750
m. d
e
s
imone
,
Rescriptum Constantini de quadraginta annorum praescriptione
[pp. 737-767]
testo.
riportiamo il testo greco del papiro, seguendo la lettura di h. a.
r
uPPrecht
- J. h
enGstL
, in
Sammelbuch griechischer Urkunden aus
Äegypten xvi, Wiesbaden 1985, n. 12692.
11
c
oLonna
i
1. [Ἀντίγραφον ὑπομνηματισμοῦ. Ἐξ ὑπομ]νημ̣α̣τ̣ισμῶ̣ν̣ [....].....μ̣ί̣ωνος
συν̣[δίκ(ου) Ἀρσ(ινοίτου)].
2. [Ὑπατείας τῶν δεσποτῶν] ἡ̣μῶν Κωνσταντίου τὸ β
/
καὶ
Κώνσταντος τὸ α
/
Αὐγούστων, Παχὼν [κ]β
//
.
3. [Παρόντων NN, padre ]..εως καὶ Χαιρήμονος Γεροντίου καὶ
Γεροντίου Ἀμμωνίου καὶ Ἱερακαπόλλωνος βουλευτῶν
4. [καὶ NN, Funzione ] κ̣[αὶ] Νείλου νειλομέτρου καὶ Ἀνουβίωνος
ἀρχιυ[π]η̣ρ̣έτου καὶ Ἠλία καὶ Σαμβᾶ δ̣η̣μοσίων συνδίκου
5. [Ταῆσις καὶ Ἡραὶς Padre ἀπὸ κ]
12
ώμης Καρανίδος πρὸς
κληρονόμους Ἀτισίου δι᾽ ἐ̣ν̣τ̣ολικαρίου Νείλου τοῦ παρόντος
ἐντυ<γ>χάνουσιν.
6. [Θεόδωρος ῥ(ήτωρ) ἀνέγνω· ὑπατείας τῶ]ν̣ δεσποτῶν ἡμῶν
Κωνσταντί[ου] τὸ β
/
καὶ Κώνσταντος τὸ α
/
Αὐγούστων, Παχὼν ι̣ε.
7. [Αὐρηλία Ταῆσις padre ἀπὸ] κώμης Καρανίδος τοῦ Ἀρσι(νοίτου)
νομοῦ τῷ ἀ̣ν̣[δ]ρ̣ὶ̣ τ̣ῆ̣ς̣ ἑ̣τ̣έ̣ρ̣ας ἀδελφῆς Ἡ̣ραείδο[ς] [[..]] Αὐρηλί[ῳ]
8. [Νείλῳ padre ἀπὸ τῆς μητροπόλε]ως χαίρειν. Ἐπειδὴ δ̣ί̣κη ἡμ̣ῖ̣ν
ἀνάκ̣ι̣ται πρ̣[ὸ]ς̣ κληρονόμους Ἀτισίου περὶ ὧν πρ[.].[.].[
9. [- - - ±25 - - -] Ἀτισίου ἀλλο̣τρίων πανθάπασι̣ν̣ τ̣υγχανόντω̣ν̣
αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ αὐτὴ̣ ἀ̣[δ]υ̣ν̣ατ̣ῶ [.].[.]..[
10. [- - - ±24 - - - ἐ]πὶ τ[ο]ῦ συνδίκου τοῦ δοθέντ̣ο̣ς̣ [δ]ι̣καστοῦ
κα[τὰ] κ̣έλευσιν τῆς ἐπαρχικῆς ἐξο̣[υ]σ̣ία̣ς̣
11. [- - - ±25 - - -]. εν, ἐ̣ντέλλομαί σοι καὶ ἐπιτρέπω̣ <καὶ> αὐτοτελῆ
ἐξ[ου]σ̣ίαν δίδομι ὥστε δικά̣σ̣α̣σ̣θ̣α̣ι̣ π̣ρὸς αὐτο[ὺς]
13
11
si aggiunga ai segni diacritici: / indicazione dello scriba del papiro che precede “ὁ
σύνδικος εἶπ(εν)”.
12
i primi editori proponevano [Αὐρήλιος Γερμανός μείζων κ].
