Mundarija: Kirish i-bob. Shaxsninig rivojlanishiga ta’sir etuvchi omillar to’g’risidagi qarashlar tahlili

2.2.Tarbiyaning mazmuni va shakli.
O`zbekiston Respublikasining davlat mustaqilligiga erishuvi tarbiya jarayoni va uning milliy shakllarining rivojlanishiga keng imkoniyatlar ochib berdi.
Tarbiya nazariyasi Markaziy Osiyo faylasuflarining va xalq pedagogikasining tarbiya borasidagi boy tajribalariga tayanadi. Tarbiya nazariyasi o`z qoidalarini asoslash uchun falsafa, sotsiologiya etika, estetika, fiziologiya, psixologiya fanlari ma'lumotlaridan foydalaniladi. Tarbiya nazariyasi pedagogikasining boshqa bo`limlari: pedagogikaning umumiy asoslari, ta'lim nazariyasi, maktabshunoslik bilan uzviy bog`langandir.
Tarbiya jarayonining mohiyati shu jarayon uchun xarakterli bo`lgan va muayyaan qonuniyalarda namoyon bo`ladigan ichki aloqa va munosabatlarni aks ettiradi.
Tarbiya jarayonida kishini turli qobiliyatlari rivojlanadi, g`oyaviy, axloqiy, irodaviy, estetik xislatlari shakllanadi, tabiatga, jamiyatga ilmiy qarashlar tizimi tarkib topadi, jismoniy kuch-quvvatlari mustahkamlanadi.
2. O`zbekiston Respublikasi “Ta'lim to`g`risida”gi qonuni oila davlat oldidagi mas'uliyatini anglab yetadigan har tomonlama yetuk shaxsni shakllantiruvchi, intellektual va ilmiy kuchlarni taraqqiyot ettirishda yuksak madaniyatlarni belgilab berdi. O`zbekiston Respublikasi Oliy Kengashining XIII-sessiyasida Ta'lim va madaniyatni rivojlantirish hamda isloh qilish, intellektual va ma'naviy kuchlarni mustahkamlash muhim ahamiyatga molikligi qayd etib o`tildi.
Bugungi kunda shunchaki bilim egasi bo`lgan insonni emas, balki ijodkor, o`z iste'dodi bilan ajralib turuvchi, ishbilarmon insonni tarbiyalash zamon talabidir.
Har tomonlama yetuk insonni tarbiyalash uchun o`quvchilarga har tomonlama tarbiyaviy ta'sir o`tkazish talab etiladi. Bugungi kun yoshlari ham jismoniy, ham ma'naviy, ruhiy, ham aqliy jihatdan barkamol bo`lib o`sishlari lozim. Buning uchun ularga fuqarolik tarbiyasi, huquqiy tarbiya, iqtisodiy tarbiya beri va ularda ilmiy dunyoqarashni tarkib toptirish, vatanga, xalqiga muhabbat hissini uyg`otish komil insonga xos axloqiy sifatlarni tarkib toptirish, mehnatga mustaqil hayotga layoqatli qilib tarbiyalash ta'lim tarbiya muassasalarining va pedagoglarning kasbiy va fuqarolik burchidir.
Jamiyat taraqqiyoti tarixi shuni ko`rsatadiki, faqat ma'naviyat-ma'rifat keng quloch yoygai, ilm-urfon taraqqiy ettan mamlakatdagina adolatli jamiyat qurish za unda bir-biriga mehr–oqibatli, kamolotli insonlar shakllanishi mumkin. Bunday jamiyatda xalqning ertangi kunga ishonchi va bunyodkorlik, yaratunchilik ishiga, ezgulikka intilishi kuchli bo`ladi. Bunday jamiyat fuqolarida sog`lom fiqr, aql-idrok har doim ustuvor bo`ladi. qayta qurish, oshkoralik za milliy mafkura siyosati mahsulidan baxramand bo`lgan Respublikamiz xalqi chuqur bilim va yuksak tafakkurga asoslangan ana vijdon adolatli, huquqiy jamiyat qurish yo`lidan dadil olga bormoqda. Prezidentimie o`zining “O`zbekiston - kelajagi buyuk davlat» asarida bunday deydi: «Biz shunchaki demokratik davlat emas, balki adolatparvar demokratik davlat qurishga intilayapmiz. Adolatga intilish xalqimiz ma'naviy-ruhiy dunyosiga xos eng muhim hususiyatdir. Adolatparvarlik g`oyasi butun iqtisodiy va ijtimoiy munosabatlar tizimiga singib keladi, ijtimoiy ko`maklashuv mexanizmida o`z aksini topishi kerak”.
Prezidentimiz o`zining uzoqni ko`ra oladigan dono siyosati tufayli Reslublikamizni turg`unlikdan, ma'naviy za iqtisodiy, qaramlikdan ozod qilib, yagona mustaqil jamiyat qura oldi. Bu jamiyatning asosini nima tashkil qiladi? Uning kuchi qayerda?
O`z mustaqil yo`lini tanlagan Reslublikamizda Prezidentimiz tomonidan olib borilayotgan milliy mafkura asosida quyidagi besh tamoyil yotadi:
1. Iqtisodiyotning siyosatdan ustuvorligi.
2. qonunniig ustuvorligi.
3. Davlat bosh islohoti.
4. Kuchli ijtimoiy siyosat.
5. Islohotlarning bosqichma-bosqich amalga oshirilishi.
Hukumatimiz tomonidan olib borilayotgan kuchli ijtimoiy siyosat qariyalar, nogironlarga ko`rsatilayotgan g`amxo`rlikda, yoshlarning bilim olishlari uchun doimiy ravishda ko`rilayotgan chora-tadbirdarda o`z aksini topmoqda.
Yurtboshimiz ta'kidlaganlaridek: «Xalq ochlikka, yo`qchilikka, qimmatchilikka chidashi mumkin, ammo adolatsizlikka chiday olmaydi”.
qomusimizda, har bir fuqaro dinidan, irqidan, millitidan, kelib chiqishidan, amalidan qat'iy nazar qonun oldida barobardir”, deyiladi.
Respublikamizda amalga kiritilgan va ishlab chiqilayotgan qonunlarda quyidagi kafolatlar ta'minlangan:
- aholi turli tabaqalarining o`zaro uyg`un bo`lishni ta'minlangan;
- barchaning tengligini, farovonligini himoya qilish bilan birga bu farovonlikni yuzaga keltirishdagi xizmati va huquqga qarab har bir inson o`z ulushini olishga imkon yaratilgan.
Yurtboshiimiz haqiqat, adolat kabi insoniyat abadul-abad intilgan sifatlarni o`z timsollarida ko`rsatib berayotgan chinakam rahbar sifatida tobora xalqning, qalbiga singib bormoqda. U istagan adolat dunyosi istiqloldan so`ng yurtimiz uzra bosh ko`tardi. Mustaqillik bizga ma'rifiy, madaniy, adolatli va insonparvar jamiyat qurish imkonkyatini berdi. Endi bu jamiyatga har bir inson o`z o`rni, mavqyeiga yarasha vijdonan hissa qo`shmog`i lozim. Biz pedagoglar, ota-onalar, tarbiyachilar ham talaba yoshlarda adolatparvarlik, vatanparvarlik, teran aql-idroklilik kabi ma'naviy sifatlarni tarbiyalashda o`z mehnatimizni ayamasligimiz, butuv kuch-quvvatimizni ishga solishimiz kerak.
Buning uchun eng avvalo inson fazilatlariniig o`zaro munosabatlarini va o`rnini aniqlab olmog`imiz lozim. Insonniig ma'naviyati uning odobi, xulqi, madaniyatidan tashkil topadi. Ma'naviyat esa aqliy, axloqiy, huquqiy, iqtisodiy va siyosiy bilimlar zamirida shakllanadi. Mazkur bilimlar o`z navbatida inson ijobiy sifatlarining kamol topib, boyib borishiga olib kelali. Fazilatlar insonning ijobiy sifatlari majmuidan iborat.
Sifat alohida bir shaxsning muayyan bir xislatini ifodalonchi axloqiy kategoriyadir. Fazilat - alohida shaxs, el, elat, xalq ulusga taalluqli bo`lgan ijobiy axloqiy sifatlar majmui. O`qib-uqqan chuqur ma'naviyatli, adolatli va adolatsizlikning farqiga tushungan inson qaysi yo`ldan borayotganligini tushunib yetadi. Yurtiga nisbatan mehr, g`urur paydo bo`ladi. Natijada u ham Vatanining ravnaqiga munosib farzand sifatida o`z hissiyotini qo`shadi. Ajdodlarimiz yashab o`tgan, meni o`z bag`riga olib ulg`aytirayotgan Vatan uchun men nima qila oldim, meni go`dakdigimdan yedirib-ichirgan ota-onam, ona zamin, onlari tomirimda jo`sh urayotgan ajdodlarimiz sha'niga munosib ishlar qilayapmanmi?- degan savollarni o`z vijdoni oldiga ko`ndalang qo`yadi.
Biz pedagoglar va ota-onalarning burchi farzandarimizni va talabalarimizni Vatanga muhabbatli, imonli, e'tiqodli, adodatparvar qilib tarbiyalash, shakllantirishdan iboratdir. Bunday fazilatlarni o`zida kasb etgan yoshlarimiz, qanday vaziyatda bo`lmasin, hamma vaqt o`ziga to`g`ri yo`l tanlay oladi.
O`zlariniig chuqur bilimlari va adolatli xatt-harakatlarini ko`nikmaga aylantirgan bunday nufuzli talaba yoshlarimiz mustaqil jamiyatimizga tamal toshini qo`yguvchi fidoyi insonlar bo`lib yetishishlari muqarrardir.
Odamning inson sifatida shakllana borishi jarayonida uning kamoloti darajasi odob, axloq, madaniyat, manaviyat elementlarining unda qanchalik mujassamlashganligi bilan belgilanadi. Shu o`rinda bu kategoriyalarniig mohiyati ustida to`xtalib o`tish joizdir.
Odob - har bir insonning o`zi bir inson yoki jamoa bilan bo`lgan muloqotida hamda yurish turishida o`zini tuga bilishidir.
Xulq - odobniyag ichki tuyik ko`nikmaga aylangan ko`rinishi.
Axloq - jamiyatda qabul qilingan, jamoatchilik fikri bilan ma'qullangan xulq-odob normalari majmui.
Madaniyat – “jamiyatning va unda yashovchi fuqarolarning faoliyati jarayonida foydalangan barcha ijobiy yutuqlar majmuasi».
Ma'naviyat - inson ongini aks ettiruqchi barcha ijobiy, ruhiy, intellektual fazilatlar majmuasi. Mushohada qilish aqlning peshlanishiga olib keladi. Aql ongni sayqallaydi. Ong esa moddiy va ma'naviy manbaga aylanadi. Shu tarzda inson sekin-asta takomillashib, komillikka erishib boradi. Yuqoridagi fikrlardan, chizgilardan ko`rinib turibdiki, inson ma'naviyatli bo`lishi uchun juda ko`p insoniylik bilimlari sarchashmasidan baxramand bo`lishi, o`z ustida tinmay izlanishi va hayotni kuzatib, undan saboq chiqarib borishi lozim. Hayotni kuzatar ekanmiz, har bir insonning jismoniy, intellektual va ma'naviy jihatdan yagona bo`lishini, unga har tomonlama aynan bo`lgan ikkinchi bir insonning yo`qligini va tarixda ham bo`lmaganligini ko`ramiz, tabiatning jassosligiga, betakrorligiga tasannolar o`qiymiz. Insonlar bir-birlariga aynan bo`lmasalar-da, ular bir jamiyatda yashab, o`zaro hamkorlikda hamjihatlik bilan bunyodkorlik, yaratunchilik bilan shug`ullanmoqdalar, ezgulik urug`ini sochmoqdalar, bu urug`larning hosilidan bahramand bo`lib yashamoqdalar. Bunday insonlar ham aqliy, ham axloqiy bilimlarni puxta egallagan, har narsaga qodir, yuzidan nur balqiydigan, tilidan bol tomadigan, xushxulq xushfye'l insonlardir. Ular jamiyatning, xalqning sevimli farzandlaridir. Shu bois ularga havas qilsa, taklif qilsa, ulardan namuna olsa arziydi.
Abdulla Avloniy o`zining “Turkiy guliston yoxud axloq» asarida ana shunday insonlar hakida bunday deydi: “Yaxshi fazilatlarni o`ziga kasb qilib olgan insonlar yaxshi insonlar deyilur. Avloniy yaxshi insonlar deganda odamlarga yaxshilik qila oladigan, kamtar, sahiy, mehnatkash, mehr-shafqatli, bilimdon, o`zgalar uchun qayg`uradigan, mard insonlarni ko`zda tutsa, «Yomon insonlar deb, yomonlik fazilatlari yaxshi fazilatlaridan ustun turadigan insonlarga aytiladi, deydi. Muallif yomon insonlar deganda xasis, baxil, birovlarning yutug`ini ko`ra olmaydigan hasadgo`y, faqat o`zim deydigan xudbin kishilarni nazarda tutadi. Avloniy kishilarni o`zida yaxshi fazyalatlarni to`llagan, el nazariga tushgan, yaxshilikka intiluvchi, o`zini tarbiyalab borishga o`rgangan insonlar bo`lishga undaydi.
Moziyga bir nazar tashlaylik. Erkaklarimizdan ularga xos marddik, jasurlik, g`urur kabi xislatlar meros bo`lib kelayotgan bo`lsa, momolarimizdan or-nomus, iffatlilik, nazokatlilik, sharm-hayo, shirinzabonlik kabi xislatlar asrlardan-asrlarga meros bo`lib o`tib kelmoqda. Demakki, bu xususiyatlar elimiz, yurtimiz, millatimizning qondosh va jondosh ajralmas bir ma'naviy qiyofasidir. Endilikda zamondosh yigit-qizlarimiz yurish-turishlari, xatti-harakatlari, kiyinishlari bilan o`zlarini qanchalik o`ta taraqqiylashgan shahar fuqarolari kabi ko`rsatmasinlar, baribir ular qalban shu ma'naviy merosning egasidirlar. Merosiy manbalarimizning yana biri Abu Rayhon Beruniyniig “Hindiston” asaridir. Alloma bu asarida qizlarga shunday murojaat qiladi: qizim, sen o`rgangan uyingdan ketib, notanish bir xonadonga kelin bo`lib tushmoqdasan... Ering osmon bo`lsa, sen yer bo`l, Osmon o`zining shifoli yomg`iri bilan yerni ko`kartirganidek ering kam o`z mehri bilan seni asrab avaylaydi Eringning ko`ziga pala-partish ko`rinma, o`zingga oro ber, suv va surma hamisha hamrohing bo`lsin. Ering kuchi yetmagan narsalarni olib ber deb xarxasha qilavyerishni man qilaman...
