173
Binobarin, faoliyatning birinchi farkli belgisi shundan
iboratki, u faollik manbai bulgan extiyoj sifatida yuzaga chikkan
xolda faollikning yunaltiruvchisi bulgan anglanilgan maksad bilan
boshkariladi. Ushbu eng muxim belgisini kayd etarkan, shunday
deb yozgan edi: "Urgimchakning ishi tukuvchining ishini eslatadi,
asalari xam mumdan uya yasab, ba'zi kishilarni-me'morlarni
uyatga koldiradi. Lekin eng yomon me'mor xam eng yaxshi
asalaridan avvalo shu bilan fark kiladiki, u mmdan uya
yasashdan oldin, bu uyani miyasida kuradi. Mexnat prosessining
oxirida bu prosess boshlanmasdan oldinrok kishining
tasavvurida, ya'ni fikran mavjud bulgan natija xosil buladi. Kishi
asalaridan tabiat bergan narsaning formasini uzgartirish
bilangina fark kilib kolmaydi; tabiat bergan narsada u uz ongli
maksadini xam amalga oshiradi, bu maksad, konun sifatida,
kishining ish usulini va bu ishning xarakterini belgilab beradi va
kishi uz irodasini ana shu maksadga buysundirishi lozim".
Faoliyatning ana shu barcha jixatlari ongda aks etish
darajasi va tulakonliligi tegishli faoliyatning anglanilganligi
darajasini belgilaydi.
Faoliyat - vokelikka nisbatan faol munosabat bildirishning shunday bir
shaklidirki, u orkali kishi bilan uni kurshab turgan olam urtasida real
boglanish xosil kilinadi. Odam faoliyat orkali tabiatga, narsalarga, boshka
kishilarga ta'sir kursatadi. Faoliyatda u uz ichki xususiyatlarini ishga solib
va namoyon kilib, narsalarga nisbatan
sub'yekt sifatida
, odamlarga
nisbatan esa
shaxs sifatida
gavdalanadi. Uz navbatida ularning javobiy
ta'sirotini xis kilgan xolda, u shu yul bilan odamlarning, narsalarning, tabiat
va jamiyatning xakikiy, ob'yektiv, muxim xususiyatlarini bilib oladi. Uning
karshisida narsalar
ob'yektlar sifatida,
odamlar esa
shaxs sifatida
gavdalanadi.
Dostları ilə paylaş: