102
QLO BA LLA ŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İFL İK
hoqiqi dəyərlər korşalır, hər şey öz “əksinə” çevrilir.
U.Hannersin sadalanan bu ssenariləri mədəniyyətin
qloballaşması sahəsində mövcud mövqelərdəki ziddiy
yətləri kifayət qədər əks etdirir.
Digər müəllif, Ş.Arzenştadt da “yetişmə” ssenarisinə
dəstək verir. Lakin “Qərbləşmə”siz qloballaşma yolunu
məqbul sayır.
Qədim və müasir sivilizasiyaların mədəni dialoq
tarixini təhlil edərək belə nəticəyə gəlir ki, mədə
niyyətlərin “hibridləşməsi” doğrudan da ümumdünya
xarakteri daşıyır. Müasir mədəniyyətlər çoxsaylı qarşılıqlı
seçimlər nəticəsində cilalanmış və deməli milli və bəşəri
simvol və ənənələrin çoxluğu kimi mövcuddur. Qlobal
laşma, çoxçalarlığı, müxtəliflik və variativliyi nəinki
istisna edir. Əksinə zəruri edir, çünki bəşər mədəniy
yətinin gələcək taleyi bundan asılıdır.'
Qloballaşma proseslərini təhlil edən kulturoloqların
konsepsiyaları ən ümumi şəkildə üç fərqli ideya ilə ifadə
oluna bilər. Bunlar qloballaşmanın “qərb” (liberal-bazar),
“fundamentalist” və “humanitar” məzmunlu konsepsiyala
rıdır.
Bununla yanaşı XX əsrin 90-cı illərindən • anti-
qlobalizm” konsepsiyası və onun mədəni aspekti daha çox
özünü büruzə verməyə başladı.
Modernləşmənin ilk dövrlərində, mədəniyyətlərin
dialoqunun ilkin şərti kimi etnik məhdudluq və
xüsusiyyətlərin aradan qaldırılması başlanğıc nöqtə hesab
edilirdi. Lakin qloballaşma gedişində bu ideya, “mədəni
imperializm” siyasətinə cavab kimi yenidən aktuallaşır.
Bu baxımdan “dünyanın mədəni mənzərəsinin
qlobal tipologiya”sı diqqəti cəlb edir.
Tipologiyanın müəllifi R.Robertson da dörd ssenari
təqdim edir. Birinci, antiqlobalist adlanan ssenariyə görə -
dünya məhdud, qapalı mədəniyyət və sivilizasiyaların
1 Sosial change and Modernity. Berkeley. Unie of Californ. Press.
1992. p.423-427.
Fosil I. Qloballaşma. Modaniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 103
mozaikasıdır. Belə dünyada bəzi qüvvə mərkəzləri, başqa
sivilizasiyalara məhdud çərçivələr qoyaraq onların qapalı
olmasını, qabaqcıl mədəniyyətlərin “yüksəlişdə” olan
inkişafı üçün təhlükə yaratmaq imkanlannı aradan
qaldırmağı arzulayırlar.
İkinci ssenariyə görə müasir Roma katolik kilsəsinin
- bir sıra ümumdünya hərəkatlarının dəstəyi ilə - Yer
üzündə İlahi nizam ideyası dirçələ bilər. Robertson belə
hesab edir ki, bu layihənin gerçəkləşməsi beynəlxalq
hüquq, beynəlxalq təhlükəsizlik və s. sahəsində təməl
ideyalara
münasibətdə
ümumplanetar
konsensusun
olmasını nəzərdə tutur.1
Müəllifin irəli sürdüyü üçüncü ssenariyə görə dünya
- açıq, suveren, milli dövlətlərin qarşılıqlı intensiv siyasi,
iqtisadi və mədəni mübadiləsinin həyata keçdiyi mə
kandır.
Burada da iki variant mümkündür: eqalitar (beynəl
xalq tərəfdaşlar bərabərhüquqlu mədəni dialoq iştirak
çılarıdır) və iyerarxis (liderlərin sabitliyi təmin etdiyi
sivilizasiya iyerarxiyası mühüm şərt kimi qalır).
Sonuncu - dördüncü ssenariyə görə - milli dövlətlər
unifıkasiyaya uğrayır, bəşəriyyət “dünya hakimiyyəti”
timsalında bir qurumda birləşir. Qərbin liberal və marksist
yönümlü tədqiqatçıları bütün ideoloji fərqlərə baxma
yaraq, qloballaşmanın bu layihəsinə tərəfdardırlar.
Hazırda Avropa İttifaqının iqtisadi inteqrasiya səviyyəsin
dən, daha yüksək mədəni-siyasi səviyyədə təşkilatlan
maya keçid imkanları ciddi müzakirə olunur.
Mədəni qloballaşmanın bəhs edilən bu model və
ssenarilərini ümumiləşdirərək belə demək olar ki, uzun
müddətli sosial-mədəni perspektiv baxımından, mədəni
müxtəlifliyi təməl prinsip kimi nəzərə almayan, ona
biganə qalan istənilən strategiya, bütün bəşəriyyət üçün
böyük təhlükə daşıyır.
1 Robertson R. Qlobality, culture and images of worlds order. Sosial
change and Modernity.