Abu Rayhon Beruniy bu fikrlarini xuddi bugun qizlarimiz va ayollarimizning quloqlariga shivirlayotgakdek, nazarimizda. Beruniyning ijodiga razm solsak, ul zoti sharifning nihoyatda ko`p mutolaa qilganini, izlanganini, o`ziga nisbatan nihoyatda talabchan bo`lganligining guvohi bo`lamiz. Beruniy faqat hayitlardagina dam olganlar. Ular hayitning birinchi kuni xastalarni, ko`ngil yakinlarini, yoshi ulug`larni ziyorat qilganlar. Ikkinchi kuni marhumlar xonadoniga tashrif buyurib, ularni yod aylaganlar. Uchinchi kuni esa keyingi hayitga yetgulik ozuqa va kiyimbosh, kerakli uy-ro`zgor buyumlari, asboblarini xarid qilish uchun vaqt ajratganlar.
Beruniy 76 yoshda xastalanib yotib qoladi. Anchadan beri to`shakka mixlanib qolgan Beruniyning holidan shogirdlari kirib-chiqib, dam-badam xabar olib turadilar. Shunday kunlarning birida Beruniydan hol so`rash uchun qozi Valvalujiy tashrif buyuradi. Beruniy qozining meros taqsimotiga yangi sharhlar kiritganini eshitgan, lekin qozi bilan bu hakda bamaylixotir suhbatlasha olmagan edi, o`sha sharhni qozidan aytib berishini iltimos qiladi. qozi: “Ma'qul, ammo sal kuch yig`ib olganingizdan so`ng bafurja gallasharmiz»,-deydi. Beruniy: “Ey qozi, men shu meros taqsimoti haqidagi sharhingizni bilmay bu dunyodan ko`z yumib ketganimdan ko`ra bilib, xotirjam ketganim afzal emasmi”-deyli. Noiloj qolgan qozi meros taqsimoti sharhini bayon qiladi. Beruniy bor vujudi bilan ko`zi yumilgan holda tinglar, ayrim joylariki ma'qullar, ayrim joylariga o`z fikrini va takliflarini bildirar edi. So`zini tugatgan Valnalujiy Beruniyning og`ir nafas olishiga qarab, bugun shu suhbat shart emasmidi, ul zotni toliqtiri qo`ydim, deb hijolat bo`ladi va ketishga ruxsat so`raydi. U hali mahalla boshidagi uyiga yetib ham kelmagan ediki, Beruniyniig hovlisidan yig`i ovozi eshitiladi. Valvalujiy orqasiga qaytadi. Davr ilmiga tashna, fan fidoyisi Beruniydan shu tarzda judo bo`lgan edi. Ul tabarruk zot o`zidan bir qancha noyob asarlar oldirdikk, mana nyecha asrlardan buyon uning avlodlari bu bebaho manbalardan o`zlari uchun boy ma'naviy ozuqa olib kelmoqdalar. Ularning adolatli, oqil fikrlari hanuzgacha ma'naviy dunyomizni ma'sha kabi yoritib kelmoqda.
Ul zot ulkan kashfiyotlar, chuqur bilim egasi bo`lishlariga qaramasdan o`zining hech narsa bilmasligini, bundan ham ko`proq bilish mumkinligini aytib, o`ziga nisbatan norozilik bildirmoqda. Bundan ham ortiq kamtarlik va bundan ham ortiq o`ziga talabchanlik bo`lmasa kerak. Beruniyning bu fikrlari tolibi ilm yo`li uchun katta hayotiy saboq, vaqtniig har bir daqiqasi katta takrorlanmas ekanligini tushunish, uni bexuda sarflamaslik, qadriga yetishning amaliy namunasidir.
Talabalarda kamtarlik, ilmga intilish, o`ziga nisbatan talabchanlik, tabiat tomonidan berilgan umr kabi betakror imtiyozdan unumli foydadanish kabi xislatlarni tarbiyalashda Beruniyning yuqortsaagi kabi ma'naviy merosidan ijodiy foydalanib borish katga samara beradi.
Inson qadri umrida qancha yil yashagani bilan emas, balki bu fursatdan qanday foydalanganligi, el va jamiyat manfaati yo`lida nima ishlar qilganligi bilan o`lchanadi. Bir asr umr ko`rib, nom-nishonsiz o`tganlar ham bor, oz umr ko`rib, abadiy nom qoldirganlar ham bor. Insonlar el nazarida uy-joy, molu mulklari bilan yashamaydilar, balki xalq uchun qilgan sharafli ishlari bilan barhayot yashaydi. Tarixga nazar solsak, nyecha-nyecha asrlar davomida shohlar, boylar, darvyeshlar, xullas qancha-qancha insonlar bu hayotdan o`tishgan. Ammo xalqi uchun, uning ma'naviy kamoloti yo`lida riyozat chekkan Forobiy, al-Buxoriy, Beruniy, Ibn Sino, Umar Xayyom, Najmiddin Kubro, Bahovuddin Naqshband, Lutfiy, Alisher Navoiy, Binoiy, Koshifiy kabi allomalarimie insoniyat kamolotining yo`lchi yulduzlari bo`lganliklari uchun mana nyecha asrlar o`tibdiki, biz bilan yonma-yon yashayotgandek ishimizga, o`ylarimizga, orzularimiega hamkor, hamnafas, ruhi-poklari xotiramizda abadiydir. Yaxshi fazilatlar qalbtsda makon qurgan va ularni hayoti davomida yanada sayqallab, takomillashtirib borgan inson kamolotga erishib boravyeradi. Aqliy, axloqiy, huquqiy va kasbiy bilimlari sarchashmasini to`latib, kamolotga intila borgan inson jamiyatda quyosh kabi nur sochib turadi. quyosh o`z nuri bilan ham isitib, ham shifo berganidek, komil inson ham yurtiga, Vataniga faqat yaxshilik keltiradi, unga ma'naviy ozuqa va ezgulik beradi. Insonning tarbiyalangailigini qanday baholash mumkin? Uning mezoni nimadan iborat? Inson komilligining mezoni uning o`qib-uqqanligi, aqliy va axloqiy bilimlari saviyasi va ularni hayotda qo`llay bilish ko`nikmasini hosil qilganligi bilan belgilanadi. Ongi bilimlar ummoniga aylangan, o`kib-uqqan tolibi ili ahllarimizning tafakkuri boy, til-zaboni shirin, kamtar bo`lib, qo`llagan bilim zahiralarmdan o`zgalarni ham baxramaka eta bilmoqlari zarur. Shunday insonlar borki, aqliy bilimi chuqur, ammo axloqiy bilimi sayoz. Aksincha axloqiy bilimi yetarli, lekin aqliy bilimi qoniqarli emas. Agar inson aqliy va axloqiy bilimlarini puxta egallab, uni chuqur tafakkur qo`lsa va til dasturxoniga solib, uni xaridorlariga chiroyli qilib, mehrli uzata olsa-ayni muddao. Jamiyatimizning ravnaqi shundan, yoshlarimiz kamoloti shundandir. Respublika Oliy Majdisining 12-sessiyasida Prezidentimiz tomonidan «Kuch-bilim va tafakkurda” degan teran bir fikr ilgari surildi. Tafakkur-insonning bugun hayotiy va ijodiy faoliyatini idora qiluvchi ongiy kamolot o`lchovidir. Unga faqat bilim olish, hayotni kuzatish, uni o`qish va ukish, yaxshi va yomonni tahlil qilish, ulardan xulosa chiqarish orqali erishiladi. Tafakkur aql tarozisi bo`lgan til orqali namoyon bo`ladi. Sizning so`zlagan so`zingiz, aytgan fikringiz tafakkuringizning, aql-idrokingizning, ongingizning oyinasidir.
Haqiqatda ham odobli, ilmli, madaniyatli inson bilan suhbatdashganimizda ularning ovozi ohangidagi munglilik, samimiylik, inson dilini yorituvchi yoqimli sehr o`ziga maftun qilib ko`ydi. Ularning suhbatidan ma'naviy kuch-quvvat olamiz, charchoqlarimiz chiqadi, qalbimiz yayraydi. Demak inson bunday darajaga yetishish uchun kundalik hayot mashaqqatlarini sabr-toqat bilan yengib, ko`p o`qishi, hayotni kuzatib undan saboq ila bilishi zarur. Mehnat qilish, mashaqqat, riyozat chekish, hayotni o`qib, undan oqilona saboq chiqara olish evaziga insonning ongi, tafakkuri sayqallanib boradi.
So`z mulkiniig sultoni Mir Alisher Navoiy o`zining “Mabub ul-qulub” asarida bunday yozadi: Urug`ni qara. Oldin uning hamma yog`i loyga, changga belandi. So`ng u yerga qadalgandan keyin qattiq yerni yorib, qiyinchiliklarga sabr-toqat bilan qidab, yuzaga-yerga chiqadi. U zabardast daraxt bo`ladi, meva tugadi, qancha-qancha odamlarning hojatini chiqaradi. Har qanday ishning, har qanday yutuqning qiyinchmligi bo`ladi. Unga sabr-toqat qilgan inson keyin rohat-farog`atda yashaydi”.
Ibn Sino o`zining “Xindiston» asarida: “Kamtarlik-bu xudbin ishlar bilan shug`ullanishdan to`xtatuvchi kuch, - deydi. Ha, xalqimiz: “Kamtarga kamol-manmanga zavol», deb mashaqqatli hayot saboqlarining xulosasini bizga meros qilib qoldirgan.
Haqiqatdan, hayotni kuzatsangiz, ko`p o`qigan, hayotni ko`p kuzatgan, teran ma'naviyatli insonlar fahm-farosatli, har bir narsaga jiddiy qaraydigan, mulohazali, oqil insonlar bo`ladilar. Bunday insonlar teran, sokin daryoga o`xshaydi: ular shovin-suronsiz oqadi. Ammo bilimi sayoz, hayot saboqlaridan yetarli xulosa chiqara olmagan, o`qib-uqmagan, hammaning aqli mening cho`ktagimda deb o`ylaydigan, salga o`zining yo`q aqllini peshlayvyeradigan kimsalar esa shaldirab oqayotgan jilgaga o`xshaydi-suvi kam-u, vahimasi bir jahon. Bunday odamlarda manmanlik kasali doimo xuruj qilib turadi.
Manmanlik - bu o`z kamchiligini va o`zgalarni tan olmaslik, o`zgalar fikri bilan hisoblashmaslik, takabburlik, xudbinlikdir. Manmanlik illati u makon qurgan kishilarni sog`lom fikr yuritishdan, o`zini takomillashtirib borishdan mahrum etadi. Natijada bunday odamlarda jaholat illati, ya'ni bilimsizlik paydo bo`ladi.