13
i primi editori leggevano: δικ………ς. inserivano dunque nove lettere illeggibili e un
751
m. d
e
s
imone
,
Rescriptum Constantini de quadraginta annorum praescriptione
[pp. 737-767]
12. [- - - ±25 - - -] ικ̣ ἀκολούθως τοῖς προ̣σ̣οῦσιν ἡμῖν δ̣ι̣καί̣ο̣ι̣ς̣ ὡς
ἐμοῦ παρούση̣ς̣. Κ̣υ̣ρ̣ί̣α καὶ βεβαί[α]
13. [ἡ ἐντολὴ πρὸς πάντα τὰ ἐκεῖ π]ραχ̣θησόμενα. Τὴν δὲ ἐν̣τολὴν
ταύτην μο̣να̣χ̣ήν σοι ἐξεδόμην, ἥτις κυρία ἐστὶ̣
14. [πανταχοῦ ἐπιφερομένη. Αὐρη]λί[α] Ταῆσις ἡ προκιμένη
ἐξεδ̣ό̣μην σοι τὴν ἐ̣ν̣τ̣ολὴν ὡς πρόκιται. Αὐρήλιος Μωρίω(ν)
15. [ἔγραψα ὑπὲρ αὐτῆς ἀγραμμάτου]. Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν
Θεόδωρος ῥ(ήτωρ) εἶπ(εν)· οὐ δεόντ̣ως καὶ παρὰ τοὺς νόμους
ἐνοχλούμενα̣[ι]
16. [αἱ συνηγορούμεναι περὶ γῃδί]ων τῶν μὴ διαφερόντων αὐτ̣α̣ις
14
καταπεφεύγασιν
15
διὰ λιβέλλων ἐπὶ τὸν κύριον τὸν λαμ-
17. [πρότατον ἔπαρχον τῆς Αἰγύπτο]υ Φλ(άυιον) Φιλάγριον, καὶ
ἅτινα προσέταξεν αὐτοῦ τὸ μ̣ε̣γ̣αλῖον, συγχώρι μοι παραθέσθαι.
18. [Ὁ σύνδικος Θεοδώρῳ εἶπ(εν)· τὰ προσ]ταχθέντα ὑπὸ τοῦ κυρίου
μου λαμπροτάτου ἐπάρχου τῆς Αἰγύπτου Φλ(αυίου)
Φιλαγρίου ἀνάγνωθει. Κα[ὶ]
19. [εἶπ(εν)· ἀναγνώσομαι. Καὶ ἀνέγνω· Φλ(άυιος) Φι]λάγριος
συνδίκῳ Ἀ[ρσ]ι̣νοίτου χαίρειν. Τίνα ἠξίωσαν Ἡραεὶς καὶ
Ταῆ̣σ̣ις, ἐκ τοῦ ἀντιτύπου
c
oLonna
ii
20. το̣ῦ̣ σ̣υ̣ν̣ε̣ζευγ̣μ̣έ̣ν[ο]υ λιβέλλου μ̣αθεῖν δυνήσει. Καὶ φρόντισον τῆς
δημοσίας ἀπαιτήσεως κατὰ μηδένα τρόπον ἐμποδιζομένης
21. τῆς ἀξιώσεως αὐτῶν τ̣ὴν δέουσαν πρόνοιαν κατὰ τ[ο]ὺς νόμους
ποιήσασθαι. Ἔρρωσο. Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν προσέθηκεν· ἀνα-
22. γιγνώσ̣κ̣ω καὶ τὸν λιβέλλον. Καὶ ἀναγνοὺς προσέθηκεν· οὐκ
ἁπλῶς οὐδ᾽ ὡς ἔτυχεν αἱ συνηγερούμεναι λιβέλλον ἀνέτιναν
23. ἐπὶ τὴν ἔπαρχον ἐξουσίαν· καὶ ἑξῆς λέγοντος, Ἀλέξανδρος
ῥ(ήτωρ) εἶπ(εν)· παραγράφομαι. / Ὁ σύνδικος αὐτῷ εἶπ(εν)·
sigma finale. h. a. rupprecht e J. hengstl, seguendo B. Kramer e d. hagedorn, leggono
dopo δικ sei lettere incerte: ά̣σ̣α̣σ̣θ̣α̣ι̣
e legano un sigma finale alle lettere π̣ρ, riconoscendo
così un π̣ρὸς prima non visto.
14
i primi editori al posto di “αὐτ̣α̣ις” leggevano “Ἀ[τῖ]σις”.
15
cfr. col. iii. 53.