Paano Ba ang Pagyakap sa Relihiyong Islam

"At maglinis ng iyong kasuotan." (Qur'an, Kabanata Al-Muddathir, 74:4)
Kailangang tiyakin na malinis ang lugar na pagdarasalan. Sa isang 'Hadeeth', naiulat na may isang 'Bedouin' na umihi sa tabi ng Masjid, at sa gayong ginawa, haharapin sana siya ng mga tao at pigilin, datapwa't sinabi ng Propeta ():

"Hayaan siya at buhusan ng isang salok ng tubig ang kanyang pinag-ihian, sapagka't kayo ay napag-utusan na gawing magaan ang mga bagay at hindi upang maging mabigat." (Iniulat ni Imam Bukhari)

4. 
   Ang pagtakip sa 'Awrah'⁴⁸. Sa mga kalalakihan, ang bahagi ng Awrah ay mula sa pusod hanggang sa ilalim ng tuhod. Nguni't sa pagdarasal ang dalawang balikat ay kasama. At sa mga kababaihan, ang Awrah ay buong katawan, nguni't sa pagdarasal, maaaring hindi takpan ang mukha at mga kamay. Ang Allah (U) ay nagsabi, Qur'an, Kabanata, Al-A'raaf, 7:31;
   

"O mga anak ni Adan! Maglagay ng palamuti (sa pamamagitan ng malinis na kasuotan), (sa oras ng pagdarasal)…"

5. 
   Kailangang humarap sa (dakong gawi ng) Qiblah. Ang Allah (U) ay nagsabi, Qur'an, Kabanata Al-Baqarah, 2:144;
   

"Katotohanan! Aming natanaw ang pagbaling ng iyong mukha sa dakong kalangitan (O Muhammad). Tunay na ikaw ay Aming ibabaling sa isang Qiblah (dakong pook ng pagharap sa Salaah [pagdarasal]) na magbibigay kasiyahan sa iyo, kaya’t iyong ibaling ang iyong mukha sa dakong kinaroroonan ng Masjid Al Haram (sa Makkah). At kahit saan man kayo naroroon, humarap sa dakong ito (sa Salaah [pagdarasal])."
Ang babaing may buwanang regla o may pagdurugo mula sa panganganak ay hindi maaaring magdasal hanggang hindi humihinto ang kanyang dugo. Pagkaraan ng pagdurugo, nararapat siyang maligo nang ganap (Ghusl) bago magsimulang magdasal, at magsagawa ng 'wudoo' sa bawa't 'Salaah' kung ito (Wudoo) ay nasira na. Ang mga nakaligtaang pagdarasal sa panahon ng pagdurugo ay hindi na kailangang bayaran pa.

Ang Paglalarawan ng Pagsasagawa ng 'Salaah'

1. 
   Kailangan ang pagsasagawa ng 'wudoo' sa pamamagitan ng paggamit ng malinis na tubig, tulad ng ipinag-utos ng Allah (U); Qur'an, Kabanata Al-Maa'idah, 5:6;
   

"O kayong mga Mananampalataya! Kung kayo ay maglayong magsagawa ng Salaah, hugasan ang inyong mga mukha, mga kamay (braso) hanggang mga siko, haplusin ng basang kamay ang inyong mga ulo at hugasan ang inyong mga paa hanggang (sa hugpong ng) bukung-bukong…"

2. 
   Kailangan ang pagharap ng kanyang buong katawan sa gawing kinaroroonan ng 'Qiblah', sa direksyon ng Ka'bah na may layunin (Niyyah) sa kanyang puso kung anong partikular na 'Salaah' ang dapat niyang isagawa. Hindi ito binibigkas nang malakas.
   

3. 
   Kailangan ang pagbigkas ng 'Takbeerat-ul-Ihraam' sa pamamagitan ng pagsabing 'Allahu Akbar' (ang Allah ay Dakila). Habang binibigkas ang mga ito, ituon ang paningin sa dakong lugar ng pagpapatirapaan, kasabay ng pagtaas ng kanyang mga kamay na kapantay o katapat ng kanyang mga balikat o mga tainga, na ang mga palad ay nakaharap sa direksiyon ng 'Qiblah'.
   

4. 
   Ilagay ang mga kamay sa dibdib, nakapatong ang kanang kamay sa kanyang kaliwang kamay na nakatapat sa hugpungan ng pulso at sabihin ang pambungad na panalangin (Du'aa-ul-Istiftaah):
   

"Subhaanak-Allahumma wa bi hamdika, wa tabaraak-Asmuka, wa ta'aala jaddukka wa laa ilaaha ghayruka."… Ang kahulugan ay:
"O Allah, Ikaw ay malayo sa lahat ng kakulangan (o kapintasan), Luwalhati sa Iyo, at lahat ng papuri ay nauukol sa Iyo. Pinagpala ang Iyong Pangalan, at Dakila ang Iyong Kapangyarihan at walang dapat sambahin maliban sa Iyo."
Pagkatapos sabihin ang;
"A'ooddhu billaahi min ash-Shaytaan ir-Rajeem. Bismillaah ir-Rahmaan ir-Raheem."… Ang kahulugan ay:
"Ako ay nagpapakupkop sa Allah laban sa isinumpang Satanas, sa Ngalan ng Allah, ang Mahabagin, ang Maawain."
Magsimulang bigkasin (o basahin) ang 'Surah Al-Faatihah', at pagkatapos ay sundan ito ng pagsasabi ng 'Aameen', at ito ay binibigkas nang malakas sa mga dasal na malakas (Fajr, Maghrib at Ishah) at binibigkas nang tahimik sa mga dasal na tahimik. Pagkaraan nito, dapat na bumasa o bumigkas ng ibang 'Surah' (kabanata) mula sa Qur'an.

5. 
   Pagkatapos ng pagbigkas o pagbasa, nararapat na yumuko ('Rukoo'), at bago ang pagyuko, sabihin ang ;
   

"Allahu Akbar"… Ang kahulugan ay: "Ang Allah ay Dakila"
Nararapat niyang itaas ang kanyang mga kamay hanggang sa balikat o kapantay ng kanyang mga tainga. Pagkatapos ay yumuko (Rukoo) at tiyakin na magkapantay ang likod at ang ulo. Sa pagkakayukong ito, ang mga kamay ay nakahawak sa mga tuhod na tukop ng mga daliri, pinananatiling malayo ang mga siko sa tagiliran ng katawan. Sa ganitong katayuan, nararapat sabihin nang tatlong ulit ang;
"Subhaana Rabbiy-al-adheem"… Ang kahulugan ay:
"Kaluwalhatian sa aking Rabb (Panginoon), ang Kataas-taasan (Sadyang malayo sa anumang kakulangan.)"

6. 
   Tumayo sa pagkakayuko (mula sa Rukoo) kasabay ng pagtaas ng mga kamay kasing-pantay ng balikat o tainga at magsabi ng;
   

"Sami'Allahu liman Hamidah."…Ang kahulugan ay:
"Dinidinig ng Allah ang sinumang pumupuri sa Kanya."
Maging siya man ay nagdarasal ng mag-isa o siya ang namumuno (Imam) sa pagdarasal, nararapat niyang sabihin ito.
Pagkaraan na siya ay ganap nang nakatayo mula sa pagkayuko, dapat niyang sabihin ang;
"Rabbanaa wa lak-al-Hamd."… Ang kahulugan ay:

"Aming Rabb (Panginoon), ang lahat ng Papuri ay nauukol lamang sa Iyo."
Kung siya ay nagdarasal sa likod ng Imaam⁴⁹, ang dapat niyang sabihin ay habang tumatayo ang;
"Rabbanaa wa lak-al-Hamd."… Ang kahulugan ay:

"Aming Rabb (Panginoon), ang lahat ng Papuri ay nauukol lamang sa Iyo."
Ipinapayo na ilagay ang mga kamay sa ibabaw ng dibdib tulad ng naunang pagtayo bago ang 'Rukoo'.

7. 
   Pagkatapos ay ang pagpapatirapa (Sujood), at sabihin ang;
   

"Allahu Akbar."… Ang kahulugan ay: "Ang Allah ay Dakila."
Hindi niya dapat itaas ang mga kamay (na pantay ang mga balikat o mga tainga). At magpatirapa, na nakalapat sa sahig o lupa ang nuo, ilong, ang dalawang palad, ang mga tuhod at ang mga daliri ng mga paa. Ang mga daliri ng mga kamay at mga paa ay nararapat nakaharap sa direksiyon ng 'Qiblah'. Ang mga daliri ng mga kamay ay dapat magkakadikit at hindi dapat nakaladlad nang hiwa-hiwalay. Kailangan malayo ang mga siko mula sa kanyang tagiliran ng katawan. Hindi dapat nakadikit ang mga tuhod sa tiyan, at hindi dapat nakadikit ang mga hita sa mga binti (ng paa), hindi dapat nakadaiti ang mga siko at mga kamay sa lupa, at sa gayong kalagayan, sabihin ng tatlong ulit ang;
"Subhaana Rabbiy-al-A'laa"… Ang kahulugan ay:
"Kaluwalhatian sa aking Rabb (Panginoon), ang Kataas-taasan (at sadyang malayo sa anumang kakulangan)."
Sa ganitong kalagayan (Sujood), mas mainam ang pagsusumamo at pagluhog nang mataimtim⁵⁰ sa Allah (U), sapagka't ang sabi ng Propeta ();

"Sa kalagayan ng 'Rukoo', purihin nang labis ang inyong Rabb (Panginoon), at sa 'sujood' na katayuan, magsumamo nang maraming ulit hanggang kaya ninyo, sapagka't (ito ang kalagayan na) malaki ang pag-asa na ito ay Kanyang tanggapin." (Iniulat ni Imam Muslim)

8. 
   Mula sa 'Sujood' na kalagayan, iangat ang ulo at sabihin ang 'Allahu Akbar', at hindi na itinataas ang mga kamay habang sinasabi ito. Sa pagkakaupo, ang mga daliri ng kaliwang paa ay nakaturo sa kanan at itukod ang mga daliri ng kanang paa na nakaharap sa direksiyon ng 'Qiblah', ilagay ang mga palad sa mga hita at tuhod at sabihin ng tatlong ulit ang;
   

"Rabbighfir li"… Ang kahulugan ay:
"O Rabb (Panginoon), patawarin Mo ako."
Karagdagan nito, maaaring magsabi ng;
"Allahuma-aghfir li, warhamni, wahdini, warzuqni, wa 'aafini, wajburni."
Ang kahulugan ay:
"O Allah, patawarin Mo ako, kahabagan Mo ako, tulungan Mo ako, patnubayan Mo ako, biyayaan Mo ako at pagalingin at palakasin Mo ako sa aking kahinaan."

9. 
   Pagkatapos nito, isagawa ang pangalawang 'Sujood' (pagpapatirapa) at sabihin ang 'Allahu Akbar' na hindi itinataas ang mga kamay. At sabihin at gawin ang ginagawa sa unang 'Sujood'.
   

10. 
    Pagkatapos, iangat ang ulo (mula sa Sujood) at marahang tumayo mula sa 'Sujood' (pagkapatirapa) habang sinasabi ang 'Allahu Akbar' na hindi itinataas ang mga kamay at habang tumatayo maaaring umalalay ang mga kamay o tuhod sa pagtayo.
    

Ang ikalawang 'Rak'ah' (yunit) ay isinasagawa katulad ng ginawa sa unang 'Rak'ah', ang pagbigkas o pagbasa ng Surah Al-Faatihah mula sa Qur'an.

11. 
    Kung ang isinasagawang pagdarasal (Salaah) ay binubuo ng dalawang 'Rak'ah', tulad ng 'Fajr', 'Jumu'ah' o 'Eid', pagkatapos ng ikalawang 'Sujood', nararapat na upuan ang kaliwang paa at ang kanang paa naman ay hayaang nakatuwid sa lapag o lupa. Ipatong ang mga kamay sa mga hita (ang kanang kamay sa kanang hita at ang kaliwang kamay ay sa kaliwang hita) at bigkasin o basahin sa mahinang tinig ang Tashahhud (Una at Huling Bahagi) habang ang kanang hintuturo ay nakaturo sa 'Qiblah', bilang tanda ng 'Tawheed' (Kaisahan ng Allah):
    

Unang Bahagi ng Tashahhud

"At-tahiyyaatu lillaahi, was-salawaatu, wat-tayyibaatu, as-Salaamu 'alayka 'ayyuhan-Nabiyyu, wa rahmatullaahi wa barakaatuh. As-Salaamu 'alaynaa wa 'alaa 'ibaad-illahh-is-saaliheen. Ash-hadu an laa ilaaha ill-Allah, wa ashhadu anna Muhammadan 'abduhu wa rasooluh.
Ikalawang Bahagi ng Tashahhud

Allahumma salli 'alaa Muhammad wa 'alaa Aali Muhammad kamaa sallayta 'alaa Ibraheem, wa 'Aala Ibraheem innaka Hameedum-Majeed. Wa baarik 'alaa Muhammad wa 'alaa Aali Muhammad kamaa baarakta 'alaa Ibraheem, wa 'alaa Aali Ibraheem, innaka Hameedum-Mujeed."
Ang kahulugan ay:

Unang Bahagi ng Tashahhud

"Ang lahat ng mga salita na papuri at pagluwalhati at ang lahat ng pagdarasal at mga gawang pagsamba at mga dalisay na pananalita at katangian ay nauukol lamang sa Allah. Nawa'y itaas ng Allah ang pagbanggit sa iyo , O Propeta. At nawa'y ang katiwasayan at kapayapaan ay ipagkaloob sa atin at sa lahat ng matutuwid na alipin ng Allah. Ako ay sumasaksi na walang ibang diyos na dapat sambahin maliban sa Allah, at ako ay sumasaksi na si Muhammad ay Sugo ng Allah.

Ikalawang Bahagi ng Tashahhud

O Allah, itampok Mo si Muhammad at ang mga tapat na tagasunod ni Muhammad, katulad ng pagtampok Mo kay Ibrahim at ang mga tapat na Tagasunod ni Ibrahim. Ikaw ang kapuri-puri, ang Maluwalhati. O Allah, pagpalain mo si Muhammad at ang mga tapat na tagasunod ni Muhammad, tulad ng pagpapala Mo kay Ibrahim at mga tapat na tagasunod ni Ibrahim. Ikaw ang Kapuri-puri, ang Maluwalhati.

Pagkatapos sabihin nang mahina ang mga sumusunod, pagpapakupkop sa Allah (U) mula sa apat na bagay;
"Allaahumma innee a'udhu bika min 'adhaabi jahannam, wa min 'adhaab-il-qabr, wa min fitna il-mahyaa wal-mamaat, wa min fitna il-maseeh id-Dajjaal."
Ang kahulugan ay:
"O Allah ako ay nagpapakupkop sa Iyo mula sa parusa ng Impiyerno, sa parusa ng Libingan, sa mga Pagsubok sa Buhay at Kamatayan at mula sa pagsubok ng Masihid-Dajjal (Bulaang Kristo)."⁵¹

Sa kalagayang ito, maaaring magsumamo at manalangin sa Allah (U) ng kahit na anumang nais at hangarin ang mga mabubuting bagay sa mundong ito at sa Kabilang Buhay⁵².

12. 
    Sa pagtatapos, nararapat na gawin ang Tasleem sa pamamagitan ng pagbaling ng mukha sa kanan at sabihin ang ;
    

"As-Salaamu 'alaykum wa Rahmatullaah."…Ang kahulugan ay :
"Sumainyo nawa ang Kapayapaan, Kaligtasan at Habag ng Allah."
At pagkatapos ay ibaling ang mukha sa kaliwa at sabihing muli ang 'Tasleem'; "As-Salaamu 'alaykum wa Rahmatullaah."

13. 
    Ang inilarawan sa itaas ay ang pagdarasal na binubuo ng dalawang 'rak'ah'. Kung nagdarasal ng Maghrib o 'Asr o 'Dhuhr' o kaya ay 'Ishaa', pagkatapos sabihin ang Unang Bahagi ng Tashahhud, (Ash-hadu an laa ilaaha ill-Allah wa ash-hadu anna Muhammadan 'Abduhu wa Rasooluhu), kailangang tumayong muli para isagawa ang ikatlong Rak'ah (para sa Salatul Maghrib) at hanggang sa ika-apat na 'Rak'ah' (para naman sa Salatul-'Asr o Salatul-'Dhuhr' o Salatul-'Ishaa'). Sa pagtayo (sa ikatlong Rak'ah), laging itaas ang mga kamay kapantay ng balikat o katapat ng mga tainga at sabihin ang 'Allahu Akbar'. Tulad ng ginawa noong una, ang mga kamay ay dapat na nasa tapat ng dibdib, at nakapatong ang kanang kamay sa kaliwang kamay, at bigkasin o basahin ang 'Surah Al-Faatihah'. Dapat niyang gawin ang tulad ng naunang ginawa sa mga naunang mga Rak'ah (ayon sa pagkakasunud-sunod), at pagkaraan ay umupo para bigkasin ang kabuuan ng 'Tashahhud' (ang una at ikalawang bahagi nito), at bigyang wakas ang pagdarasal sa pamamagitan ng 'Tasleem'.
    