Kamtarlik va manmanlik bir-biriga qarama-qarshi ikki yo`ldir: ularning biri sizni kishilarga yaqinlashtiradi, ikkinchisi esa yiroqltashtiradi.
Bir insonning ikkinchi bir insonga intilishi, uni dil qumsab, sog`inishi zamirida muomala madaniyati yotadi. Jamiyatning rivojlangailigi, uning madaniyatlilik darajasi, ravnaqi ko`p jihatdaidan unda yashaydigan kishilarning muomala madaniyati bilan belgilanadi. Aqli teran, fikri ummon, haqiqiy ma'naviyatli inson muomala jarayonida o`z fikrini tafakkur doshqozonida qaynatib, so`ng til dasturxoniga uzatadilar. Insonning til-zabonidan uning qanchalik fahm-farosatga ega ekanligini bilib olasiz.
Xalqimiz “So`z - aql tarozi” degan maqoli bilan ming karra haqiqatni aytgan. Inson martabasi uning so`zidan bilinadi, lekin so`zining martabasi kishi bilan belgilanmaydi. Nodir maibalardan biri “qobusnoma”da Kaykovus o`g`gli Gilonshohga bunday deydi: Kishi suxandon, suhango`y (notiq) bo`lishi kerak.... Suhango`y shul kishi bo`lgayki, ul har so`zni desa, xalqqa ma'qul bo`lgay... Bunday kishidar oqillar qatoriga kirgay.
Bu manbada bo`lar-bo`lmasga vaxz qilavyermaslik, so`zni ulug` bilish, u osmondan kelmasligi va uni xor qilmaslik haqida nasihatlar beriladi. Xorazm elining kuragi yerga tegmagan polvoni, ko`li gul po`stindo`z, marifatparvar, xassos shoir Pahlavon Mahmud o`zining quyidagi sherida aql-idrok, fahm-farosat har qanday qalbda ham makon quravyermaslini, uniig juda noyob xislat ekanligini, o`qib-uqqan qalblardagina qaror topishini chiroyli ifoda qiladi.
Uch yuz Ko`hi qofni kelida tuymoq,
Dil konidan bermoq falakka buyon,
Yoinki bir asr zindonda yotmoq,
Nodon suhbatidin ko`ra yaxshiroq.
Mazmuni: qof tog`ining kamida uch yuztasini yanchishga tayyorman yoki ko`kragimga xanjar urib, dil koni bilan falakni buyashdek mushkul ishni bajarishim mumkin yoxud bir umr vijdonga tashlashlariga roziman. Ammo nodonning bir daqiqa suhbatiga dosh berishim mushkul. So`z so`zlaganda uning manosi va mang`itiga e'tibor bermay so`zlaydigan insonlarni tinglab, dilni yaralagandan ko`ra, og`ir mehnat qilgan osonroq, tana charchog`i dam olinsa chiqib ketadi. Biroq mazamatrasiz, fahm-farosatsiz suhbatni tinglab orttirilgan qalb charchog`i, dil yarasi chiqib ketishi, tuzilishi qiyinir.
Ha, bildirmoqchi bo`lgan fikrning obdon puxtalanishi, sayqallanishi, lo`ndalanishi va keyingina tilga chiqarilishi insonni yuksaklikka ko`taradi, unga latofat bag`ishlaydi. Buning uchun ham inson qalbdan chiqqan samimiy, go`zal so`zlarga va shirin muomalaga o`zida ehtiyoj sezadi.
Inson eng avvalo har tomonlama bilimdon bo`lmog`i lozim. Bilimdon bo`lmoqlik, bu o`z kasbini puxta egallash, el-yurt, Vatan manfaatlari yo`litsda sidqidildan mehnat qilish, unga sadoqatli bo`lish, uni e'zozlash, iqtisodiy, siyosiy, huquqiy bilimlarni doimiy ravishda yetarli darajada egallab borish, ma'rifatli bo`lish, ma'naviy kamolot sari intilish, xalqning, insonlarning g`am-tashvishlari, quvonchlarida hamdard, hamkor, yelkadosh bo`lish, umumiy qilib aytganda jamiyat hayotining barcha jabhlarida faol ishtirok etish, uning istiqboli uchun qayg`urish, doimo ezgu ishlar, orzu-umidlar, niyatlar bilan yo`ldosh bo`lib yurish demakdir.
Buning uchun inson har doim o`z mustaqil fikrini qobiliyatini shakllantirib, sayqallab bormog`i kerak.
Bu bosqichlarni shakllantirishda mustaqil fikrlash yetakchi ustuvor o`rin egallaydi. Talaba yoshlar tarbiyalanishni qalban xohlab intilsalar, jismoniy va axloqiy komillik darajasiga osonlik bilan erishsa bo`ladi.
Ammo aqliy kamolotga erishish esa, asab tizimining taranglashuvi, aqliy zo`riqish, hissiy jiddiylashuv, barqaror irodaviy xatgi-harakatlar uzluksiz faollik, fidoiylik, bilimga chanqoqlik namunalari evaziga bosqichma-bosqich, asta-sekinlik bilan amalga oshadi. Mustaqil fikrlash sarchashmasi fahmlash, yani anglashdan, fiqr yuritishdan boshlanadi.
Anglash - biror bir g`oyani (fikrni) tub mazmuniga tushunib yetish.
Mushojahda - shu g`oya (fikrni)ni mantiqan talqin qilish.
Tafakkur - inson ongidagi mavjud ilmiy va hayotiy bilimlar majmualaridan keragini saralab olish va amaliyotga qo`llash.
Amaliyotda (praktikada) qo`llash - hayotda bir nyecha bor qo`llanilgan o`zining ijobiy hosilasini bergan, ishonchli muammolar yechimi bilan solishtirib, xulosa qilish, so`ng tafakkur saviyasiga tayanib, yagona yechimni tanlash va undan amaliyotda foydalanishdir.
Mustaqil fikr yuritish jarayonida insonda fikr, mulohaza, g`oya, faraz, maqsad kabilar vujudga keladi. Mustaqil fikr yuritish til va nutq bilan chambarchas bog`liq ravihda namoyon bo`ladi hamda ular uzluksiz tarzda bir-birini taqozo etadi. Xuddi shu boisdan inson o`zining mustaqil fikrlashi, muomalasi (muloqoti), nutqi haqida ongli xulq-atvori tufayli borlikdagi mavjudotlardan tubdan ajralib turadi.
Inson mustaqil fikr yuritish faoliyatida o`zi aks ettirgan, sezgan, idrok qilgan, tasavqur etgan, xotirlab qolgan narsa va hodisalar to`g`ridagi, aniqligi, haqiqiyligi yoki ularning voqyelikka mos tushishini aniqlaydi. Borliqni bilish jarayonida hosil qilingan xukmlar, tushunchalar, xulosalar, farazlar (taxminlar) chiqarilgan qarorlar chin yoki chin emasligini belgilab oladi. Inson mustaqil fikrlash orali voqyelikni umumlashtirib, bilvosita va bevosita aks ettiradi, narsa va hodisalar o`rtasidagi ichki, murakkab bog`lanishlar, munosabatlar, xossalar, xususiyat hamda mexanizmlarni anglab yetadi. Binobarin, inson muayyan qonun, qonuniyat va qoidalarga asoslangan holda tabiiy, ijgimoiy hodisa va voqyealarning vujudga kelishi, kechihi, rivojlanishi hamda oqibatini oldindan ko`rib turish imkoniyatiga egadirlar. Odatda fikr yuritish voqyelikni umumlashtirish darajasiga, muammoni yechish vositasi xususiyatiga, ob'yektning sub'yekt uchun yangiligi, shaxsning faollik ko`rsatkichiga ko`ra bir nyecha turlarga ajratilib tadqiq qilinadi. Mustaqil fikrlash aqliy faoliyat sifatida olib qaralganda, inson tomonidan masalalar, topshiriqlar yechish nazarda tutiladi. Ularning shartlari, mojiyati. Tuzilishi, shakllari va shaxsning anglash imkoniyatlari kuzatiladi.
Masala, muammo, topshiriqlarni yechish shaxsning ehgiyoji, qiziqishi, mayli, qobiliyati, iste'dodi, salohiyati bilan bog`liq ravishda olib qaraladi, ularning talablarni qabul qilish, muayyan qarorga kelish, vositalar qidirish mustaqil fikr yuritishning mustajkam nyegizini tashkil qiladi.
Mustaqil fikr yuritish faoliyatda muammo yechimini qidirishni boshqarishda, borlikni inikos qilishda insonning his-tuyg`ulari, kechinmalari, favquloddagi vaziyatlar, ob'yektiv va sub'yektiv sharoitlar alohida ahamiyat kasb etadi.
Ijtimoiy hayotda, ta'lim jarayonida va ishlab chiqarishda shaxslararo (ob'yektiv va sub'yektiv) munosabatlar, aloqalar, hamkorlikdagi akliy va jismoniy mehnat ma'suli, muomala me'yori, mustaqil fikrlash majmuasi tariqasida yuzaga keladi. Jamoada tanqid, o`zini-o`zi tanqid qilish, o`zini-o`zi bilish, o`zini-o`zi nazorat qilish, o`zini-o`zi tekshirish, o`zini-o`zi boshqarish, o`zini-o`zi rivojlantirish, o`zini-o`zi namoyon qilishi, o`ziga-o`zi buyruq berish, gurujiy mulojaza, mushoxadadan iborat mustaqil fikr yuritish sifatlari shakllanadi.
Insonni inson tomonidan idrok qilinishi, ya'ni notanish shaxsning ruhiy xolatini aniqldash, taxmin qilish eng zarur alomat va belgilarni to`plash ham mustaqil fikrlash masulidir. Mazkur murakkab bosqichli bilish jarayoni insondan irodaviy zo`r berishni, aqliy jiddiylikni, ongli munosabatni, barqaror vaziyatni, qulay shart-sharoitni talab qiladi, muayyan xulosaga kelinadi. Mustaqil fikr yuritish jarayoni, muammoli vaziyat vujudga kelishidan boshlanadi. Lekin mazkur vaziyat tug`ilishi, yechimi bu bilan tugallanmaydi. Insonda bilishga nisbatan moyillik, ixtiyorsiz xatti-harakat muammoli vaziyatgacha yorkin bo`lmagan, noaniqliklarni izlab topish kabi holatlar yuzaga keladi, so`ng tub ma'nodagi yechimga muhtoj muammoli vaziyat yaraladi va nijoyat uning yechimi topilsa-da, lekin bilishning muammodan keyingi bosqichi fikrning o`z yo`nalishida ixtiyorsiz davom etavyeradi.
Xulosa
Shaxs deganda muayyan jamiyatning aniq a'zosi tushuniladi. Inson bolasi shaxs bo`lmog`i uchun ruhiy jihatdan rivojlangan, o`z xususiyatlari va sifatlari bilan o`zgalardan farq qilmog`i, o`zini to`laqonli inson deb his qilmog`i, ya'ni o`zligini anglab yetmog`i shart.
Har bir odam shaxs sifatida o`zining xarakteri, qiziqishi va qobiliyati, aqliy rivojlanganlik darajasi, ehtiyoji, e'tiqodi va mehnatga munosabati bilan boshqalardan farq qiladi. Bular shaxsning o`ziga xos xususiyatlari bo`lib, shu ruhiy xususiyatlar rivojlanib, yuqori darajaga ko`tarilsa, u mukammal, komil inson bo`ladi.
Odamning shaxs nomini olishi uchun unga ijtimoiy-iqtisodiy hayot va tarbiya kerak. Shaxsning rivojlanishda ta'lim, tarbiya, bola faolligi, o`z-o`zini tarbiyalash bosqichlari ham muhim o’rin tutadi.
Rivojlanish kishidagi jismoniy, ruhiy va ijtimoiy jarayon bo’lib, u barcha tug’ma va egallangan miqdor va sifat o’zgarishlarini o’z ichiga oladi.
Jismoniy rivojlanish buyicha o’sishi, vazinning kuchini ortishi, sezgi a’zolarini mukammallashuvi, xarakatlarni to’g’ri boshqara bilish bilan bog’liqdir.
Ruhiy rivojlanishda esa kishi shaxsidagi psixologik sifatlar va belgilarning shakllanishi, emotsional irodaviy, bilish jarayonida muhim o’zgarishlar ro’y beradi.
Bolaning ijtimoiy rivojlanishi u ijtimoiy hayotda qatnasha boshlaganda uning xulqida, tevarak- atrofga bo’lgan munosabatida namoyon bo’ladi.
Shaxsning shakllanishi kishilik jamiyati tomonidan yaratilgan ijtimoiy-tarkibiy tajribani o’zlashtirish, ta’lim-tarbiya berish orqali amalga oshiriladi. Bu har xil faoliyatlarda yuzaga keladi. Bolalar egallashlari lozim bo’lgan mazmunni tanlash, uning egallab olishiga rahbarlik qilish kattlar tomonidan ta’lim-tarbiya jarayonda amalga oshiriladi. Tarbiya va ta’limning mazmuni, vositalari, metodlari, bolaning rivojlanish jarayoni ularning yoshi bilan izohlanadi. Jumladan, kichik yoshdagi bolalar bilan ish olib borilganda ularning mustaqil hayotga butunlay moslashmaganligi hisobga olinadi.
Maktabgacha pedagogika tarbiyani yetakchi omil deb qaraydi, chunki bu to’plangan ijtimoiy tajribani yetkazish uchun yosh avlodga ta’sir ko’rsatishning maxsus uyushtirilgan sistemasidir. U oilada, bolalar bog’chasida, maktabda, mehnat jamoalarida amalga oshirilib, turmushni, faoliyatni, muomalani tashkil etishga qaratilgandir.
Shaxsni shakllantirishga muhit — ijtimoiy va tabiiy muhit katta ta’sir ko’rsatadi. Ijtimoiy muxit shaxsni rivojlantirishda ustun ahamiyatga ega: ishlab chiqarishning taraqqiyot darajasi va ijtimoiy munosabatlar xususiyati kishilar faoliyati va dunyoqarashi xususiyatini belgilab beradi.
O`zbekiston Respublikasining davlat mustaqilligiga erishuvi tarbiya jarayoni va uning milliy shakllarining rivojlanishiga keng imkoniyatlar ochib berdi.
Tarbiya nazariyasi Markaziy Osiyo faylasuflarining va xalq pedagogikasining tarbiya borasidagi boy tajribalariga tayanadi. Tarbiya nazariyasi o`z qoidalarini asoslash uchun falsafa, sotsiologiya etika, estetika, fiziologiya, psixologiya fanlari ma'lumotlaridan foydalaniladi. Tarbiya nazariyasi pedagogikasining boshqa bo`limlari: pedagogikaning umumiy asoslari, ta'lim nazariyasi, maktabshunoslik bilan uzviy bog`langandir.
Tarbiya jarayonining mohiyati shu jarayon uchun xarakterli bo`lgan va muayyaan qonuniyalarda namoyon bo`ladigan ichki aloqa va munosabatlarni aks ettiradi.