düşərik.Bu aləmdə
Şagird sözü böyük həriflərlə yazılır, bənzərsiz şəxsiyyət
anlamında mənalandırılır.D.Karnegi müəllimi istər-istəməz sinifdə konfilikt ovqatı
yaradan yerli-yersiz mübahisədən çəkinməyə, səmimi olmağa,şagirdə hörmöt
etməyə, məktəb olaylarına onun gözü ilə baxmağa, şagirdi tənqid etməmişdən
əvvəl özünün uşaqlıq illərində etdiyi səhvləri xatırlamağa cağırır. Sinifdə hər bir
şagirdə yaxşı reputasiya (“nüfuz”) yaratmaq,mehribanlıq mövqeyində durmaq,
rəğbətləndirmədən (“həvəsləndirmədən”) məharətlə istifadə etmək bu cağrışın ana
xətti kimi səslənir. Ə.Əlizadə fikrinə belə bir cağrışla sonuc verir: ”Gəlin,
Karnegini öyrənək! Şagirdlərlə Karneginin sehrli məsləhətlərilə ünsiyyət bağlayaq
!
6. Müəllimlik peşəsində pedaqoji
bacarıq və vərdişlər
Müəllim-şagird,
ustad-şəyird
(şagird)
münasibətləri
Azərbaycan
mədəniyyətində önəmli problemdir.El-obanın gözündə müəllimin imici də, reytinqi
də həmişə yüksək olur.Pedaqoji elmlərdə isə müəllimi məktəbdə əsas sima sayıblar
və sayırlar.Tərbiyə işində müəllimin şəxsiyyəti başlıca amillərdən biri hesab
olunur.Lakin uzun müddət müəllimin şəxsiyyətindən danışanda onu mahiyyət
etibarilə mənəvi ölçülərlə qiymətləndiriblər,önəmli bir məsələyə-pedaqoji
qabiliyyətlər məsələsinə isə lazımi dərəcədə əhəmiyyət verilməyib.Psixologiya
elmində bu mühüm fenomen keçən əsrin 60-70-ci illərində sistemli öyrənilməyə
başlanılıb.Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, ənənəvi didaktik sistemdə müəllimin
didaktik və təşkilatçılıq qabiliyyətlərinə daha çox diqqət yetirilib”.Uşaqları yaxşı
öyrədir”,”Dərsi aydın izah edə bilmir”,”Sinfi təşkil edə bilmir”,”Uşaqları yaxşı ələ
alır”-məktəb rəhbərlərinin, sinif rəhbərlərinin,eləcə də,müəllimlərin özlərinin ayrı-
ayrı müəllimlər haqqındakı söz-söhbətlərində həmişə bu çalarlar önəmli yer tutur.
Müasir təhsil konsepsiyası didaktik və təşkilatçılıq qabiliyyətlərinin
əhəmiyyətini qətiyyən azaltmadan bu gün,təhsilin humanistləşdirilməsi şəraitində
kommunikativ və perseptiv,ekspressiv və konstruktiv qabiliyyətlərin əhəmiyyətini
xüsusi uğuru ilə dəyərləndirir.Müəllimin şagirdlərlə qarşılıqlı münasibətlərinin
inkişafı baxımından məhz bu qabiliyyətlər ,ilk növbədə, kommunikativ
qabiliyyətlər və bilavasitə onunla bağlı olan qabiliyyətlər-perseptiv və ya eksprssiv
qabiliyyətlər önəmli əhəmiyyət kəsb edir.Məktəb müşahidələri də şagird- müəllim
münasibətlərinin əmələ gəlməsində və inkişafında,ilk növbədə, kommunikativ
qabiliyyətlərin önəmli yer tutduğunu göstərir.Müəllimin pedaqoji ustalığının kökü
onun pedaqoji qabiliyyətləri ilə bağlıdır.Müəllimlərdə pedaqoji qabiliyyətlərin
formalaşması bu gün aktual məsələ kimi meydana çıxır.
Pedaqoji fəaliyyətin düzgün qurulması müəllimin pedaqoji bacarıq və
vərdişlərə sahib olmasından çox asılıdır. Belə ki, müəllim dərin biliyə, yaradıcılığa,
geniş təfəkkürə malik olmaqla bərabər, həm də öz biliyini şagirdlərin malı etməyi
bacarmalıdır.
Pedaqoji ədəbiyyatların bir qismində müəllimin ümumi pedaqoji bacarıq və
vərdişləri fərqləndirilir.
Məsələn, pedaqoji bacarıq və qabiliyyətlər belə qruplaşdırılır:
1) Məlumatverici bacarıq və vərdişlər;
2) Səfərbəredici bacarıq və vərdişlər;
3) İnkişafetdirici bacarıq və vərdişlər;
4) İstiqamətləndirici bacarıq və vərdişlər.
Məlumatverici bacarıq və vərdişlər dedikdə, müəllimin ilk növbədə hər hansı
bir elmi materialı didaktik yolla şagirdlərə çatdıra bilməsi başa düşülür. Bunun
üçün müəllim həmin materialı şagirdlərin başa düşəcəyi səviyyədə qurmalı,
didaktik məsələləri seçməli, onların tətbiq olunma və aşılanma yollarını
hazırlamalı və şagirdlərə çatdırmalıdır.
Müəllim tədris materialını şagirdlərə çatdırmaq üçün müvafiq metodlar seçib
müəyyənləşdirməli, təlimin texniki vasitələrindən və əyanilikdən istifadə etməlidir.
Həmçinin onların inkişaf sistemini hazırlamalıdır.
Bunlarla birlikdə proqramlaşdırılmış, alqoritmləşdirilmiş, interaktiv və başqa
formalardan, təlim ünsürlərindən istifadə etməklə bərabər, dərsdə əks-əlaqəni
yaratmağı da unutmamalıdır.
Müəllimin danışığı şagirdlər üçün aydın olmalıdır. O, məntiqi, qısa və ifadəli
danışmağı bacarmalıdır. Müəllim ekskursiyanın növlərindən istifadə etməklə
onların təşkilini həyata keçirməyi, tədris emalaxanalarında şagirdlərin işini təşkil
etməyi bacarmalıdır.
Müəllimin pedaqoji bacarıq və vərdişlərindən biri də səfərbəredici bacarıq və
vərdişlərdir. Şagirdlərin diqqətini səfərbər edib əsas obyektə-təlimə yönəltmək,
onlara öyrənməyi öyrətmək, aldıqları biliyi praktikaya tətbiq etmək bacarığı
aşılamaq, öz işini planlaşdırmağı bacarmaq və s. səfərbəredici bacarıq və vərdişlərə
aiddir. Onu da bilmək lazımdır ki, bu fəaliyyət formaları ilk növbədə müəllim
tərəfindən icra edilməli, şagirdlər isə onun iştirakçısına çevrilməlidirlər.
Müəllimin inkişafetdirici bacarıq və vərdişləri dedikdə isə, ilk növbədə
şagirdlərdə təfəkkürün inkişafına kömək edən metodlardan, formalardan istifadə
etməyi bacarmaq başa düşülür. Şagirdlərin əqli fəaliyyətini inkişaf etdirmək
məqsədilə problem – situasiyalar yaratmaq, onlara qazanmış olduqları bilikləri
tətbiq etməyi öyrətmək, əqli nəticə çıxarmağa, müqayisə aparmağa kömək edən
sual və tapşırıqların icrasına istiqamətləndirmək bu qəbildəndir.
İstiqamətləndirici bacarıq və vərdişlər dedikdə isə, müəllimin şagirdlərə
düzgün məsləhətlər verməsi, müdrik istiqamətlər verməsidir. Xüsusilə uşaq və
yeniyetmələr müəllimin istiqamətverici məsləhətlərinə ehtiyac duyurlar.
Müəllimin pedaqoji bacarıq və vərdişlərinə şagirdlərin elmi dünyagörüşünü
formalaşdırmaq, onlarda tədris fəaliyyətinə, əməyə, peşəyə maraq yaratmaq,
şagirdlərin ahəngdar inkişafına nail olmaq və s. aiddir. Ümumiyyətlə, qeyd
olunan pedaqoji bacarıq və vərdişlər düzgün yerinə yetirilərsə, şagirdlərin
intellektual səviyyəsinin artmasına səbəb olar. Bunlarla bərabər, təlim prosesində
müvəffəqiyyət əldə etmək üçün müəllim pedaqoji qabiliyyətə də malik olmalıdır.
Qabiliyyət müəyyən fəaliyyətin müvəffəqiyyətlə icrasına əsas verir. Pedaqoji
qabilıyyət özünü ən çox təlim prosesində göstərir. Pedaqoji qabiliyyətə malik