213
olunan qətnamədə ərazı bütövlüyü prinsipi Azərbaycan mövqeyindən ve-
rilmişdir;
– BMT Baş Assambleyasında azərbaycanpərəst qətnamə qəbul ediləcək;
– Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün Dağlıq Qarabağa heç bir aidiyyatı
yoxdur; Azərbaycan həmişə BMT üzvlüyünə, beynəlxalq hüquqa, BMT
qətnamələrinə istinad edir, lakin BMT-nin nizamnaməsini təhrif edir;
BMT Baş Assambleyasının 14 dekabr 1974-cü il tarixli qətnaməsinə görə,
bir dövlətin müstəqilliyinin tanınıb-tanınmasından asılı olmayaraq başqa
bir dövlətə (Dağlıq Qarabağ nəzərdə tutulur) qarşı silahlı qüvvələr istifadə
etməsi təcavüz kimi qiymətləndirilir (201).
2010-cu il sentyabr-dekabr ayları arasında erməni kütləvi informasiya
vasitələri təhlil olunarsa, bu mövzuda saysız-hesabsız dezinformasiyalar
və erməni yozumları ilə qarşılaşmaq mümkündür.
Yuxarıdakı tezislərdə xatırlandığı kimi, müsəlman ölkələrinin təmsil
olunduğu İslam Konfransı Təşkilatının Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü
dəstəkləməsi, Ermənistanın Azərbaycana qarşı işğalçılıq siyasəti erməni
millətçiləri və informasiya ideoloqları tərəfindən qəzəblə qarşılanır və
onlar informasiya məkanında İslam Konfransı Təşkilatı haqqında yanlış
təsəvvürlər yaymağa çalışırlar. Onların fikrincə, Azərbaycanın ərazi bü-
tövlüyünü dəstəkləyən qərarların qəbul edilməsi, Xocalı hadisələri haq-
qında müsəlman ölkələrində həqiqətlərin genişlənməsi erməniliyə qarşı
millətçilik və düşmənçilik hisslərinin qızışdırılmasına yol açır.
Burada da
həqiqətlərin və Azərbaycan reallıqlarının İKT ölkələri tərəfindən qəbul
olunması daha çox erməni diplomatlarının fəaliyyətinin zəifliyi və bir də
din təəssübkeşliyi ilə əlaqələndirilirdi (202).
2010-cu ildə daha iki nüfuzlu Avropa strukturu Azərbaycanın ərazi
bütövlüyünü dəstəkləyən qərarlar qəbul etdi. Yəni erməni informasiya-
təbliğat maşını bütün dünyaya hay-küy salaraq Dağlıq Qarabağ münaqi-
şəsinin mahiyyətini öz xeyirlərinə saxtalaşdırmağa çalışsalar da dünya
birliyi məsələnin mahiyyətinə erməni baxışlarının deyil, daha obyektiv
mövqedən yanaşmağa çalışırdı. Dağlıq Qarabağ münaqişəsinə bu obyek-
tiv yanaşma Avropa Parlamenti tərəfindən nümayiş etdirilirdi və 2010-cu
il may ayının 20-də, Dağlıq Qarabağda saxta parlament seçkilərinə son
hazırlıq işləri aparıldığı günlərdə, ―Avropa İttifaqının Cənubi Qafqazdakı
strategiyasının zəruriliyi‖ adlı 2216 nömrəli qətnaməni qəbul etdi. Bol-
qarıstanın parlamentdəki nümayəndəsi Yevgeni Krılov tərəfindən hazır-
lanan qətnamədə Cənubi Qafqazdakı etnik münaqişələrin həllinə, Cənubi
Qafqaz ölkələri ilə əməkdaşlığın ―Şərq tərəfdaşlığı‖ çərçivəsində geniş-
214
ləndirilməsinə xüsusi diqqət yetirilirdi. Qətnamə Dağlıq Qarabağ müna-
qişəsinin həllinin sürətləndirilməsini və bu istiqamətdə Azərbaycanın iş-
ğal olunmuş ərazilərindən bütün silahlı qüvvələrin çıxarılmasını vacib
sayırdı (203).
2010-cu il noyabr ayının 20-də isə Lissabonda NATO ölkələri rəhbər-
lərinin sammitində qəbul olunmuş bəyannamədə Azərbaycan Respubli-
kasının ərazi bütövlüyünə dəstək ifadə olunurdu (204). Maraqlısı bu idi
ki, Ermənistan prezidenti S.Sarkisyan da bu sammitə dəvət olunmuşdu.
Lakin sammitin deklarasiyasında Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə dəstək
bildirilməsi barəsində məlumat alınanda Ermənistan prezidenti sammitə
yollanmaqdan imtina etdi.
Bu iki qərar aydındır ki, öz ardınca erməni informasiya təhriflərinin
güclənməsinə, erməni informasiya-təbliğat maşınının xüsusi fəallaşması-
na səbəb oldu. Son illərdə əldə olunmuş təcrübədən burada da istifadə
olundu. Dezinformasiya, beynəlxalq təşkilatları qeyri-obyektivlikdə günah-
landırmaq, ərazi bütövlüyünə adları çəkilən beynəlxalq təşkilatlardan
dəstək verilməsini qınamaq erməni informasiya maşınının aktual mövzu-
larına çevrildi.
Hazırda Ermənistan izlədiyi işğalçılıq siyasəti və etnik dözümsüzlük
siyasəti ilə özünü bütün beynəlxalq təşkilatlara qarşı qoymuşdur. İşğal-
çılıq və millətçilik siyasətinə dəstək tapılması üçün beynəlxalq təşkilatlar
da çox asanlıqla gözdən salınır, bu təşkilatların sənədləri isə yalnız ermə-
ni maraqlarına cavab verən yozumlarda informasiya məkanına çıxarılır,
Azərbaycanın beynəlxalq miqyasda tanınan sərhədlərini tanıyan dövlət-
lərin simasında düşmən obrazı yaradılır və s. Bu cəhətlər təkcə Ermənis-
tan dövlətinin rəsmi siyasəti deyil, həm də erməniliyin ideologiyasının
əsasıdır. Erməni informasiya siyasətini müəyyənləşdirən də elə bu ideo-
logiyadır. İdeologiya təhrifə məruz qaldığı kimi,
ona istinad edən erməni
informasiyası da həmin problemin girdabında qalmışdır.