Ang Mga Kusang-Loob na Salaah (As-Sunan-ur-Rawaatib);
Mayroong mga Salaah na tinatawag na 'as-Sunan-ur-Rawaatib', na sa pagsasagawa nito ay mayroong karagdagang gantimpala na matatamo at nagbibigay ng daan upang tumaas ang katayuan ng isang tao sa Paraiso. At sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga ito, napupunan ang ating pagkukulang sa mga itinakda o ubligadong Salaah (Fard) pagdarasal na nakatala sa naunang mga pahina nito sa itaas (Talaan ng 'Mga Oras ng Salaah').
Ang Mga Oras na Ipinagbabawal ang Salaah
Ang mga kusang-loob na pagdarasal ay maaaring isakatuparan sa anumang oras maliban sa mga partikular na oras na ipinagbabawal ang pagdarasal na sinabi mismo ng Allah (U) at ng Kanyang Sugo (). Ito ang mga sumusunod:
1) Pagkatapos ng pagdarasal ng 'Fajr' hanggang sa pagtaas ng sinag ng araw na ang sukat nito ay tulad ng isang sibat⁵³.

2) Sa pagsapit ng tanghaling tapat hanggang sa pagbaba nito.

3) Pagkatapos ng pagdarasal ng 'Asr hanggang sa paglubog ng araw.

Ang 'Zakaah'

Isa sa mga tungkulin ng Muslim ay ang pagbabayad ng 'Zakaah' (itinakdang Kawanggawa) sa mga karapat-dapat na makatanggap nito. Ang Zakaah ay isa sa mga karapatan ng Allah (U) na ipinatutupad sa mga Muslim bilang tulong na dapat ipamahagi sa kanilang mga kapatid na nangangailangan upang sila ay makaiwas sa kahihiyan ng paghingi o pagpapalimos at sa gayon, kanilang mapanatili ang kanilang marangal na pamumuhay. Ang Allah (U) ay nagsabi, Qur'an, Kabanata Al-Bayyinah, 98:5;

"At sila ay hindi napag-utusan maliban na sila ay sumamba (lamang) sa Allah, maging matapat sa pananampalataya sa Kanya, maging matuwid at magsagawa ng Salaah (pagdarasal), at magbigay ng Zakaah (kawanggawa), ito ang tunay (at tuwid) na pananampalataya."
Ang Zakaah ay itinakda at ipinag-utos nang may kaakibat na mga mahahalagang Kaalaman at Kadahilanan. Ang mga sumusunod ay kabilang sa mga ito;

1. 
   Ang Zakaah ay isang paraan na ginagawang dalisay ang kaluluwa ng mga mayayamang Muslim at inilalayo sila sa pagiging gahaman, ganid, maramot at upang sila ay hindi mabulid sa pagmamahal sa panandalian at makamundong buhay.
   
2. 
   Ang Zakaah ay isang paraan na ginagawang dalisay ang kaluluwa ng mga mahihirap mula sa poot at paninibugho na maaaring maramdaman nila laban sa mga mayayaman. Subali't nang dahil sa pagsasakatuparan ng Zakaah, nakikita ng mga mahihirap ang paglingap na ginagawa ng mga mayayaman sa kanila at nadarama nila na isinasakatuparan nila ang ipinag-uutos ng Allah (U) sa pamamagitan ng patuloy na pagmamalasakit at magandang pakikitungo sa kanila.
   
3. 
   Ang Zakaah ay nagbibigay ng magandang pagkakataon sa mga Muslim na paunlarin ang kanilang mabubuting pag-uugali tulad ng pagbibigay ng kawanggawa, at higit na nagpaparaya sa kapwa nang higit sa mismong sarili.
   
4. 
   Ang Zakaah ay isang paraan ng pagpawi ng kahirapan mula sa pamayanan ng mga Muslim at inilalayo sila sa anumang masasamang gawain tulad ng pagnananakaw, pagpatay at ang mga gawaing paglabag laban sa dangal ng mga tao. Ito ay nagdudulot ng ibayong sigla sa diwa ng pagdadamayan at pagkakapatiran sa buhay sa pamamagitan ng pagsasakatuparan ng mga ipinag-uutos ng Islam at ng mga pangangailangan ng pamayanang Muslim sa kabuuan.
   
5. 
   Ang pagbibigay ng Zakaah ay isang paraan ng pagpapalaganap ng Islam sa buong mundo. Sa pamamagitan nito, nakikita ng mga di-Muslim ang kagandahan ng Islam at umaasang ito ay kanilang tatanggapin at isabuhay.
   

Ang Mga Pangunahing Patakaran ng 'Zakaah'

1. 
   Ang Itinakdang Pamantayan o Nisaab. Kung ang mga ari-arian o yaman ay umaabot sa itinakdang pamantayang halaga o 'Nisaab' na ang halaga nito ay katumbas ng walumpot limang (85) gramo ng ginto, samakatuwid, ito ay sumasaklaw sa pamantayang itinakda ng Zakaah batay sa batas ng Islam.
   
2. 
   Ang Paglagpas ng Isang Taon. Kung ang mga ari-arian ng Muslim ay umabot sa 'Nisaab' sa loob ng isang taon, samakatuwid, ang pagbabayad ng Zakaah ay nararapat na tuparin.
   

Ang Mga Taong Karapat-dapat Tumanggap ng 'Zakaah'
Binanggit ng Dakilang Allah (U) sa Qur'an yaong mga taong karapat-dapat tumanggap ng Zakaah, Kabanata At-Tawbah, 9:60;
"As-Sadaqah (ang Kawanggawa) ay para lamang sa mga Fuqara (dukha) at Al-Masakin (maralita) at yaong mga kawaning naglilikom (ng kawanggawa) at sa mga taong ang mga puso ay malalapit (sa Islam); at sa pagpapalaya ng mga bilanggo at sa mga may pagkakautang; at sa Landas ng Allah (Mujahideen na nakikipaglaban) at sa mga Naglalakbay (na nawalan ng kakayahang magpatuloy sa paglalakbay); isang tungkulin sa Allah. At ang Allah ay Lubos na Maalam, ang Tigib ng Karunungan."
Ang Mahahalagang Puna

1. 
   Walang Zakaah na dapat bayaran sa mga ari-ariang ginagamit sa sarili, tulad ng bahay, mga muwebles o kasangkapan, mga sasakyan at mga alagang hayop na sinasakyan (tulad ng kabayo, asno at iba pa).
   
2. 
   Walang Zakaah na dapat bayaran sa mga paupahang ari-arian tulad ng mga auto, bahay o apartment, tindahan at sa mga tulad nito. Ang binabayarang Zakaah ay yaon lamang bayad sa paupahan, kasama ang iba pang ari-ariang umabot sa pamantayan (Nisaab) ng Zakaah at nanatili sa kanya bilang kanyang pag-aari sa loob ng isang taon.
   

Ang Sawm (Pag-aayuno) sa Buwan ng 'Ramadhan'
Kailangang mag-ayuno ang isang Muslim sa buwan ng Ramadhan, sa bawa't taon. Nararapat na umiwas sa lahat ng bagay na makasisira sa pag-aayuno, tulad ng pagkain, pag-inom at pakikipagtalik ng mag-asawa mula sa oras ng pagtawag o hudyat ng 'Salatul-Fajr' hanggang sa pagtawag o hudyat ng pagsapit ng 'Salaatul-Maghrib' bilang tanda ng pagtalima o pagsunod sa kautusan ng Allah (U). Ang Allah (U) ay nagsabi, Qur'an, Kabanata Al-Baqarah, 2:183;
"O kayong Mananampalataya (mga Muslim)! Ang (pagsasakatuparan ng) Sawm⁵⁴ (pag-aayuno) ay ipinag-uutos sa inyo katulad ng ipinag-utos sa mga nauna sa inyo upang kayo ay maging Muttaqun⁵⁵ ..."
Ang layunin ng pag-aayuno ay hindi lamang nakatuon sa pagpipigil sa mga makamundo at mga pagnanasa ng katawan na nakakasira sa pag-aayuno, bagkus, higit sa lahat, nararapat ding umiwas sa mga bagay na makababawas (ng gantimpala) sa panahon ng pag-aayuno tulad ng pagsisinungaling, paninirang puri, pang-aalipusta, pandaraya, at mga kasuklam-suklam na asal. Dapat tandaan na tungkulin ng mga Muslim ang pag-iwas sa lahat ng mga hindi magandang gawain at pagsasalita sa lahat ng oras kahit hindi pa sa buwan ng Ramadhan, nguni't higit sa buwan na ito, katulad ng sinabi ng Propeta ():
"Hindi kailangan ng Allah ang pag-iwas sa pagkain at inumin (ang pag-aayuno) ng isang Muslim kung ito ay hindi umiiwas sa mga maling gawain at mga salita." (Iniulat ni Imam Bukhari)
Maraming mga dahilan at mga makabuluhang kaalaman kung bakit ipinatupad ang pag-aayuno, tulad ng mga sumusunod;

