Młoda Polska wprowadzenie do epoki



Yüklə 445 b.
tarix01.12.2017
ölçüsü445 b.
#13300


Młoda Polska


Wprowadzenie

  • Periodyzacja

  • Nazwy epoki

  • Sytuacja polityczna w Polsce

  • Przedstawiciele

  • Sztuka



Periodyzacja

  • 1 etap: 1890-1900

  • nadal trwa pozytywizm

  • spory pokoleniowe

  • tworzy się program MP

  • 2 etap: 1901-1918

  • literatura zaangażowana

  • rozrachunek z epoką



Nazwy epoki

  • Młoda Polska

  • modernizm

  • neoromantyzm

  • dekadentyzm

  • fin de siecle

  • symbolizm



Modernizm = modernizm

  • nazwa nowatorskich tendencji 1880–1910, wprowadzona przez wiedeńskiego krytyka H. Bahra;

  • w polskim literaturoznawstwie traktowana:

  • jako synonim Młodej Polski,

  • jako określenie przygotowawczej fazy Młodej Polaski (1887–1903; K. Wyka Modernizm polski).



Modernizm ≠ modernizm

  • W krytyce anglosaskiej [angielskie modernism] okres w sztuce i literaturze XX w. rozciągający się między końcem XIX w. a 1940.

  • Tak szerokie ujęcie modernizmu przejęło współczesne literaturoznawstwo po ukształtowaniu się (lata 60. XX w.) postmodernizmu.



Zabory



Wóz Drzymały

  • Michał Drzymała, chłop wielkopolski

  • nie uzyskawszy zezwolenia władz pruskich na budowę domu na ziemi zakupionej od osadnika niemieckiego, w 1904 zamieszkał w wozie cyrkowym (do 1909)

  • wóz Drzymały stał się symbolem walki pol. chłopów z germanizacją.



„Rota” (1910)

  • Nie rzucim ziemi skąd nasz ród! Nie damy pogrześć mowy. Polski my naród, polski lud, Królewski szczep Piastowy. Nie damy, by nas zgnębił wróg! Tak nam dopomóż Bóg! […] Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz Ni dzieci nam germanił, Orężny stanie hufiec nasz, Duch będzie nam hetmanił. Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg! Tak nam dopomóż Bóg!



Twórcy modernistyczni



Przedstawiciele - symbolizm

  • Charles Baudelaire, inspirator tendencji symbolistycznej

  • (Jean) Arthur Rimbaud

  • Paul Verlaine

  • Stéphane Mallarmé (twórca teorii odrębności struktury języka poetyckiego)



Charles Baudelaire (1821-1867)

  • francuski poeta i pisarz

  • zaliczany do parnasistów, prekursor dekadentyzmu

  • poezje Kwiaty zła



„Całkowite zaćmienie”

  • Opowieść o burzliwej i niejednoznacznej przyjaźni dwóch słynnych francuskich poetów: Artura Rimbauda i Paula Verlaine'a. Rimbaud jest młodym buntownikiem poszukującym natchnienia w ekstremalnych doznaniach, zaś Verlaine to człowiek dojrzały, mieszczanin wiodący spokojny żywot u boku kochającej żony.



Artur Rimbaud (1854-91)

  • poeta przeklęty

  • zwięzłość i eliptyczność wiersza

  • szaleństwo i irracjonalny bunt

  • 1) liryka wierszowana z lat 1870 - 1872 (Poezje), sonety

  • 2) destrukcyjna i rozliczeniowa poezja „jasnowidzącego" (To co mówimy poecie na temat kwiatów, Sezon w piekle)

  • 3) fantastyczna kreatywność „jasnowidzącego" (Pijany statek, Iluminacje).



Rimbaud Arthur

  • Marzyłem noc zieloną śród śniegów olśnienia, Całunki na mórz oczy kładnące się wolno, Żółtomodre fosforów śpiewnych przebudzenia I niesłychaną skoków pogoń dookolną.

  • „Statek pijany” (fragm.)



Oscar Wilde

  • Oscar Wilde 1854-1900 pisarz angielski

  • przedstawiciel modernistycznego estetyzmu, mistrz paradoksu;

  • autor symbolistycznej powieści Portret Doriana Graya

  • "Nie ma książek moralnych lub niemoralnych. Są tylko książki dobrze napisane i źle napisane"



  • Dorian Gray zaprzedał duszę, by zachować młodość i urodę; jest królem życia, które uważa za najwyższą formę sztuki. Właściwym zapisem jego mrocznej egzystencji staje się portret, na którym uwidaczniają się wszystkie jego występki i zbrodnie.



Nagroda Nobla l literatura

  • Proudhomme, René Sully - 1901

  • Mommsen, Theodor - 1902

  • Björnson, Björnstjerne - 1903

  • Mistral, Frédéric - 1904

  • Eisaguirre, Jose Echegaray y - 1904

  • Sienkiewicz, Henryk - 1905

  • Carducci, Giosué - 1906

  • Kipling, Rudyard - 1907

  • Eucken, Rudolph - 1908

  • Lagerlöf, Selma - 1909

  • Heyse, Paul von - 1910

  • Maeterlinck, Maurice - 1911

  • Hauptman, Gerhart - 1912

  • Tagore, Rabindranath - 1913



Maurice Maeterlinck

  • przedstawiciel symbolizmu w teatrze

  • Pisał utwory sceniczne, przeznaczone dla marionetek. Uważał bowiem, że lalki, całkowicie bezwolne i manipulowane dłońmi aktorów, lepiej nadają się do odgrywania symboli i archetypów. Marionetki z kolei wpisywały się idealnie w konwencję bajkową.



Johan August Strindberg

  • prekursor ekspresjonizmu

  • Wyrastającą z naturalizmu twórczość Strindberga cechuje brutalna szczerość w odsłanianiu tajników natury ludzkiej i własnych intymnych doznań; życie pojmował jako walkę płci, w której kobieta deprawuje i niszczy mężczyznę.

  • idee te ukazują m.in. najsłynniejsze dramaty Strindberga: Ojciec (1887), Panna Julia (1888), Taniec śmierci (1901)



R. M. Rilke

  • Rainer (René) Maria Rilke

  • 1875-1926, poeta austriacki

  • wybitny przedstawiciel poezji symbolistycznej; prekursor egzystencjalizmu

  • wyrafinowana formalnie liryka, poświęcona problemom egzystencjalnym, zwłaszcza tragicznemu splotowi miłości i śmierci

  • najwybitniejsze osiągnięcia Rilkego to: Elegie duinejskie (1923) i Sonety do Orfeusza (1923).



Herbert George Wells

  • 1895 – Wehikuł czasu (The Time Machine)

  • 1896 – Wyspa doktora Moreau (The Island of Dr Moreau)

  • 1897 – Niewidzialny człowiek (The Invisible Man)

  • 1898 – Wojna światów (The War of the Worlds)



Jack London

  • Nigdy nie dopuściłem do tego, aby szkoła przeszkadzała mi w kształceniu się.

  • Próżniactwo jest zbrodnią tak wielką, jak zdrada kraju i tak samo nikczemną.



Marcel Proust

  • Marcel Proust , 1871-1922, pisarz francuski;

  • cykl powieściowy W poszukiwaniu straconego czasu, łączący subtelną analizę psychologiczną i obserwację życia epoki z rozważaniami estetyczno-filozoficznymi



magdalenka

  • W pierwszej części powieści Marcela Prousta, W stronę Swanna (1913), znajduje się fragment opisujący reminiscencję wywołaną smakiem magdalenki zamoczonej w herbacie.



Yüklə 445 b.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə