı dı hicran,
Uzaqdı s br edib, rahat olmaqdan.
Lal zar etmi di üzünü qan-ya ,
Qanlı göz ya ından verirdi aba .
K silmirdi bir an onun nal si,
Göyü titr dirdi yanıqlı s si.
Bütün aramını sevgi almı dı,
Bütün varlı ını oda salmı dı.
N su, n day nin adını bil n
Susuz körp kimi edirdi iv n.
Q lbinin odunda beyni yanırdı,
Bir gur çıraq kimi alovlanırdı.
Yüz yerd n almı dı q lbi yaranı,
Ölümün ardınca g zirdi canı.
B laya, möhn t olmu du ni an,
Saysız i g nc d n könlü p ri an.
lan da dan qorxar, qurd d y n kd n,
O q md n qorxurdu hu a g lirk n.
Div d mird n qorxar, cadu südabdan,
F rhada qorxuncdu h m dost, h m dü man.
Gözl ri ya lıydı, ür yi nalan,
Dostları ilə paylaş: |