Depletləşmiş
(kasıblaşmış)
mantiya
Aşağı Rb/Sr
Aşağı
87
Sr/
86
Sr
Yüksək
Sm/Nd
Yüksək
143
Nd/
144
Nd
Aşağı U/Pb
Aşağı
206
Pb/
204
Pb
(17,2-17,7)
Aşağı U/Pb
Aşağı
207
Pb/
204
Pb
(15,4)
Th/U=2,4-
0,4
Aşağı
208
Pb/
204
Pb
(37,2-37,4)
Cədvəl 5.2-nin davamı
HIMU Aşağı Rb/Sr
Aşağı
87
Sr/
86
Sr
(=0,7029)
Orta Sm/Nd
143
Nd/
144
Nd
(<0,51282)
Yüksək
U/Pb
Yüksək
206
Pb/
204
Pb
(>20,8)
Yüksək U/Pb
Yüksək
207
Pb/
204
Pb
Yüksək Th/Pb
Zənginləşmiş mantiya
EM I
Aşağı Rb/Sr
87
Sr/
86
Sr
=0,705
Aşağı Sm/Nd
143
Nd/
144
Nd
(<0,5112)
Aşağı U/Pb
206
Pb/
204
Pb
= (17,6-
17,7)
Aşağı U/Pb
207
Pb/
204
Pb=
(15,46-
15,49)
Aşağı Th/Pb
208
Pb/
204
Pb=
(38,0-38,2)
EM II
Yüksək Rb/Sr
87
Sr/
86
Sr
>0,722
Aşağı Sm/Nd
143
Nd/
144
Nd=
(0,511-0,5121)
Yüksək
206
Pb/
204
Pb
Yüksək
206
Pb/
204
Pb
Yerin
əsas
hissəsi
(Bulk
Earth)
87
Sr/
86
Sr
=0,7052
143
Nd/
144
Nd=
=0,51264
(=xondrit)
206
Pb/
204
Pb
=18,4±0,3
207
Pb/
204
Pb=1
5,58±0,08
Th/U=4,2
208
Pb/
204
Pb=38
,9±0,3
Şəkil 5.1. Mantiya rezervuarları.
Winterə görə, 2001. Bu modelə görə
HIMU və EM mantiya mənbəyinə kontinental qabıqdan düşür.
103
Şəkil 5.2. Okean mantiya rezervuarında
143
Nd /
144
Nd və
87
Sr/
86
Sr
izotoplarının korrelyasiya diaqramı. Zindler və Harta görə, 1986.
DM - depletləşmiş mantiya;
BSE-Yerin əsas
silikat hissəsi;
EM I və
EM II -zənginləşmiş mantiya;
HIMU - U/Rb nisbətilə zənginləşmiş
mantiya.
Şəkil 5.3. Zənginləşmiş və depletləşmiş mantiya mənbəyinə nisbətən
143
Nd /
144
Nd və
87
Sr /
86
Sr izotoplarının korrelyasiya diaqramı.
DePaolo və Vasserburqa görə, 1979.
102
Şəkil 5.4.
87
Sr /
86
Sr və
206
Pb /
204
Pb (a),
143
Nd /
144
Nd və
206
Pb /
204
Pb
(b) izotoplarının korrelyasiya diaqramı. Alleqreyə görə, 1988.
Depletləşmiş (kasıblaşmış) mantiya (DM) yüksək
143
Nd/
144
Nd,
aşağı
87
Sr /
86
Sr və
206
Pb /
204
Pb nisbətilə xarakterizə olunur.
Onlarda üstünlük
təşkil edən komponentlər MORB mənbəyinə
yaxındır.
HIMU mantiyası (High µ Mantle – yüksək µ olan mantiya.
µ=
105
238
U /
204
Pb-uranla zənginləşməni göstərir) bəzi okean
adalarında müşahidə edilən
yüksək
206
Pb /
204
Pb və
208
Pb/
204
Pb,
aşağı
87
Sr /
86
Sr (0,7030), orta
143
Nd /
144
Nd izotop nisbətinə
malik olaraq
Pb-a nisbətən
U və
Th-la zəngin, aşağı
Rb / Sr
nisbətilə xarakterizə olunur. Bu isə bu mənbədə
U-nın yüksək
miqdarına və onun qədim yaşına dəlalət edir (
206
Pb izotopunun
əmələ gəlməsi üçün). Bu yaş 1 mlrd. ildən yüksək
qiymətləndirilir.
Zənginləşmə 1,5-2,0 mln.il ərzində baş
vermişdir. Belə mantiya rezervuarının əmələ gəlməsini
mantiyanın dəyişmiş okean qabığı ilə (yəqin ki, dəniz suyu ilə
kontaminasiya nəticəsində) qarışması ilə izah edirlər.
Yerin əsas hissəsi (Bulk Earth) (Yerin silikat hissəsi) =
İlkin Formalaşmış Rezervuar.
Bunu əsasən Yerin mantiya
komponenti (qabıqsız Yer) kimi qəbul etmək olar. Tərkibi
planetlərin deqazasiyası zamanı formalaşmış homogen primitiv
mantiyaya ekvivalentdir
və izotop tərkibi bəzi okean
bazaltlarının tərkibinə yaxındır.
Zənginləşmiş mantiya müxtəlif
87
Sr /
86
Sr, aşağı
143
Nd /
144
Nd,
206
Pb /
204
Pb-dən alınmış yüksək
207
Pb /
204
Pb və
208
Pb /
204
Pb nisbətlərilə xarakterizə edilir. Zindler və Hart (1986) zən-
ginləşmiş mantiyanı aşağı
87
Sr /
86
Sr nisbətilə (0,704-0,706)
xarakterizə edilən
I-tipə
(EM I) və yüksək
87
Sr /
86
Sr nisbətilə
(0,720) xarakterizə edilən
II tipə
(EM II) bölərək onları
diferensiasiya etmişdir.
Zindler və Hart (1986) izotop tərkiblə yanaşı mantiya
rezervuarlarının xarakter geokimyəvi
nişanələrini də vermişlər
(cədvəl 5.3).
Kontinental qabığın izotop tərkibi və onların nisbəti çox
dəyişkəndir və müxtəlif yaşlar üçün müqayisə olunan dərəcədə
dəyişir. Ona görə də onları əsasən
müəyyən parametrlərə görə
normallaşdırırlar. Belə normallaşdırmalardan biri kimi Yerin
tərkibinin xondrit modeli
(CHUR) və vaxt ərzində onun
təkamülü əsas götürülür.
Üst kontinental qabıq yüksək
Rb / Sr və bunun
nəticəsi
104