162
mavjud boʻlish imkoniyatini istisno etadi. U xoh Xudo, xoh gʻoya, oʻzlik, ruh
yoki ekzistensiya boʻlsin – substansiya yagonadir! «Substansiya» tushunchasi
koʻplikda qoʻllanilishi mumkin emas. Uning koʻpligi gʻoyasi mazkur
tushunchaning ta‘rifiga ziddir, chunki mazkur maqomga da‘vogar ikki yoki
bir necha narsa mavjud boʻlgan taqdirda, ularning birontasi ham substansiya
hisoblanmaydi. Substansiyalilik paradoksi ana shundan iborat.
Substansiya‘ning oʻz-oʻzidan amalga oshishi hodisalarning umumiy,
uzviy xossalari – atributlarda va narsalarning muayyan, alohida xossalari –
moduslarda sodir boʻladi.
Substansiya gʻoyasidan turli falsafiy ta‘limotlar dunyoning birligi va
uning kelib chiqishi haqidagi masalaga oʻzlari qanday javob berishiga qarab
har xil foydalanadilar.
Substansiyaga oid turli yondashuvlar shakllangan.
Dunyodagi narsalar
va hodisalar rang-barangligi bir substansiyadan iborat degan ta‘limot
«monizm» (yunon. monos – bitta, yagona) deb ataladi
. Substansiya tabiatini
tushunishga nisbatan ancha keng tarqalgan ikki yondashuv – materialistik va
idealistik monizmni qayd etish lozim.
Dostları ilə paylaş: