Prof dr hab. Janusz Sławiński (Poznań)

---

 

 

 

prof. dr hab. Janusz Sławiński  

(Poznań) 

 

Bioelektronika W. Sedlaka - koncepcja ciągle żywa 

(Streszczenie) 

 

Wizjonerska koncepcja ś.p. Profesora Sedlaka postulująca elektroniczne podłoże 

procesów życiowych   wzbudza wśród polskich biofizyków silne  kontrowersje, zgodnie 

zresztą z biblijnym stwierdzeniem, iż ‘’najtrudniej być prorokiem we własnym kraju”. 

Naukowcy  społeczeństw  bardziej  rozwiniętych  naukowo  i  technologicznie 

okazali większą otwartość i podjęli rzeczową polemikę. Szczególnie metafora Sedlakow-

skiego  ‘’szwu  życia’’,  czyli  jedności  i  nadrzędności  biofizykochemicznych  procesów 

znalazła doświadczalne potwierdzenie i wytłumaczenie w takich zjawiskach jak: 

 

Ultrasłabe emisje fotonowe organizmów żywych w warunkach homeostazy i jej 

zakłóceń,  

 

Wysoki stopień spójności (koherencja) promieniowania i nieliniowość, 

 

Promieniowanie  „nekrotyczne’’  -  wzmożona  i  nieodwracalna  emisja  ginących 

organizmów, 

 

Fizykochemiczne  i  fizjologiczne  właściwości  półprzewodników  organicznych 

takich  jak  melaniny,  białka  cytoszkieletu  oraz  właściwości  piezoelektryczne 

wielu tkanek. 

Najważniejszym  jednak  potwierdzeniem  wizjonerskich  koncepcji  Prof.  Sedlaka  są 

badania natury świadomości. Najnowsze koncepcje tego niezwykle trudnego problemu - 

hard  problem  zakładają,  że  dla  powstania  świadomości  refleksyjnej  niezbędne  są  dwa 

czynniki: 

 

 odpowiednio rozwinięte struktury somatyczne, zwłaszcza centralnego układu 

nerwowego,  zdolne  do  przyjęcia  i  wykorzystania  holograficznej  informacji 

przekazanej przez Stwórcę, 

 

 tchnienie  Boga    (the  bleb  of  God).  Ta  koncepcja  harmonijnie  wiąże  problemy 

antropogenezy,  informatyki  i  bioplazmy.  Zdaje  się  uzasadniać  biblijny  obraz 

powstania  i  ewolucji  żywych  organizmów,  uwieńczony  ‘’ulepieniem  z  gliny’’- 

prochu  ziemi  ciała  człowieka  i  tchnieniem  weń  cząstki  (bleb)  Boga  –  na  Jego 

obraz i podobieństwo. 

Tak więc Sedlakowska bioelektronika jest ciągle żywa i mimo licznych meandrów nadal 

się rozwija.