1. 
   Ang pag-aayuno ay isang banal na pagsasanay sa mga Mananampalataya, na ang kanyang kaluluwa ay nagsasagawa ng 'Jihad⁵⁶' laban sa mga masasamang hangarin at pagnanasa.
   

2. 
   Ang pag-aayuno ay nagpapatatag sa kaluluwa ng isang Muslim upang ito ay mangibabaw laban sa lahat ng mga nakakasakit na pananalita at mga gawain. Ang Propeta () ay nagsabi:
   

"Kung ang isa sa inyo ay nag-aayuno, hindi siya dapat magsalita ng masasama at hindi siya dapat humiyaw o manigaw, at kung siya ay inaaway, nararapat niyang sabihin na, 'Tunay! na ako ay taong nag-aayuno'. (Iniulat ni Imam Bukhari)

3. 
   Sa oras ng pag-aayuno, mapagtatanto at madarama ng isang tao ang hirap na dinaranas ng kanyang mga kapatid sa mga panahon ng paghihikahos at ito ang nagtutulak sa kanya upang tuparin ang mga karapatan, at maging maawain at matulungin sa kanila. At sa gayon, maipagkakaloob niya ang mga pangunahing pangangailangan at kapakanan nito nang dahil sa pagmamahal at pagsunod sa Dakilang Allah (U).
   

Ang Mahahalagang Puna
Hindi pinahihintulutan ang pag-aayuno sa babaeng dinatnan ng buwanang regla o ang isang babaing dumaranas ng pagdurugo sanhi ng panganganak hanggang ang mga ito ay makalipas. Sa oras na ang pagdurugo ay mawala, dapat siyang maligo nang ganap bago magsimulang isagawa ang mga nakaligtaang mga araw ng pag-aayuno. Kung ang isang tao ay maysakit o naglalakbay, siya ay maaaring hindi mag-ayuno sa araw na iyon, datapwa't nararapat niyang bayaran ito sa mga darating na araw⁵⁷.

Ang Hajj (Paglalakbay sa Makkah)
Ang pagsasagawa ng Hajj ay isang tungkulin ng isang Muslim minsan sa kanyang tanang buhay. Ang Hajj ay isang banal na paglalakbay sa Banal na Tahanan ng Allah (ang Ka'bah) upang magsagawa ng mga itinakdang rituwal sa mga partikular na pook at partikular na oras. Ang haliging ito ng Islam ay isang takdang tungkulin at nararapat gampanan ng lahat ng mga Muslim, lalake man o babae, na nasa tamang pag-iisip at tamang gulang, (mula sa gulang ng pagbibinata o pagdadalaga) at may sapat na kakayahang pangkalusugan at pananalapi. Sa isang Muslim na may sapat na pananalapi nguni't may karamdaman na sadyang humahadlang sa kanyang pagsasagawa ng Hajj, siya ay maaaring magtalaga ng isang tao upang magsagawa ng Hajj para sa kanya. Datapwa't kung ang kanyang nakalaang gugugulin ay sapat lamang sa kanilang mga pang-araw-araw na pangangailangan, hindi sapilitan sa kanya ang pagsasagawa ng Hajj. Ang Allah (U) ay nagsabi, Qur'an, Kabanata Al-Imraan, 3:97;