104
Q LOBALLAŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İFL İK
Bu gün gözümüz qarşısında bütün dünya xalqlarının
idcntiklik yaddaşının fəallaşması, dirçəlməsi prosesi
gedir. Dünya qeyri-qərb mədəniyyətlərin görünməmiş
intibahı qarşısında durmuşdur. Bu mədəniyyətlərin
müxtəliflikdə vəhdətini nəzərə almamaq nə dərəcədə
məntiqəuyğundur. Mədəni qloballaşma gedişində ciddi
ziddiyyətlərin ortaya çıxacağı istisna olunmur.
Məsələn: “qloballaşma - transnasional sosial əlaqə və
məkan yaradan, lokal mədəniyyətləri dəyərdən salan və
“üçüncü”
bir
mədəniyyət
formalaşdıran
dialektik
prosesdir. “Bir az ondan, bir az bundan - dünyaya yenilik
bax belə gəlir. (S.Rüşdü)” Bu, alman alimi Ulrix Bekin
mövqeyidir. Həm də çox səthi bir təhlildir. Müəllif
Fransada yaşayan ərəb dilli miqrantın “ulduz” səviy
yəsində məşhurlaşmasını mədəniyyətin qloballaşmasına
misal gətirir və təsəlli verir ki, qloballaşma bir isti
qamətdə getmir, o, lokal musiqi mədəniyyətlərinə dünya
səhnəsini təqdim edir, mədəniyyəti qloballaşdırır.1
Mədəniyyətin qloballaşmasının belə izahı problemi
əlbəttə tam izah etmir.
Bəzi tədqiqatçılar iqtisadi fəallığın qloballaşmasını,
dünya bazarının genişlənməsini, bu prosesdə mədəniyyət
sahəsində baş verən hadisələri “mədəni qloballaşma”
adlandırırlar. Həm də bu zaman söhbət əsasən mədəni
simvolların “ixracından” gedir. Bunu qlobal mədəniyyətin
konvergensiyası da adlandırırlar. Kevin Robinsin fikrincə
burada misal kimi “makdonaldizasiya” sözünü gətirmək
olar.
Mənası həyat tərzlərinin, mədəniyyət simvollarının,
davranış normalarının unifikasiyasıdır. “Bir sözlə qlobal
mədəniyyət industriyası
mədəni
həyat forma və
simvollarının konvergensiyasıdır”.2 Müəllif davam edərək
1 У.Бек. Что такое глобализация, (пер.с немец.). М, 2001. с.39-40.
2 Robins К. Tradition and translation: National Culture and its Qlobal
Contekst. In: Enterprise and Heritage: Crosscurrents of National Cul
ture. London. 1991.
Fəsil I. Qloballaşma. Mədəniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 105
yazır ki, dünya bir əmtəə-mal dünyasına çevrilir. Bu
dünyada lokal mədəniyyətlər və identikliklər köklərini
unudur, onlar əmtəə dünyasının simvolları ilə əvəzlənir;
bu simvollar reklam və ya “imic dizaynı” sahəsindən
mənimsənilir. “İnsanlar nə alırlarsa, necə alırlarsa,
eləcədirlər”. Bu mədəni qloballaşmanın qanunudur.
Digər müəllif - Rozenauya görə informasiya
texnologiyaları və iqtisadi fəallığın qarşısında heç nə dura
bilmir. Süni peyklər bütün coğrafi, milli və sinfi
sərhədləri dəf edərək insanların şüurunda “böyük
Amerika” aləmini formalaşdırır. İqtisadi qloballaşmanın
nəticəsi kimi mədəni və sosial inqilab baş verir. Bu proses
Moskva yaxud Tokio küçələrindəki hər kəsi əhatə edir,
belə düşünməyə əsas verir: bizim Amerikada, Amerika
üçün etdiyimiz hər şeyin bütün dünya üçün əhəmiyyəti
var. Bizim xəbərlər - qlobal xəbərlər, bizim məhsulumuz
- qlobal məhsuldur və s.
Göründüyü kimi çox hallarda qloballaşma yalnız
iqtisadi, informasiya və s. aspektlərə müncər-edilir, yaxud
da bu aspektlərin rolu hədsiz şişirdilir. Lakin bütün bunlar
mədəni qloballaşmanın izahı, təhlili üçün tətbiq oluna
bilməz. Mədəniyyətin qloballaşması problemini tədqiq
etməyə ilk cəhd edənlərdən yuxanda adını çəkdiyimiz
Roland Robertsonun mövqeyi diqqəti cəlb edir. Onu
bəzən mədəniyyətin qloballaşması nəzəriyyəsinin atası da
adlandırırlar.
R.Robertson belə hesab edir ki, yalnız mədəniyyət
nəzəriyyəsinin bütün dərinlikləri ilə tətbiq olunarsa bu
prosesin paradoksallığı və ambivalentliyi üzə çıxar, “eyni
zamanda, həm də bir-birinə əks istiqamətdə gedən
dialektik proseslərin” mövcudluğu üzə çıxar.
Qloballaşma - birtərəfli, birxətli, avtomatik gedən bir
proses deyil. Əksinə, qloballaşma sözünə və prosesinə
rast gəldiyimiz hər yerdə bir lokal aspektin rolunun daha
da güclənməsini nəzərdə tutmalıyıq. Qloballaşma yalnız
lokal məkan və mexanizmlərin sökülməsi, dağılması
Dostları ilə paylaş: |