NASLDAN NASLGA O’TUVCHI GENLAR
yoxud DNKning tirik jonzotlar hayotidagi o‘rni
xususida
O‘tgan asrda evolyutsiya jarayonini o‘rgana
boshlagan
olimlar
tirik
jonzotlarning
o‘z
ajdodlariga o‘xshash bo‘lib tug‘ilishi sababi haqida
tushunchaga ega emasdilar.
Bugungi kunda esa
buning genlar va DNK bilan bog‘liq ekani
barchaga ma’lum.
Mushuklardan mushuk tug‘iladi, tovuq tuxumidan
esa jo‘jalar dunyoga keladi. Nima uchun yangi
tug‘ilgan mavjudot o‘z ajdodiga juda o‘xshash? Va
ulardagi ayrim belgilar, masalan, ko‘zlarining rangi
yoki o‘xshash burunlar
qanday qilib ajdoddan
avlodga o‘tadi? XX asrning o‘rtalariga qadar
olimlar bu savolga javob b
era olmasdilar. O‘sha
vaqtda rivojlanayotgan
yangi organizm haqidagi
to‘laqonli ma’lumotni chindan ham hech kim
bilmasdi. Faqat 1953 yildagina bu hodisaning
DNK tuzilmasi bilan bog‘liq ekani oydinlashdi.
DNK qanday ishlaydi?
DNK, ya’ni dezoksiribonuklein
kislota odatdan
tashqari modda bo‘lib, bu kimyoviy birikma o‘z
tarkibida o‘sha turga xos barcha belgilarni
saqlashga
qodir.
DNK
molekulalari
tirik
hujayralarda,
albatta,
ishtirok
etadi
va
hujayralarning bo‘linishi oldidan o‘z “sherik”larini
yuzaga keltiradi.
Ko‘pgina kimyoviy moddalar molekulalari bir xil
tuzilishga ega, ya’ni
atomlar ularda bir xil
joylashgan. Ularning “suyagi” ikkita spiralsimon
ipdan tashkil topgan, ya’ni asosi azotdan iborat.
Ular atigi to‘rtta — A (adenin), G (guanin), S
(tsitozin), T (timin). A faqat T bilan, G esa S bilan
bog‘lanishi mumkin. Barcha
tirik jonzotlarda spiral
iplari bir xil, ammo ular juftlikka asoslangan ketma-
ketlikda
joylashishi
ham
mumkin.
DNK
hujayralaridagi iplar bo‘linish oldidan sochilib
ketadi va ularning har
biridan o‘ziga o‘xshash
nusxalar paydo bo‘ladi.
Bitta DNK molekulasida
minglab genlar joylashgan. Hujayraga to‘la genlar
yig‘indisida esa organizmlarning rivojlanishini
ta’minlaydigan
ma’lumotlar bor.
Bir xil genlar organizmning
jismoniy belgilarini aniqlaydi, masalan, soch va
ko‘zning rangi ularda aks etadi.
Boshqalari esa
kimyoviy jarayonning tezligini aniqlaydi, uchinchi
genlar boshqalarining ishini to‘xtatib qo‘yishi
mumkin.
Ayrim
genlar
faqat
favqulodda
holatlarda, masalan, vayron etuvchi viruslar paydo
bo‘lsagina o‘z harakatini boshlaydi.